The End of GM's Trial ep4

จาก SuikoFriendWiki, สารานุกรมฟรี

Jump to: navigation, search

ความเดิมตอนที่แล้ว

--FLOW 00:26, 11 ธันวาคม 2008 (ICT)

ชีริวกับซีกูลด์จับอาวุธในท่าพร้อมรำงิ้วเตรียมปะทะกับซุยโคแอสไลฟ์ แต่ทว่า...ปัง!ปัง!ปัง! เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับกระสุนวิ่งผ่านหน้าอดีตGMทั้งสอง

"ว้อยย ช้าก่อน" เจ้าของเสียงปืนตะโกนมา

"อ้าวดีแซดยังไม่ตายอีกเหรอ?" ทุกคนอุทานพร้อมกันด้วยความแปลกใจ

"แสรด!!ตูชื่อเอลวาน่าว้อย!!" เสียงเจ้าตัวแหกปากทำท่าไม่พอใจอย่างยิ่ง

"หาเอลวาน่า!?นี่แกหายหัวไปไหนมาเนี่ย"

"ไม่รู้เหมือนกันเฟ้ย!! ถึงตูจะทรัพย์จางแต่ไม่ได้จืดจางนะว้อยยยย! บอร์ดก็เข้าประจำ วิกิก็เขียน มีตก็ไป....แล้วคนแต่งมันลืมตูไปได้ไงวะสราาาาาด!!!" << นี่คือเสียงในใจของเอลวาน่าแต่คนแต่งไม่ยอมให้พูดแบบนั้นเพราะจะทำให้เนื้อเรื่องเกิดplot holeขึ้นจึงจัดการแก้สคริปคำพูดเสียใหม่เอามาแปะแทน
v
v
"พอดีหลุดออกจากเซิฟเวอร์น่ะ เนตมันห่วยกว่าจะต่อเข้ามาใหม่ได้ เลยหายไปตอนนึงเลย" เอลวาน่าพูดใหม่แถไปแบบโคตรหน้าด้านตามที่คนแต่งยัดเยียดให้ (สิ้นหวังแล้ว!สิ้นหวังกับคนแต่งฟิคนรกแล้ว!!)

"ออกมาตามคำบ่นของเมดิงั้นก็ดีแล้ว เชิญแกออกไปหาที่ตายก่อนได้เลย" ชีริวชี้นิ้วไปทางซุยโคแอสไลฟ์แล้วพยักหน้าเป็นสํญญาณให้รีบเข้าไปรนหาที่ซะดีๆ....

"ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้พวกโง่ รนหาที่เรอะ!? เดี๋ยวตูจะโชว์เมพแบบแมกซ์เพนให้ดู" เอลวาน่าวิ่งเข้าใส่ซุยโคแอสไลฟ์พร้อมสาดกระสุนไป(ระหว่างที่พูดประโยคนี้น่ะแหละ)

"ฉับ! เพลงกระบี่ชิงุเระโซเอนกระบวนท่าที่108หัวหอมยอมรับการเปลี่ยนแปลงม๊ายด้าย~!" เอลวาน่าอ้าปากเลือดไหลกระฉุดเสียชีวิตในเศษส่วนเสี้ยวของวินาทีที่แสงเดินทางม่องเท่งไปอย่างรวดเร็ว

"นี่สินะผลของการโผล่ออกมาโดยที่ไม่มีบทเตรียมเอาไว้ เลยม่องเท่งด้วยความเร็วcernแบบนี้ หายตัวไปเฉยๆก็รอดแล้วแท้ๆ" ชีริวกรวดholywaterส่งวิญญาณให้เอลวาน่าจากไปหาเมดิคนที่ส่งเขามาตายชัดๆอย่างสงบ

"มาต่อเรื่องกันต่อเถอะ ไอ้ตัวจืดจางเอ๊ยทรัพย์จางก็กำจัดไปเรียบร้อยแล้ว" ซุยโคแอสไลฟ์ชี้กระบี่หันมาทางชีริวกับซีกูลด์

"เอาล่ะทีนี้ก็ถึงตาพวกเราจริงๆแล้วซักที" ชีริวกับซีกูลด์รำงิ้วอีกครั้ง ทำไมเกมซุยตัวหลักสู้กันมันต้องตั้งท่ารำงิ้วก่อนสู้ด้วยฟะตูละปลงใจจริงๆ


แล้วการปะทะสองต่อหนึ่งที่ยุติธรรม(ชิบ)ก็เริ่มต้นขึ้น

"ซีกูลด์ใช้พลังพันนิชเมนท์เต็มพิกัดยิงใส่มันเลย" ชีริวสั่ง

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า แก่จนเป็นอัลไซเมอร์ไปแล้วหรือไงชีริว ข้าน่ะผนึกความสามารถของพวกแกแล้วไม่มีทางที่จะ...." ซุยโคแอสไลฟ์หัวเราะเยาะ แต่ไม่ช้าก็ต้องหยุดเมื่อเห็นลำแสงสีแดงของ everlasting mercy ยิงอัดเข้าใส่ในระยะเผาขน

"ว๊าาาากส์ อ๊าาาากส์ จ๊าาากส์" เสียงร้องเหมือนโดนนั่งยางเผาของซุยโคแอสไลฟ์ดังก้องไปทั่ว

"แก..ทำไมถึงใช้รูนได้!?" ซุยโคแอสไลฟ์มีหัวหอมคำถามขึ้นบนหัว "แถมพลังระดับนี้มัน..นี่ไม่น่าใช่พลังเวทของคนเลเวล60แล้ว!!"

"Choco Esuna ท่าเต้นของโจโกโบะดำที่สามารถสลายสถานะผิดปกติได้ทุกชนิดไงล่ะ เท่านี้ซีกูลด์ก็สามารถใช้สกิลได้เหมือนปกติแล้ว ส่วนพลังเวทนั่นก็ไม่น่าแปลกใจอะไรนี่นา มันเป็นพลังเวทแต่ดั้งเดิมของหมอนั่นอยู่แล้ว...ข้าก็แค่คืนให้เขาเท่านั้น" เสียงของชีริวตอบคำถามแต่เหมือนกับเพิ่มคำถามมากมายให้กับทั้งเม้งและผู้อ่านมากกว่า

"ฝีมือของแกเองเรอะชีริว แล้วทำไมแกถึงได้ใช้สกิลได้ฟะ!!" ซุยโคแอสไลฟ์คืนชีพขึ้นมาอีกครั้งด้วยพลังreonion

"เพราะการปิดผนึกสกิลของแกครอบคลุมแค่สกิลทั้งหมดในฐานข้อมูลของเกมนี้เท่านั้นไงล่ะ" ชีริวยังคงตอบคำถามวนไปวนมาเพื่อถ่วงเวลาให้นานที่สุด "แต่ถ้าเป็นสกิลที่ไม่มีอยู่ในซุยโคเดนยูนิเวริ์ส์ล่ะ?" และคำตอบของคำพูดนั้นก็ได้ปรากฎให้เห็นเป็นที่ประจักษ์แล้ว

"มีทีเด็ดแบบนี้แล้วทำไมลุงไม่รีบใช้ซะตั้งแต่แรกเล่า ต้องปล่อยให้ทุกคนตายหมดก่อนหรือไงถึงค่อยใช้น่ะ!!" หลอดโวยมาจากข้างหลัง

"โทษทีนะแต่มันมีความจำเป็นน่ะ เพราะหากใช้แล้วเท่ากับว่าความลับที่ไม่สามารถให้คนนอกรู้ได้ก็จะถูกเปิดเผย"

"จริงสินะ ลืมไปเสียสนิทเลยเรื่องความลับของแกน่ะ" ซุยโคแอสไลฟ์ดูท่าจะปะติดปะต่อเรื่องราวทั้งหมดได้แล้ว

"ความลับ!? หรือว่า!!" หัวสมองอันปราดเปรื่องเท่าพิคเคิลของหลอดจึงสรุปได้ว่า...

"ที่จริงลุงเป็นเกย์เหมือนซุยโคแอสไลฟ์สินะเลยใช้สกิลได้เหมือนกัน!!" แล้วหลอดก็โดนร่ายsilenceปิดปาก

"จะบ้าเรอะ! ความจริงแล้วก็คือข้าเป็นผู้ที่มาจากเกมอื่นหาใช่อยู่ในซุยโคเด็นยูนิเวิร์สมาแต่แรกไม่ต่างหาก"

"วะ ว่าไงนะ!" หลอดแทบไม่อยากเชื่อในคำตอบพอๆกับบอกว่าพิคเคิลเป็นสัตว์สี่ขามาก่อน

"เมื่อก่อนข้าเดินทางมายังโลกนี้ แล้วก็เกิดเรื่องสวีวี่วีขึ้นมากมายแล้วก็เลยสะบึ๋มล่ะฮึ่ยมาเป็นGMจนถึงตอนนี้แหละ นี่เป็นความลับที่มีแต่GMเท่านั้นที่รู้ ถ้าเจ้า(และคนอ่าน)อยากรู้ก็ไปหาอ่านได้ในบทoutlanderนะ ข้าแต่งเองกับมือเลยรับรองฮากว่าเดี่ยว7แน่นอน"


"ก็อย่างที่บอกน่ะแหละ ด้วยเหตุนี้สกิลที่ไม่มีในเกมจึงไม่อาจผนึกสกิลของข้าได้และ....ข้าก็่ขโมยมามีมากมายเสียด้วยสิ" ชีริวยอมเล่าความลับทั้งหมดให้หลอดฟังคนเดียวเพราะในฐานะเท็นไคผู้นำคนใหม่ของเขาแล้วเขาสมควรรับรู้ความลับนี้

collector_s2.jpg

"อูยข้าจำได้แล้ว พลังเวทอันแสนรุนแรงแบบไร้เหตุผลนี่มันมนต์ดำน่ะเอง..." ซุยโคแอสไลฟ์เยือกเย็นขึ้นเมื่อทราบเรื่องราวทุกอย่างแล้ว

"งั้นก็มาต่อกันเถอะซุยโคแอสไลฟ์ นี่มันเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น" ชีริวยิ้มอย่างมั่นใจแต่สายตากลับไม่ได้เป็นอย่างนั้นแต่เป็นตาที่เต็มไปด้วยความกังวล

"เฮอะเริ่มต้นงั้นเรอะ ถ้าเช่นนั้นมันก็จะจบในอีกไม่ช้านี้!"

"ฮึ่ม...แค่100วินาทีเท่านั้น เร่งมือเข้าล่ะอุซโซ" ชีริวพึมพำอยู่ในใจ...



--FLOW 01:58, 11 ธันวาคม 2008 (ICT)

"ในเมื่อพวกแกใช้สกิลได้คงทำเป็นเล่นไม่ได้แล้ว" ซุยโคแอสไลฟ์เรียกเมเทโอเนี่ยนลงมา

"หัวหอมมีเรอะจะสู้ไอ้นี่ได้" ชีริวเรียกใช้สกิลฟูการ์คาเกิดม่านละอองยาฆ่าพืชกระจายไปทั่วท้องฟ้าหัวหอมเหี่ยวเฉาตายหมด

ทางด้านซีกูลด์ก็ฉวยจังหวะที่เม้งเรียกเมเทโอเนี่ยนเข้าประชิดยิงvoice of deathเข้าใส่ซุยโคแอสไลฟ์ แต่ซุยโคแอสไลฟ์ก็รู้ทันใช้ท่าเท้าท่องคลื่นหลบได้ทันพร้อมทั้งพลิกตัวกลับมาโจมตีสวนกลับ

"ตายซะเถอะ" เม้งเตรียมตัวโจมตีคอนเนคชั่นของซีกูลด์แต่...."มองไม่เห็น เป็นไปได้ไงกัน!!"

"camouflage" ฝีมือของชีริวใช้สกิลพรางคอนเนคชั่นเอาไว้นั่นเอง

พอเป็นดังนี้ซุยโคแอสไลฟ์จึงหันมาเล่นงานชีริวที่คอยใช้สกิลป่วนการต่อสู้แทน หอกปะทะกระบี่เสียงดังแฝงไว้ซึ่งพลังวัตรของทั้งคู่ว่าไม่ธรรมดา จากนั้นก็ปะทะกันสามร้อยกระบวนท่าในเวลา0.2วินาที ถ้าคนรอบๆไม่ใช่ผู้เล่นระดับสูงหูคงถึงขั้นชาจนไม่ได้ยินอะไรแน่นอน

"หนอยมันเก่งขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย" เม้งผู้ไร้เทียมทานในเพลงกระบี่ถึงกับหนักใจ

"เป็นอะไรไปไหนตอนแรกบอกว่ามันจะจบอย่างรวดเร็วไง" ชีริวยังคงยั่วยุเม้งต่อไป

"ซุยโคแอสไลฟ์รับนี่ไปซะ!!" ระหว่างที่สู้ติดพันกับชีริวซีกูลด์ก็ได้โอกาสใช้พันนิชเมนต์ยิง everlasting mercy อีกครั้ง

ซุยโคแอสไลฟ์เห็นดังนั้นก็รีบหลบอีกหน แต่ทุกอย่างเหมือนเต้นอยู่บนฝ่ามือของชีริว เม้งถูกสกิลโรคุโบเซล็อคเอาไว้กลางอากาศทำให้โดนรูนอัดเข้าเต็มๆ เสียงร้องโหยหวนของเม้งดังขึ้นอีกครั้ง


"กรอด reonion หัวหอมคืนชีพ! ข้าเป็นอมตะเฟ้ยฮา ฮ่า ฮ้า ฮ๊า ฮ๋า" ซุยโคแอสไลฟ์ฟื้นฟูความเสียหายขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

"ถ้าเป็นอมตะจริงแล้วแกจะหลบทำไม!?" ชีริวเย้ยหยัน "นั่นแปลว่าพลังฟื้นฟูสภาพของแกเองก็มีขีดจำกัดเหมือนกัน!"

"และมันก็คงจวนที่จะหมดแล้ว!" ซีกูลด์ระเบิดพันนิชเมนต์ Double-Edged Sword ใส่เม้งอีกพร้อมๆกับที่ชีริวเข้าโจมตีซ้ำ

"บัดซบ!" ซุยโคแอสไลฟ์คืนชีพอีกครั้งแต่เห็นได้ชัดว่าความเร็วในการคืนสภาพเริ่มลดลง


"อุซโซว้อยยังไม่เสร็จอีกเรอะไง" ชีริวหันไปเร่ง

"ยังเฟ้ยอีกนิด!" อุซโซส่งตอบกลับ

"อย่าพูดอะไรให้ชวนติดเรทได้ไหมครับT_T" หลอดเซ็ง

"เวลา! งั้นก็ช่วยไม่ได้! แบบนี้คงต้องใช้ท่าเผด็จศึกแล้ว" ชีริวใช้สกิลระเบิดพลังคอสโมออกมาพร้อมท่าjump100ลอยลิ่วขึ้นไปถึงดวงจันทร์คว้าเอาหอกลองกินุสที่ลอยอยู่แถวนั้นไว้ จากนั้นก็ดิ่งลงมาด้วยความเร็วแสง ซุยโคแอสไลฟ์หักตัวหลบแต่ทว่ากลับโดนซีกูลด์ล็อคข้างหลังเอาไว้

"เฮ้ยแกคิดจะยาราไนก้าข้าเรอะ" ซุยโคแอสไลฟ์ทำหน้าอาเบะ...

"ใช่ที่ไหนล่ะฟะ! ล็อคเอาไว้ไม่ให้หนีต่างหาก" พลังเวทของเราหมดแล้วคงมีปัญหาทำได้แค่นี้...ี

"ถ้าเป็นไปได้ก็ขอให้มันเท่งทึงไปเลย" ชีริวเข้าสู่ชั้นบรรยากาศโลกพร้อมกับแรงกระแทกระดับเมเทโอแล้วเป้าหมายก็คือซุยโคแอสไลฟ์

"Spear Mist Knack !!" หนึ่งในสกิลโจมตีของชีริวที่มีพลังทำลายล้างสูงสุดแทงเข้าใส่ซุยโคแอสไลฟ์ บริเวณโดยรอบเกิดระเบิดเป็นมิสต์ขนาดใหญ่ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้าเหมือนฮะมะเซคิระเบิด

"สำเร็จแล้ว หรือเปล่า..." อุซโซ,หลอด,เศษไม้ ยืนลุ้นเอาใจช่วยขอให้มันอย่าฟื้นขึ้นมาเลย...


แต่ภาพผลลัพธ์ที่เห็นทำให้ทั้งสามคนตาเบิกโพลง ซุยโคแอสไลฟ์สภาพเต็มร้อยยืนยิ้มอยู่บนศพของซีกูลด์ที่ถูกกระบี่แทง ส่วนชีริวหมอบคุกเข่าอยู่ตรงหน้าอาการเหนื่อยหอบหมดแรง...

"คิดไม่ถึงว่าแกจะใช้วิธีนี้" ชีริวพูดด้วยเสียงหมดแรงเพราะตอนที่แทงเข้าใส่ ซุยโคแอสไลฟ์ใช้ unlimited distortion ส่งท่าโจมตีของชีริวเข้าสู่มิติที่สองนั่นเอง จากนั้นก็จัดการสังหารซีกูลด์ทิ้ง ส่วนเขาก็โดนฟันไปสองที แม้จะไม่โดนฟันคอนเนคชั่นแต่พลังของหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งก็ร้ายแรงเหลือเกิน

"จบแล้วสินะ" ซุยโคแอสไลฟ์มองลงไปยังผู้ที่กำลังจะตายด้วยสายตาของผู้มีชัย

"หึ จะทำอะไรก็เชิญ อีกไม่นานข้าก็จะเกมโอเวอร์แล้ว" ชีริวยิ้มสู้อย่างไม่เกรงกลัว

"เพราะฝืนใช้ master thief สินะ"

"ถูกต้อง 100 วินาที...มันคือเวลาที่ข้าสามารถเรียกใช้ master thief ได้โดยแลกเปลี่ยนกับ...ชีวิตของตนเอง ข้าตั้งเงื่อนไขนี้ขึ้นมาเองหลังจากที่เป็นGMก็เพราะไม่อยากใช้มันอีก ไม่น่าเลยจริงๆ... แต่ถึงยังไงข้าก็ไม่เสียใจหรอกนะ"

"ร้ายกาจมากหากไม่ถูกจำกัดเวลาเอาไว้พร้อมกับเงื่อนไขนี้บางทีแม้แต่ข้าก็คงเอาชนะไม่ได้(แต่ก็ไม่แพ้นะ)"


ซุยโคแอสไลฟ์ชมศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดของตนเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นชีริวเกมก็โอเวอร์ตายไปเพราะหมดเวลาตามเงื่อนไข...ตอนนี้เหลือเพียงแค่เศษไม้คนเดียวแล้วเท่านั้น



--FLOW 04:02, 11 ธันวาคม 2008 (ICT)

"ชิ" แม้จะใช้เวทไม่ได้แต่ก็ยังมีเทคนิคมวยปล้ำอยู่เศษไม้ยกตะบวยขึ้น(ท่าเดียวกับนักมวยปล้ำใช้ค้อน)พร้อมสู้ตาย!

"เมื่อครู่เสียเวลาไปมากแล้ว อย่ามาเกะกะแล้วข้าจะไว้ชีวิต"

"ไม่มีทาง" เศษไม้พุ่งเข้าชาร์จด้วยท่าสเปียร์ แต่ซุยโคแอสไลฟ์เอาเท้าเตะเสยปลายคางจนกระเด็นอย่างไม่ปราณี

"ว๊าาาก หยุดนะเฟ้ย" เสียงหลอดตะโกน

"แน่จริงก็มาทางนี้สิเฟ้ย" ซุยโคแอสไลฟ์ได้ยินจึงเดินรี่เข้าไปหาหลอดแทน

"เฮ้ยจะไปเรียกมันมาทำม๊าาาย ยังไม่เสร็จเลยว้อย" อุซโซโวยวายตาลีตาเหลือก อยู่ๆก็รั่วขึ้นมาเฉยๆผิดจากเมื่อก่อนที่บ้าเลือดและเลือดเย็นไปถนัดตา

"ใช่แล้วจะรีบไปไหน" เศษไม้กลิ้งอยู่บนพื้นคว้าตัวเม้งลงมาใส่ท่าล็อคไม้กางเขน

"หนอยยัยนี่..." แต่พละกำลังมหาศาลของซุยโคแอสไลฟ์ก็สะบัดหลุดในพริบตาเศษไม้ปลิวกระเด็นไปตามแรงเหวี่ยงของเม้ง

เศษไม้ลุกขึ้นมาเนื้อตัวมอมแมมเข้ามาขวางหน้าซุยโคแอสไลฟ์อีกหน "ฮึ่ม ไม่ปล่อยให้ผ่านไปหรอก ตอนนี้ชั้นเป็นคนสุดท้ายแล้ว จะต้องปกป้องให้ได้...ไม่มีทางให้นายผ่านไปได้เด็ดขาด"

"อุตส่าห์ปราณีไว้ชีวิตเพราะเห็นว่าข้อมูลในร่างกายไม่สเถียร แต่ในเมื่อเป็นเช่นนี้เห็นทีก็คงต้องส่งลงนรก!!" ซุยโคแอสไลฟ์ชูดาบขึ้นเตรียมปลิดชีพเศษไม้...

"โธ่!มาได้แค่นี้เองเหรอเนี่ย...ไม่สำเร็จงั้นเหรอ" เศษไม้หลับตาปี๋เบือนหน้าหนีจากดาบ

..........

..ผ่านไปสองวิ..

"นี่เรายังไม่ตายอีกเหรอเนี่ย?" เศษไม้สงสัยจึงลืมตาขึ้นมาดูอีกครั้งพบกับเงาร่างๆหนึ่งหยุดกระบี่ของซุยโคแอสไลฟ์ไว้

"ฝ่ามือประกบดาบสำนักอิคคิวซัง(มั่วนิ่มชิบ)" อุซโซนั่นเอง! "โทษทีที่ทำให้ต้องเจ็บตัวนะเจ้าหญิง แต่ก็สำเร็จแล้วล่ะ" อุซโซเปลี๊ยนไป๋ภาพพจน์ของโซลเยอร์ตัวโกงบรรลัยหายไปหมดแล้ว ที่อยู่ตรงนี้เหมือนกับนักรบผู้กล้าคนหนึ่งเสียมากกว่า

"กรอด มอสมาอยู่ตรงนี้ก็หมายความว่า..." ซุยโคแอสไลฟ์หันไปมองทางด้านหลอด ริโอวตาเขม็ง


ภาพที่ซุยโคแอสไลฟ์เห็นก็คือหลอด ริโอวที่กระบี่ในมือสาดส่องแสงพลังของมันแม้จะอยู่ภายใน ซุยโคแอสไลฟ์ก็สัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลเล่นทำเอาเหงื่อตก

"ไม่ได้การแล้ว!" ซุยโคแอสไลฟ์ถอดดาบออกจากมืออุซโซแต่อุซโซก็จับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย "เฮ้ยปล่อยเซ่"

"ถึงตายก็ไม่ยอมปล่อยหรอกเฟ้ยเม้ง เตรียมตัวตายได้แล้ว!" อุซโซเอามือดึงกระบี่ไว้สุดชีวิตคมกระบี่กรีดลึกเข้าไปถึงกระดูกก็ยังไม่ยอมปล่อย

"*ตลก ตายงั้นเรอะข้าเป็นอมตะไม่มีวันตายเฟ้ย! ฉึ่ก!" ในเมื่อดึงดาบกลับไม่ได้เม้งเลยออกแรงแทงมันเข้ากลางอกอุซโซซะเลย

"แกก็รู้ดีอยู่น่าว่าท่าหนึ่งกระบี่สู่ความว่างเปล่าน่ะมันเป็นยังไง" อุซโซกระอักเลือดคำโตก่อนจะหมดแรงลงไปกองกับพื้น ถ่ายทอดสำนึกกระบี่พลังทั้งหมดของตนให้หลอดจนหมดแรงแล้วยังโดนแทงเข้ากลางอกอีก

"ย้าก ตายซะเถอะซุยโคแอสไลฟ์!!" หลอดจับกระบี่ในมือพุ่งเข้าใส่ซุยโคแอสไลฟ์

"ว๊าาากออกมาซะกองทัพหอมทิงนองนอย108ตัว" เม้งเรียกแก๊งโอเนี่ยนออกมา

ฉับ! แต่แค่ทีเดียว...หอมใหญ่108ตัวที่แข็งแกร่งไม่แพ้ซุยโคแอสไลฟ์ถูกฟันกวาดสลายหายไปในพริบตา

"เมเทโอเนี่ยน!" เม้งโจมตีซ้ำอีกรอบด้วยคาถาเชิญสุดยอด

ฉับ! ทว่าผลลัพธ์ก็ไม่ต่างจากเดิมหัวหอมสลายไปทันทีที่หลอดฟัน

"บัดซบงั้นเจอนี่ Unlimited Blade Works" ดาบนับพันพุ่งเข้าหาหลอด

แต่หลอดก็ฟันจนสลายหายไปหมด แม้แต่ Unlimited skill ของGMก็ยังไม่ได้ผลนี่คือท่าที่ไร้ผู้ต้านโดยแท้จริง

"หนอย สำนึกกระบี่ก็อยู่ในร่างมันเลยใช้คอนเนคชั่นฟันไม่ได้บัดซบที่สุด!" ซุยโคแอสไลฟ์เมื่อไม่มีทางเลือกจึงเตรียมรับมือประจุพลังทั้งหมดลงในหนึ่งกระบี่เข้ารับการโจมตีของหลอด ริโอว

  • หนึ่งกระบี่กลับคืนสู่ความว่างเปล่า

หนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งทั้งสองเล่มปะทะกันเต็มกำลังเกิดแสงสว่างจ้าไปทั่วท้องฟ้า เกิดปรากฎการ์ณฟ้าสะท้านดินสะเทือน แรงปะทะทำให้เศษไม้กับอุซโซที่อยู่ตรงนั้นแทบปลิวกระเด็น

"อ๊าาาาาาาาก ม่าาาาาย" เสียงโหยหวนของซุยโคแอสไลฟ์ที่ครั้งนี้ดังยิ่งกว่าครั้งไหนๆ ร่างกายของเขามีสะเก็ดละอองลอยออกมาเรื่อยๆ

"นั่นอะไรน่ะ?" เศษไม้ที่ดูอยู่นึกสงสัย

"ข้อมูลไงล่ะ ร่างของซุยโคแอสไลฟ์กำลังจะกลับเป็นคอนเนคชั่น" อุซโซนอนดื่มเก๊กฮวยฟื้นพลังพร้อมกับบรรยายให้ฟัง


ทำให้ทุกสิ่งที่ฟันสลายกลายเป็นคอนเนคชั่นกลับคืนสู่เซิฟเวอร์ นั่นล่ะคือท่าสุดยอดของหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้ง หนึ่งกระบี่สู่ความว่างเปล่า ต่อให้ซุยโคแอสไลฟ์เป็นอมตะก็ไม่สามารถหนีพ้นจากกฎนี้ไปได้


ขณะที่ทุกอย่างดูเหมือนจะไปได้สวยแต่แล้ว...เปรี๊ยะหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งของหลอด ริโอวก็เกิดร้าวขึ้นมา

!!!!

"เกิดอะไรขึ้น" หลอดทำใจสู้หายไปอยู่ที่ตาตุ่มทันที

"กระบี่เล่มใหม่คงทนพลังมหาศาลที่เกิดจากการปะทะกันไม่ไหวก็เลยเริ่มร้าวแล้ว" อุซโซมีสีหน้าตระหนก

"แต่กระบี่ของหลอดตีจากหินSoDที่แข็งแกร่งที่สุดในเกมแล้วนะ!" เศษไม้สวนกลับ

"เพราะว่าตอนที่กำลังสร้างอยู่นั้นซิกฟรีดเข้าไปขัดจังหวะเมดิอุสเสียก่อนน่ะสิ ทำให้กระบี่นั่นยังไม่สมบูรณ์อีกเพียงแค่1%เท่านั้นแท้ๆ" อุซโซใช้พลังรวมศูนย์ไว้ที่ตามองทะลุไปยังกระบี่ของหลอด "บัดซบที่สุดแค่1%เกลับเกิดช่องว่างที่ยิ่งใหญ่เกินคาดเดาขึ้นมาได้"

"ฮ่าๆๆเหอๆๆ" ซุยโคแอสไลฟ์หัวเราะเมื่อเหตุการ์ณพลิกผัน "ไม่ข้าไม่ยอมหายไปเด็ดขาด!!"

ด้านซุยโคแอสไลฟ์ทุ่มพลังทั้งหมดลงมายิ่งทำให้กระบี่ของหลอดร้าวขึ้นเรื่อยๆ

"บ้าที่สุดอีกนิดเดียวแท้ๆ ความพยายามของทุกคนจะมาสูญเปล่าตรงนี้ไม่ได้!" หลอดใช้พลังสุดแรงเกิดดันกระบี่เข้าไปเพื่อให้โดนตัวซุยโคแอสไลฟ์ให้ได้ก่อนที่จะแตก

"ย๊าาาากส์พวกเรามาช่วยแล้ว" เสียงตะโกนของอุซโซกับเศษไม้ที่เข้ามาช่วยหลอดดันกระบี่อีกสองแรง


"อั่ก" ด้านเม้งเริ่มแรงตกลงเพราะข้อมูลกำลังสลายเป็นคอนเนคชั่นไปเรื่อยๆตอนนี้ร่างกายเริ่มจางลงทุกขณะ

"อีกนิดเดียวเท่านั้น" ทั้งสามคนทุ่มสุดแรงกดดันซุยโคแอสไลฟ์เข้าไป

"ไม่ได้นะ!" ซุยโคแอสไลฟ์เริ่มคร่ำครวญ "พวกแกทำแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าหากไม่มีGMแล้วใครจะดูแลโลกนี้ล่ะ ถ้าปราศจากการควบคุมของข้าแล้วโลกนี้จะล่มสลายนะ"

"พอทีเถอะเม้ง" อุซโซพูดขึ้น "ทุกอย่างมันจบลงแล้ว"

"สำนวนการพูดแบบพระเอกช่อง9สมัยก่อนนี้มัน...อุซโซนี่แกกลับมาเป็นอุซโซคนเดิมแล้วหรือเนี่ย" เสียงยินดีของซุยโคแอสไลฟ์เหมือนได้พบเพื่อนเก่าที่พลัดพรากจากกันไปแสนนาน

"ใช่ฝันร้ายของข้าจบลงแล้ว พอมอบสำนึกกระบี่ให้หลอดไปหมดบุคลิคมารที่เกิดจากคอนเนคชั่นอันชั่วร้ายในนั้นก็สลายไปสิ้น" อุซโซทำตาแป๋วแหว๋วเหมือนนู๋ทำผิดโดยไม่ได้ตั้งใจ ที่แล้วมายกโต๊ดให้นู๋เต๊อะจะลงโทษนู๋ยังไงนู๋ก็ยอม //+0+\\

"อ้าวเฮ้ยอยู่ๆก็มาแย่งซีนพระเอกผมได้ไงค้าบเพ่มอส T_T" หลอดโวยขึ้นมาตอนนี้ทั้งตอนแทบไม่ได้ออกโรงเลยยังจะโดนพระเอกแชปเตอร์อื่นแย่งซีนไคลแมกซ์ไปอีก



--FLOW 05:23, 11 ธันวาคม 2008 (ICT)

แล้วการยันพลังกันก็ดำเนินต่อไป การปะทะของหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งทั้งสองเล่ม สุดยอดท่าไม้ตายปะทะกันเพียงชั่ววินาที แต่เวลากลับนานแสนนานราวกลับเป็นนิรันดร์ เฉกเช่นบัสตาร์ดที่สู้กันห้าปียังไม่จบซักที...ขณะนี้ทางหลอดริโอวกำลังเร่งเอาชัยสุดชีวิต เพราะขีดจำกัดของกระบี่ฝั่งเขาใกล้หมดลงแล้ว รอยแตกร้าวเข้ามาเกินครึ่งแล้วอีกไม่ช้ากระบี่ต้องหักแน่นอน

"หึหึ ดูท่าฝ่ายที่จะเสร็จก่อนดูเหมือนจะเป็นแกนะ" ซุยโคแอสไลฟ์ข่มขู่ให้อีกฝั่งใจเสีย ขอเพียงแค่หลอดดาบหักหรือหมดแรงก่อนเท่านั้น เขาก็จะสวนด้วยท่าเชื่อมต่อสวนกลับทันที พอถึงตอนนั้นฝ่ายที่จะสลายเป็นคอนเนคชั่นก็จะเป็นหลอด ริโอวแทน

"อย่าไปฟังที่มันพูดหลอด" อุซโซกับเศษไม้ช่วยเรียกสติ

แต่หลอดเริ่มหมดแรงแล้ว พลังของสำนึกกระบี่ที่ชั่วร้ายกัดกร่อนเขาจนเริ่มหมดสมรรถภาพเอ๊ยหมดสภาพ

"บัดซบหมดแรงแล้วงั้นเหรอนเนี่ย เฮ้ยเศษไม้นุ่งบิกีนี่ไปเต้นโคโยตี้ให้มันดูหน่อยดิ๊จะได้มีแรง"

บึ้ก อุซโซโดนกระทืบด้วยไจแอนท์สตอมป์ ทำให้พลังฝั่งหลอดลดลง10จุด

"ฮ่าๆๆๆเสร็จข้าล่ะ" เม้งไม่ยอมปล่อยโอกาสรั่วนี้ไป เร่งพลังยันจนพวกหลอดสามคนถอยกรูด....

"นี่พวกเราจะเอาชนะไม่ได้จริงๆงั้นหรือเนี่ย พวกเราต้องพ่ายแพ้ยังงั้นหรือ?" หรือว่านี่คือ....

ชะตากรรม

ตาของหลอดเริ่มพร่ามัวลงสติเริ่มเลือนลางเหมือนเข้าสู่ภวังค์....

  • อย่าได้ยอมแพ้หลอด ริโอว

"เสียงนี้มัน....ป้าเล็คนาร์ทนี่นา ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะโผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยอีกแล้ว"

  • หนทางของเจ้ายังต้องก้าวต่อไปในฐานะเท็นไคผู้นำของดวงดาวแห่งชะตากรรมทั้ง108ดวงสู่จุดสิ้นสุดของการเดินทางนะ

"แต่...ผมไม่ไหวแล้ว หมอนี่แกร่งเกินไปทุกคนร่วมมือกันขนาดนี้ก็ยังเอาชนะมันไม่ได้ ชะตากรรมคงกำหนดไว้แล้ว"

  • ถ้าชะตากรรมกำหนดไว้ก็จงก้าวข้ามผ่านมันไปเสีย ด้วยพลังของเท็นไคผู้นำดวงดาราทั้งหมดจงเชื่อใจในหนทางของตนและมุ่งต่อไปเถิด...
108ดาราจะช่วยเหลือเจ้าเอง

หลอดสะดุ้งจากภวังค์ขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนี้ซุยโคแอสไลฟ์กำลังบี้เข้ามาเรื่อยๆร่างของหลอดโดนพลังสวนกลับจนเห็นกลายสลายตัวของคอนเน็คชั่นปรากฎขึ้นมา

"หนอย!" หลอดกลับมาออกแรงต้านซุยโคแอสไลฟ์เอาไว้ได้ทันพอดี

"ตายซะๆๆๆ" ซุยโคแอสไลฟ์ตะโกนไม่หยุด


จงเชื่อมั่นในตัวเองแล้วและพวกพ้อง...


หลอดออกแรงยันสุดชีวิตอีกครั้ง ใส่พลัง ความเชื่อมั่น และจิตใจทั้งหมดลงไป "คอยดูให้ดีเถอะนี่แหละพลังของเทนไคล่ะ! ปาฎิหาร์ยแห่ง108ดารา!"

ทันใดนั้นแสงที่สว่างยิ่งกว่าท่าของหนึ่งกระบี่สู่ความว่างเปล่าก็ส่องแสงออกมาจากหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งของหลอด ริโอว บนตัวดาบปรากฎชื่อของเหล่าผองเพื่อนมิตรสหายทั้งหลาย กระทั่งชื่อของเหล่าศัตรูที่เคยฟาดฟันกันมาก็ปรากฎขึ้นเช่นกัน จากทุกที่ทุกทางแม้จะสิ้นชีพไปแล้วทุกคนก็ยังส่งพลังมาให้หลอด ริโอวเพื่อการต่อสู้ครั้งนี้

ด้วยพลังใจที่รวมกันเป็นหนึ่งเดียวนี้เองปาฎิหาร์ยก็เกิดขึ้น พลังของหลอด ริโอวกลับคืนมาอีกครั้ง ไม่ใช่แค่กลับคืนมาแต่กลับเพิ่มขึ้น...

"นี่มัน!" หลอดรู้สึกเปี่ยมไปด้วยพลังเพราะสำนึกกระบี่อันชั่วร้ายที่อยู่ในร่างได้รับรู้ความมุ่งมั่นอันแรงกล้าของหลอด คอนเนคชั่นที่ไร้แสงนำทางเหล่านั้นได้รับการชำระปลดปล่อยจากความมืดไร้ที่สิ้นสุดมาเป็นพลังให้กับดาวเทนไคดวงใหม่ สำนึกกระบี่เข้ารวมร่างกับหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งของหลอด ริโอวเป็นหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งไร้เทียมทานฟาดฟันเข้าใส่หนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งของซุยโคแอสไลฟ์จนขาดสะบั้นไปพร้อมๆกับผู้ถือครอง

"วะ เหวอ ว๊าาาาาาาาาาาาาาก" ซุยโคแอสไลฟ์หน้าเหยเกสุดขีด จิตใจอันบิดเบี้ยวที่หลงผิดกำลังถูกชำระล้างไปพร้อมๆกับร่างที่กำลังค่อยๆกลายเป็นคอนเนคชั่น

"อา-ชนะแล้ว-สินะ" อุซโซกับเศษไม้อุทานแทบจะพร้อมๆกัน

"ใช่พวกเราชนะแล้ว" หลอดหันมายืนยันกับทั้งคู่ด้วยรอยยิ้มแห่งชัยชนะ


เพล้ง! ตอนนี้กระบี่ของหลอดก็แหลกสลายตามไป เพราะถึงขีดสุดของมันนานแล้วที่ทนอยู่ได้จนถึงวินาทีนี้เพราะปาฎิหาร์ยเท่านั้น สุดท้ายหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งทั้งสองเล่มก็ปะทะกันจนสลายไปทั้งคู่ ผลจากการต่อสู้อันยาวนานในที่สุดหลอด ริโอวก็ได้รับชัยชนะเหนือซุยโคแอสไลฟ์เจ้าแห่งซุยโคเด็นยูนิเวิร์สด้วยพลังแห่งปาฎิหาร์ยของเท็นไคและพลังของพวกพ้อง108ดาราทุกคน



--FLOW 21:04, 11 ธันวาคม 2008 (ICT)

ชนะแล้วไชโย้!!! หลอดตะโกนวิ่งรอบสนามห้าสิบรอบถอดกางเกงถอดเสื้อผ้าเลียนแบบนักเตะในลาลีก้า แต่เนื่องจากมันอุจาดตาเลยโดนกระทืบแล้วจับใส่เสื้อผ้าซะเรื่องจะได้ดำเนินต่อ

"หลอด...ริโอว" เสียงของผู้ปราชัยเอ่ยขึ้นมา

"เฮ้ย ซุยโคแอสไลฟ์ ยังคืนชีพได้อีกเหรอเนี่ย!!" หลอดทิ้งตัวลงไปดิ้นกับพื้น จะแต่งให้มันตายยากตายเย็นไปถึงไหนฟิคก็ไม่เคยอ่านแท้ๆ

"ไม่ต้องห่วง ข้าน่ะแพ้แล้วจริงๆตอนนี้ร่างกายกำลังค่อยสลายเป็นคอนเนคชั่นแล้ว แต่ก่อนที่จะหายไปข้าอยากจะบอกอะไรกับเจ้าสักคำ"

"มีอะไรก็ว่ามา แต่ห้ามบอกว่ากูรักมึงว่ะเด็ดขาดนะ! แชปนี้มันม่วงกระจายทั้งตอนจนเกินพอแล้ว"

"...ขอบใจ" ซุยโคแอสไลฟ์กล่าวสั้นๆ

บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบ ก่อนที่หลอดจะเอ่ยปากถามต่อว่าขอบใจพวกเขาทำไม

"ขอบใจที่ทำให้ข้านึกถึงสิ่งที่ลืมไปในอดีตไงล่ะ สมัยก่อนข้ามันก็เป็นแค่ซาลารี่แมนลาซี่ไปวันๆ แล้วก็หลอกใช้คนอื่นจนกระทั่งก่อตั้งบริษัทเม้งอินดัสทรี่ของตัวเองขึ้นมาได้ ต่อมาข้าก็แอบไปช้อนซื้อหุ้นโคนามิจนเกินครึ่งในนามสมาชิกผีทั้งหลายจนเทคโอเวอร์บริษัทมันมาควบกิจการได้ แต่เรื่องพวกนี้น่ะช่างมันเหอะ เรื่องสำคัญมันอยู่ตรงหลังจากที่ข้าได้เป็นประธานโคนาเม้งนี่แหละ..."

(ทุกคนคิดในใจว่ามันเลวตั้งกะยังเป็นลิ่วล้อเลยเว้ยเฮ้ย)

"ด้วยใจที่รักซุยยิ่งชีพดุจชื่อซุยโคแอสไลฟ์ข้าจึงไปยึดงบทำงูเหล็กแข็งกับวินนิ่งมาสร้างเกมนี้จนหมด แต่แรกข้าตั้งใจให้เกมนี้เป็นสวรรค์สำหรับผู้รักซุยและผู้ชื่นชอบการผจญภัย สงคราม,มิตรภาพและชะตากรรมอันเป็นเอกลักษณ์ของซุยโคเด็น ข้าอยากจะบอกเล่าผ่านผู้เล่นทุกคนถึงความสุดยอดของมันที่เหนือกว่าการเอาแต่ปั๊มเลเวลไปตีบอสลับกับทำคอมโบอัด9พันฮิตลงยูตู้บหลายสิบล้านเท่า

แต่พอมันประสบความสำเร็จเกินกว่าที่คาดไว้เงินทองก็ไหลมาเทมา แล้วข้าก็ค่อยๆเริ่มลืมเลือนความตั้งใจแต่แรกไปจนหมด กลายเป็นคนที่ทำทุกอย่างเพื่อตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่เมื่อครู่ที่ข้าถูกฟันคอนเนคชั่นของเจ้าและข้าได้เชื่อมต่อกัน ความรู้สึกของเจ้าที่มีต่อซุยทำให้ข้าตาสว่างอีกครั้ง

เอาล่ะอีกไม่นานข้าก็จะสลายไปแล้วขอฝากสงครามครั้งสุดท้ายกับโฟลวไว้ที่พวกเธอด้วยละกัน ถ้าเป็นเจ้าล่ะก็ต้องเอาชนะหมอนั่นได้แน่นอน ช่วยปกป้องซุยโคเด็นยูนิเวิร์สแทนเหล่าGMที แม้จักรวาลนี้จะล่มสลายก็ขอให้มันยังคงเป็นซุยโคเด็นตราบชั่วนิรันดร์ และเมื่อเกมนี้เริ่มนับหนึ่งใหม่ข้าสัญญาว่าจะทุ่มเทพัฒนาเซิฟเวอร์ใหม่ให้จักรวาลซุยยิ่งใหญ่กว่าเดิมและปราศจากการควบคุมให้เป็นซุยโคเด็นของทุกคนโดยแท้จริง..."

แล้วเวลาก็หมดลงซุยโคแอสไลฟ์สลายเป็นคอนเนคชั่น ลำแสงสีส้มพุ่งทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้าหายไปในท้องฟ้ายามอัสดง



หลังจากซุยโคแอสไลฟ์จากไปบนพื้นที่ต่อสู้ก็ปรากฎเป็นวัตถุส่องแสงขึ้นมา "นี่มัน....หินแห่งคำสัตย์สาบาน"

เมื่อหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งแตกสลายไปหินก็กลับคืนสู่สภาพเดิมของมันอีกครั้งราวกับมีชีวิตและได้จารึกชื่อของผู้ร่วมชะตากรรมเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง

Tengou ซุยโคแอสไลฟ์ 

"ลาก่อนเม้ง..." อุซโซแหงนหน้ามองท้องฟ้ามองดูลำแสงสีส้มลับหายไป



แล้วก็ถึงเวลาประมวลผลการต่อสู้ ระบบได้กลับคืนมาเป็นหน้าที่ของอายะอีกครั้ง หลังจากการต่อสู้อันยาวนานนี่คือสิ่งที่เหล่าผู้กล้าที่เหลือรอดได้รับ

  • ผู้เล่นหลอด ริโอวสังหารซุยโคแอสไลฟ์สำเร็จ ได้รับค่าประสปการ์ณ1,000,000,000แต้ม เสียงของระบบกลับมาเป็นหน้าที่ของอายะอีกครั้ง

"โหยยย เยอะโคตรซุยโคแอสไลฟ์มันเปิดบอทมากี่ปีเนี่ย" ทุกคนอ้าปากค้างไม่เคยเห็นค่าประสบการ์ณมากมายมหาศาลเท่านี้มาก่อน

  • ผู้เล่นหลอด ริโอวมีระดับ99ซึ่งเป็นระดับสูงสุดของระบบแล้ว สามารถนำค่าประสบการ์ณพัฒนาค่าความสามารถต่างๆได้อย่างอิสระ

"ยินดีด้วยนะหลอดด้วยexpขนาดนี้ ทีนี้เธอก็เป็นผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในซุยโคเด็นยูนิเวิร์สแล้ว ว่าแต่เธอจะเอาไปอัพเกรดอะไรเหรอ"

"ฮ่าๆเหอๆแน่นอนอยู่แล้วมันก็ต้องเป็นค่าความหล่อ!น่ะสิจะเป็นอย่างอื่นไรไปด้าาาย~" พอพูดปุ๊ปหลอดมันก็เทexpพันล้านทั้งหมดใส่ให้กับความหล่อทันที "ฮ่าๆๆๆเหอๆๆๆทีนี้ผมก็จะหล่อยิ่งกว่าลีดงวุ๊กสาวเห็นเป็นหลง รีนอร์ก็จะเป็นของเราแทนไอ้สคอลมันแล้ว555+"

.....now loading.....

....กำลังแก้โมเดลหลอดใหม่.....

กิ๊ง หลังจากอบสามนาทีเสร็จหน้าตาของหลอด ริโอวก็ออกมาเป็น...........ลิงเหมือนเดิม - -

"เฮ้ย!! อะไรกันเนี่ย!!" หลอดวิญญาณหลุดออกจากร่างคากระจก

"ก็แปลว่าแกหล่อสุดได้แค่นี้ยังไงล่ะ" เศษไม้ตอบให้ฟังพร้อมกับกำหมัดดังกร๊อบๆๆ "ไอ้ลิงงั่งเอ๊ย ใช้expที่อุตส่าห์ได้มาอย่างเลือดตาแทบกระเด็นเสียเปล่าที่สุดในโลก!!" หลอดเจอคินิคุบัสเตอร์กระแทกคอหักคาที่


หลังจากนั้นก็ถึงตาเศษไม้ได้รับเสียงตอบรับจากระบบบ้าง ระดับเลื่อนถึง99และเหลือค่าประสบการ์ณอีกจำนวนหนึ่งไว้สำหรับพัฒนาความสามารถตามใจชอบ

"เชอะ ไหนขอดูหน่อยดิ๊ยัยคนฉลาดว่าจะอัพอะไร"

"แน่นอนอยู่แล้วก็ต้องอัพค่าโมเอะน่ะสิ" เศษไม้ใส่expที่เหลือให้ค่าโมเอะจนหมด ได้ตาหวานเปล่งประกายแบบหน้ากากแก้วมา

"ว๊าาาาาก!! ไม่เห็นยุติธรรมเลยว๊อย" หลอดคว่ำโต๊ะ

"โฮะๆๆทีนี้เราก็สวยสุดในเรื่องแล้ว ฮิฮิ" เศษไม้กระพริบตาทำหน้าตาแอ๊บแบ๊วเหมือนอีเด็กเปรตแถวตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์น่าจิกหัวมาตบที่สุด...


ต่อมาก็ถึงคิวอุซโซบ้างแล้ว ระดับ99แล้วจึงได้ค่าประสบการ์ณทั้งหมดมาพัฒนาทันที

"หึ เจ้าพวกเด็กไม่รู้จักโตเอ๋ย ต้องดูนี่วิธีการอัพที่ถูกวิธี เอ้าจดเล็คเชอร์ซะประเดี๋ยวนี้ของดีมีให้ดูหนเดียว"

"อืม สมกับเป็นคนแก่ เอ๊ยคนที่มีประสบการ์ณมาก่อน" หลอดกับเศษไม้เอาสมุดโน้ตขึ้นมาเตรียมจด

"เอ้าดูซะ การใส่ค่าพลังลงไปอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียวน่ะจะทำให้เกิดการเสียเปล่าเป็นอย่างมาก"

"อืมๆ จดๆๆ"

"ดังนั้นเราต้องอัพหลายๆค่าให้เข้ากันได้อย่างลงตัว เพื่อให้เกิดความคุ้มค่าที่สุด"

"อ๋อเข้าใจแล้ว"

"และนี่คือเทคนิคการผสมที่ถูกต้อง ย๊าาาาก~คอยดูซะวิธีการอีดิตหน้าตาโดยเมพวินนิ่ง ซื้อมานั่งอีดิตนักเตะมันทุกตัวทุกลีก(แต่ไม่เคยเตะเลย)โชะๆๆ"

"ฮ่วย...ไอ้เราก็นึกว่าจะอัพแสตทเมพๆเป็นแนวทางให้ดูซะอีก = ='a" หลอดกับเศษไม้เอากระดาษที่จดเมื่อครู่โยนทิ้งลงชักโครก

"ฮะๆๆ เสร็จแล้วนี่แหละหน้าตาใหม่ของข้า รับรองหล่อกระชากใจ รีบเลื่อนลงไปดูข้างล่างได้เลย!!"

v

v

v

v

v

v

oqb.jpg


"........." อุซโซโดนจับถ่วงอ่างปลาสวายทันที


หลังจากประมวลค่าประสบการ์ณจบระบบก็ต่อด้วยโบนัสจากการคลี่คลายภารกิจของอุซโซ

"หานี่ตูมีเควสติดตัวอยู่ด้วยเหรอเนี่ย?"

  • ผู้เล่นอุซโซได้สังหารเพื่อนสนิท(ซุยโคแอสไลฟ์) เนตรแห่งความตายถูกเบิกเป็นเนตรแห่งความตายกระจกเงาหมื่นบุปผาได้รับคาถาโจมตี,ลวงตา,และอัญเชิญ

"ข้าว่าชื่อความสามารถใหม่นี่มันคุ้นๆนะ"

"นั่นสิแถมยังขี้โกงเหมือนๆกันอีกต่างหาก"


"เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ตอนนี้ฉันว่าเราไปพบหน้าทุกๆคนกันเถอะ" เศษไม้เอ่ยปากชวนทุกคน

"นั่นสินะ อยากเจอหน้าทุกคนเหลือเกิน"

แล้วทั้งสามคนก็เดินเข้าสู่ฐานทัพ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าฝันร้ายของพวกเขานั้นยังไม่จบสิ้น...



--FLOW 23:40, 15 ธันวาคม 2008 (ICT)

หลอด เศษไม้ อุซโซ เดินจากลานกว้างที่ดาดฟ้าเข้าไปในฐานทัพด้วยความเบิกบาน แต่เมื่อเดินไปได้สักพักทั้งสามก็รู้สึกเอะใจขึ้นมา...

นี่มันไม่ถูกต้อง!

ทั่วทั้งปราสาทปราศจากเสียงใดๆทั้งมวลกระทั่งBGMประกอบฉากแสนน่ารำคาญก็ยังไม่ได้ยิน ทุกอย่างเงียบกริบเหมือนแอบผู้ปกครองดูหนังโป๊ปิดเสียงตอนกลางคืน...

"ฉันรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลย" เศษไม้เอ่ยขึ้นมา

"นั่นสิเกิดอะไรขึ้น บรรยากาศอย่างนี้ไม่เหมือนกับทุกแชปเตอร์ที่ผ่านมาเลยสักนิด" หลอดเริ่มสังหรณ์ไม่ดีเสียแล้ว

"ข้าว่าเรื่องนี้มันไม่ชอบมาพากลแล้วล่ะ พวกเราเร่งฝีเท้าไปดูที่ห้องประชุมกันเถอะ" อุซโซพูดจบก็เร่งฝีเท้านำไปทันที


ทั้งสามคนเร่งฝีเท้าเดินมาตามทางได้สักพักก็หยุดลง เพราะทุกคนต้องผงะกับสิ่งที่เห็นบนกำแพง

รอยเลือด!!

คราบเลือดแดงฉานสาดไปทั่วทางเดินเล่นเอาหลอด ริโอวใชัสัญชาติญาณเดิมtruemen formationหลบหลังเศษไม้ทันที ส่วนอุซโซยังคงรักษาความเยือกเย็นเอาไว้ได้ตรวจตรารอยเลือดบริเวณนั้นอย่างสุขุม

"ก่อนหน้านี้ตรงบริเวณนี้น่าจะเกิดการต่อสู้ขึ้น เลือดสาดไปทั่วอย่างนี้คงไม่รอดแน่นอน แสดงว่าเกมโอเวอร์ไปแล้วแน่นอน"

เศษไม้:"ถ้างั้นก็สู้กันไปนานพอสมควรแล้วน่ะสิ"

อุซโซ:"ใช่ คิดว่าคงตั้งแต่พวกเรากำลังสู้กับเรดเมจิกเชี่ยน"

หลอด:"แต่พวกเราเอาชนะซุยโคแอสไลฟ์ได้แล้วไม่ใช่เหรอ!?"

การที่หลอดพูดแบบนี้เพราะว่าหลังจบสงครามทุกครั้ง ระบบจะฟื้นฟูทุกอย่างในฐานทัพกลับคืนสู่สภาพเดิมโดยหักค่าซ่อมแซมจากงบประมาณในคลังของกองกำลัง

"คำตอบมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น!"อุซโซเต๊ะท่าเป็นโคนัน

สงครามนี้ยังไม่สิ้นสุด

สีหน้าร่าเริงของหลอดหายไปในพริบตา สองเท้าออกวิ่งสุดฝีเท้าเร่งรีบไปที่หอประชุมกลางทันที ยังคงหวังพบทุกคนฟื้นขึ้นมารอตื้บตัวเองและสิ่งที่เกิดขึ้นนี้เป็นความผิดพลาดของระบบ


ทั้งสามคนลงมาถึงโถงกลางของฐานทัพก็ต้องหยุดฝีเท้าและยืนอึ้งกับภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้า

"ว๊าาาาาาก!!" หลอดร้องสุดเสียง

"นี่มันฝันร้ายชัดๆ" เศษไม้หน้าซีดเผือดอุทานออกมา

ภาพที่เห็นก็คือร่างไร้วิญญาณของเหล่าพวกพ้องถูกสังหารโหดตายเรี่ยราดไปทั่ว เลือดกระเซ็นแดงฉานแทบจะย้อมห้องโถงปราสาทแสนสวยด้วยแสงแห่งคริสตัลให้เป็นโรงฆ่าสัตว์ที่เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด จนพวกหลอดชักไม่แน่ใจแล้วว่ากำลังเล่นเกมซุยโคเด็นหรือไซเลนท์ฮิลอยู่กันแน่ หลอดวิ่งๆๆไปเรื่อยๆๆระหว่างทางสหายนอนตายเรี่ยราดไปตามทาง

"บัดซบ มีศัตรูแอบลอบเข้ามาในฐานทัพระหว่างที่เรามัวรบติดพันอยู่ข้างนอกแล้วก็สังหารพวกเราที่อยู่ในฐานทัพ" อุซโซตั้งสมมุติฐานขึ้นมา(โดยเอานิสัยตัวเองเป็นที่ตั้ง)

"มิน่าล่ะการสนับสนุนจากในฐานจึงหายไปหมดโดยที่ไม่ทันเอะใจเลย" หลอดนึกในใจพลางมองไปรอบๆเห็นเพื่อนๆถูกสังหารในสภาพหวาดกลัวหนีตายสุดชีวิตแล้วอดแค้นตัวเองไม่ได้ที่ไม่ทันสังเกตุเรื่องนี้

"ใครกันที่ทำแบบนี้ และทำได้ถึงขนาดนี้" เศษไม้วิ่งไปนึกไปเพราะอย่างน้อยพวกของหลอดก็ไม่ใช่กระจอกๆหากไม่เจอระดับGMมาเองก็ไม่น่าจะถูกฆ่าล้างโดยไร้ทางสู้แบบนี้

"ฮึ่ม...คนที่สามารถสร้างโศกนาฎกรรมแบบนี้ได้มีอยู่แค่ไม่กี่คนเท่านั้นในเกมนี้" อุซโซพูดในใจและตอนนี้เขาก็นึกถึงคนๆนึงขึ้นมาได้ในใจ และได้แต่หวังว่าคงไม่ใช่ฝีมือของหมอนั่น...


หลอด ริโอว,เศษไม้,อุซโซ หยุดยืนอีกครั้ง รอยเลือดและศพมาหยุดอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าหอประชุม สถานที่รวมพล จุดเซฟ/เกิด ทางเข้าไทรอัล หากยังไม่สายเกินไปที่ด้านหลังของประตู้นี้ ทั้งสามจะต้องเผชิญหน้ากับผู้ที่อยู่เบื้องหลังโศกนาฎกรรมนี้....



--FLOW 00:00, 16 ธันวาคม 2008 (ICT)

โครม!

หลอดออกแรงเปิดประตูเข้าไปแต่ประตูกลับถล่มลงมา นั่นแปลว่ามันเคยล็อคเอาไว้และมีคนพังมันเข้าไป

ในห้องประชุมว่างเปล่าไร้ร่องรอยพรรคพวกที่น่าจะฟื้นขึ้นมาหลังจากสงครามจบได้แล้ว มีเพียงแค่จุดเซฟที่ลูกแก้วกลายเป็นสีดำ(ปกติเป็นแท่นลูกแก้วสีฟ้าๆแบบนในเกม) ทางเข้าไทรอัลที่เคยมีก็หายไปเนื่องจากบรรลุภารกิจบททดสอบแห่งGMทั้ง8แล้ว

"มีคนอยู่ตรงนั้น!!" เศษไม้ตาดีชี้ไปทางบัลลังค์ที่นั่งของเจ้าของฐานทัพหรือพระราชวังแห่งวัฎนี้นี่เอง

หลอด,อุซโซ,เศษไม้ เดินเข้าไปเผชิญหน้ากับผู้บุกรุกทันที สายตาของทั้งสามได้เห็นหน้าของผู้บุกรุกอย่างชัดเจนและเป็นคนที่ทั้งสามรู้จักดี...




มากันแล้วเหรอจ๊ะ(ฮา)

ซิงเกิ้ลประจำตัวแบบนี้มีแต่หมอนั่นเท่านั้น แรทเซลหรือเร้ดเมจิกเชี่ยนเจ้าเก่าและดั้งเดิมนี่เอง....

"เร้ดเมจิกเชี่ยนนี่แกยังไม่ตายอีกเร๊อะ!!!" ทั้งสามคนสาปแช่งคนแต่งทันที

"เป็นไปไม่ได้ก็แกโดนUnlimited Deathของข้าปลิดชีพไปแล้วนี่หว่า!" อุซโซฟ้องทันทีว่าเรื่องมี plot hole

"เหอๆอย่าลืมสิข้าน่ะมีUnlimited Exceptionนะจ้ะ Unlimited skill ของGMหรือแม้แต่ความตายข้าก็ยกเว้นได้ ตั้งแต่สร้างเกมนี้ขึ้นมาข้าก็โปรแกรมตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของเกมนี้อย่างแยกกันไม่ได้ ดั้งนั้นตราบเท่าที่เกมยังดำเนินต่อไปข้าก็จะคงอยู่ตราบชั่วฟ้าดินสลาย" <<นี่สิตัวอมตะของจริง(ฮา)

"บ้าที่สุด ทั้งหมดนี่ฝีมือของแกทั้งหมดใช้ไม๊เร้ดเมจิกเชี่ยน!!" หลอดพูดด้วยความโกรธเกรี้ยว

"อ๊ะๆๆ อย่าเข้าใจผิดสิ ข้ายังไม่ได้ทำอะไรเลยซักหน่อย" เจออกตัวปฎิเสธ

"ทำแล้วยังไม่ยอมรับอีกเรอะนอกจากแกแล้วจะมีใครทำได้ งั้นเมิงมานั่งเต๊ะจุ๊ยอะไรอยู่แถวนี้!" อุซโซตวาดกลับไปทันควัน

"อ๋อที่ข้ามานั่งอยู่ตรงนี้น่ะไม่ใช่เพราะอะไรหรอกแต่พอดีขาข้าเจ็บน่ะเลยต้องหาที่นั่งน่ะ(ฮา)" เจยื่นขาขวาออกมาให้ดู "พอดีอยู่ๆก็โดนสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นอกอวกาศมวลสองร้อยปอนด์กระแทกเข้าใส่ระหว่างเดินทางกลับมาที่นี่"


"ดูเหมือนจะไม่ค่อยอยากเชื่อสินะ แต่ขอให้เชื่อเถอะตอนนี้น่ะอารมณ์จะฆ่าไวรัสซักตัวข้ายังไม่มีเลย" เจกล่าวไปพลางลูบขาตัวเองไป(ทำไมทีอย่างนี้สกิลexceptionไม่ทำงานฟะ?)"ยามนี้ข้ามาทำหน้าที่เป็นสักขีพยานเท่านั้น"

พยาน?

"ในฐานะผู้สร้าง,ตัวแทนของบริษัทและGMกิติมศักดิ์ ข้ามาเป็นสักขีพยานให้กับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายเพื่อหาผู้พิชิตซุยโคเด็นยูนิเวิร์สแห่งยุคนี้" เจกล่าวด้วยเสียงขึงขังดูยิ่งใหญ่น่าเกรงขามและเชื่อถือท่าทางจริงจังผิดกับทุกครั้งที่ผ่านมา

และผู้ที่มีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะเป็นผู้พิชิตซุยโคเด็นยูนิเวิร์สก็ได้มาอยู่ตรงหน้าแล้วหนึ่งในนั้นก็คือเจ้า หลอด ริโอว

เล็คนาร์ทปรากฎกายขึ้นข้างๆเร้ดเมจิกเชี่ยน ป้าเองก็มาเป็นหนึ่งในพยานและผู้ดำเนินการจัดการในฐานะNPCระดับสูงสุดของเกม

"ไม่จริงเงื่อนไขในการพิชิตเกมได้ครบถ้วนแล้วงั้นรึ!!" อุซโซถามเจด้วยความสงสัย

"ถูกต้องแล้วอุซโซเอ๋ย ตราแห่งการเปลี่ยนแปลงได้เปลี่ยนเกมเข้าสู่ยุคสุดท้าย Last Chronicleแล้ว ด้วยฝีมือของผู้มีคุณสมบัติจบเกมอีกคน เมื่อดินแดนทั้งหมดเหลือผู้ครอบครองเพียงสองฝ่ายเกมก็จะเข้าสู่ยุคที่สี่" เจกล่าวพร้อมกับเรียกโฟลวออกมาจากหลังม่าน...


โฟลว!!

หลอดกับเศษไม้ยังทำใจไม่ทันที่เห็นบอสใหญ่ของเรื่องโผล่ออกมาเจอกันง่ายๆแบบนี้


"เฮ้ยเดี๋ยวก่อนสิครับเฮ้ย! แล้วไม่ต้องไปลุยลาสดันเจี้ยนสามัคคีโชว์ความกล้าหาญและเสียสละของพรรคพวกก่อนเหรอครับ ฉากหวานซึ้งเลิฟซีนแบบหนังญี่ปุ่นก็ยังไม่มีเลยอยู่ๆก็จะให้ฉะกับบอสใหญ่เลยเรอะ ยังไม่ทันเตรียมใจเลยครับว้อย" หลอดโวยไฟแล่บ

"เสียใจด้วยครับเนื่องจากผู้เล่นหลอด ริโอวระบบได้กำหนดให้เป็นฝ่ายฮีโร่ตั้งแต่เริ่มเกมก็มอบภารกิจลับนี้ให้แล้ว ดังนั้นผู้เล่นโฟลวที่เป็นฝ่ายตรงข้ามจะได้สิทธิ์ในการกำหนดสถานที่ต่อสู้ครั้งสุดท้ายครับ ซุยโคนเด็นทุกภาคก็เป็นแบบนี้ครับทีลก็ต้องไปหาป๋าบัล โจวี่เรียกริอุไปโบรกแบคเมาเท่น ลุคก็จัดลานพิธีกรรม ทรอยก็ท้าโคมะซังโดดน้ำตามกันไปบนเรือ องค์ชายก็ต้องไปตีเหม่งมัสคาลบนเขา ทุกอย่างฝ่ายตรงข้ามล้วนเป็นคนจัดสถานที่ให้ฮีโร่ไปสู้ทั้งนั้นดังนั้นห้ามโวยกฎนี้ครับ"

"และข้าก็เลือกที่นี่เป็นสถานที่ตัดสินไง ฮ่าๆๆแกโง่เดินเข้ามาเองนะว้อย แบร่ๆๆ" โฟลวแลบลิ้นปลิ้นตาด้วยความสะใจ

"บ้าชัดๆแล้วพวกเราจะเหนื่อยยากหาวิธีการเข้าสู่เอกะวิหารกันทำไม" หลอดแทบหมดแรง...ที่จริงก็หมดอยู่แล้วเพราะเพิ่งสู้กับซุยโคแอสไลฟ์มาเอง

"ที่นั่นคือคอร์เซิฟเวอร์ขืนเปิดฉากรบกันจนเซิฟเวอร์พังฝันข้าก็สลายหมดน่ะเซ่ ยิ่งเมื่อข้าใช้พลังที่แท้จริงด้วยแล้วล่ะก็....."


เอาล่ะ ก่อนจะเริ่มเราจะขออธิบบายเงื่อนไขและปัจจัยต่างๆในการพิชิตเกมซุยโคเด็นยูนิเวิร์สให้ทั้งสองฝ่าย(และคนอ่าน)ได้รับทราบโดยทั่วกัน 
  • มีดาวแห่งชะตากรรมบนแผ่นหินมากกว่า 70%
  • ทรูรูนทั้งหมด 27 รูนถูกปลดผนึกแล้ว
  • อณาเขตทั้งหมดครอบครองโดยผู้เล่นเพียงแค่สองฝ่าย
  • ผู้นำทั้งสองฝ่ายมีระดับ99
  • ผู้นำทั้งสองฝ่ายถือครองทรูรูนระดับสูง
  • มีฝ่ายได้ฝ่ายหนึ่งได้รับภารกิจความเป็นไปได้อันไร้ขีดจำกัดจากระบบ
  • เมื่อเงื่อไขด้านบนครบถ้วนหัวหน้าGMรุ่นปัจจุบันพิจรณาว่าเหมาะสมแก่การเข้าสู่ยุคสุดท้ายและสลายกลุ่มGM (แต่กรณีของหลอดคือเม้งสลายเองแล้วก็มาโดนฆ่าทิ้งแต่ก็โอเค)
  • รูนแห่งการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่ยุคสุดท้าย Last Chronicle (มีผลให้เหล่าผู้เล่นที่เกมโอเวอร์แล้วไม่ฟื้นขึ้นมา)จัดการ by เร้ดเมจิกเชี่ยน
  • ฝ่ายที่ไม่ได้เป็นฮีโร่เลือกสถานที่ๆจะเป็นดันเจี้ยนสุดท้ายสำหรับการต่อสู้ตัดสิน
  • ฝ่ายฮีโร่เดินทางมาถึงและตอบรับการต่อสู้ครั้งนี้


เมื่องเงื่อนไขทั้งหมดครบสมบูรณ์แล้วเหตุการ์ณนี้ก็จะเกิดขึ้น "The point of no return"


"เอาล่ะมาฟังเงื่อนไขสุดท้ายจริงๆกันเลยดีกว่าครับ แต่ละฝ่ายจะต้องสู้กันและฝ่ายที่ชนะจะได้สิทธิ์ในการสร้างซุยโคเด็นยูนิเวิร์สใหม่ครับสั้นๆแค่นี้แหละ(ฮา)"


"หากลองเอะใจตรวจสอบสักนิดก็จะรู้ว่าเกมเปลี่ยนยุค เพื่อให้พวกเราลืมเรื่องนั้นมันเลยฆ่าทุกคนในฐานเพื่อให้พวกเราหันมาสนใจเรื่องนี้แทน เป็นแผนการที่ชาญฉลาดและเลือดเย็นที่สุด! บัดซบ หลงกลมันจนได้!!" อุซโซชกตู้ที่อยู่แถวนั้นระบายอารมณ์


หลังจากนั้นโฟลวก็เฉลยแผนการ์ณของตัวเองให้ฟัง เริ่มจากการส่งโซลเยอร์ทั้งสามมาช่วยเหลือพวกหลอด ริโอวโดยคาดเดาได้อยู่แล้วว่าโซลเยอร์คนสุดท้ายของเจจะต้องเป็นซุยโคแอสไลฟ์ที่หายตัวไปแน่นอน และไม่ว่าฝ่ายไหนจะชนะก็ต้องเจ็บหนัก....หากซุยโคแอสไลฟ์เป็นฝ่ายชนะตนเองก็จะท้าให้มาประลองที่นี่ แต่ถ้าหลอด ริโอวบังเอิญเป็นฝ่ายชนะ.....การจะล่อมาที่นี่ได้ก็มีแต่ฆ่าคนในฐานทั้งหมดเพื่อให้หลอดลืมตัวตามเข้ามาติดกับ

ส่วนพวกโซลเยอร์นั้นสำหรับตนได้หมดประโยชน์ไปตั้งแต่เข้าสู่ใจกลางเอกะวิหารได้แล้ว การส่งมาช่วยหลอด ริโอวจึงถือเป็นการกำจัดตัวเกะกะไปในตัว หากไม่โดนซุยโคแอสไลฟ์สังหารก็เจ็บหนักและถูกพวกหลอดเล่นงานซ้ำแน่นอนหลังเสร็จศึก เรื่องที่คาดไม่ถึงมีเพียงแค่อุซโซที่กลับเป็นคนดีมาอยู่ฝ่ายหลอดเท่านั้น!

"แกหลอกใช้กระทั่งพวกเดียวกันเองเชียวเรอะ!" อุซโซแทบจะไม่เชื่อถ้าไม่ได้ยินกับหูของตน

"แต่เดิมข้าก็ตั้งใจจะจบเกมด้วยตัวคนเดียวอยู่แล้ว ได้พวกแกมาช่วยงานก็เลยง่ายขึ้นเท่านั้นแหละ ขอบใจนะที่ผ่านๆมาน่ะฮ่าๆๆ" โฟลวกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยไม่รู้สึกรู้สาในสิ่งที่ตนทำ


ตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่กระบวนการสุดท้ายแล้วฮีโร่หลอด ริโอวคำตอบของท่านล่ะ?


"มันก็แน่นอนอยู่แล้ว!" หลอดพูดด้วยน้ำเสียงเชื่อมั่น

"นั่นสิมันก็ต้องลุยอยู่แล้ว" เศษไม้ตอบเหมือนรู้ใจหลอด

"เร็วเข้าข้าอยากตั้นหน้าไอ้กบฎนี่ใจจะขาดแล้ว" อุซโซกำหมัดพร้อมลุยทุกเมื่อ


"มันก็ต้องไม่เอาด้วยแหงๆอยู่แล้วสิคร้าบ!!" หลอดเลือกคำสั่งปฎิเสธการต่อสู้....โครม!(เสียงเศษไม้กับอุซโซหงายหลังเก๋ง)


--FLOW 17:42, 16 ธันวาคม 2008 (ICT)

"ยอมแพ้งั้นเหรอ งั้นข้าประกาศให้โฟลวชนะเลยก็แล้วกันนะ(ฮา)"

"ช้าก่อนคร้าบ เมื่อกี๊แค่เล่นมุขพักเบรคฟื้นพลังคร้าบคราวนี้เอาจริงๆแล้ว" หลอดจึงโดนค่าเล่นมุขด้วยเยอรมันซูเพลกซ์จากน้องเศษไม้ไปสองที


เอ้า งั้นเรามาบิ้วอารมณ์กันใหม่อีกครั้งนะคับ 3...4....


อุซโซ: นี่เป็นศึกสุดท้ายแล้ว มีอะไรก็ใส่ให้เต็มที่เลยไม่ต้องยั้ง!!

เศษไม้: ใช่แล้วหลอด! ตอนนี้พวกเราแบกรับความหวัง,ความฝันและจิตวิญญาณของทุกคนเอาไว้แล้วนะ!!

หลอด: ถูกต้อง! ถึงจะมองไม่เห็นแต่ผมก็รับรู้ได้ว่าทุกคนกำลังเฝ้าดูเราอยู่!!

ตัดไปด้านนอก....หินแห่งคำสาบานเองก็กำลังเปล่งแสงเรืองรองเหมือนกับร่ำร้องเป็นการตอบรับเช่นกัน

"มาเถิดเหล่าดวงดาราแห่งชะตากรรม จงมาร่วมเป็นสักขีพยานในการต่อสู้ครั้งนี้" เล็คนาร์ทเองก็รับรู้ได้ถึงสิ่งนั้นจึงเสกป้ายหินแห่งคำสาบานที่อยู่ด้านนอกมาปรากฎอยู่ข้างๆ


หลอด ริโอว << เลือกรับคำท้าเข้าต่อสู้กับโฟลว!! 


สิ้นสุดการตัดสินใจเร้ดเมจิกเชี่ยนก็โปรแกรมข้อมูลฟื้นฟูพลังให้หลอด อุซโซ เศษไม้กลับมาฟิตปั๋งเหมือนเดิม "ฮี่ๆ บริการพิเศษน่ะ ข้าชักถูกใจพวกเจ้าเสียแล้ว ขอให้มีชัยในศึกนี้นะ(ฮา)"

จากนั้นเสียงจากระบบก็ประกาศให้บริเวณนี้กลายเป็นเขตต่อสู้พิเศษ ไม่สามารถใช้ความสามารถหลบหนีได้ทุกชนิด


ภารกิจพิชิตซุยโคเด็นยูนิเวิรส์เริ่มได้!


"ย๊าาาก พวกเราลุย" สิ้นเสียงของระบบอุซโซก็ใช้โซนีดไปโผล่ข้างหลังโฟลวในพริบตาแม้แต่โฟลวก็ยังไม่ทันรู้สึกตัว

"พลังขั้นที่6ศาสตร์แห่งรูนระดับสูงสุด" เศษไม้ร่ายเวทระดับสูงสุดรีดเร้นพลังจากรูนออกมาจนถึงขั้นที่6ซึ่งยังไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน

"วีลพาวเวอร์รูนเฟรนด์ชิบซิงโคร!! ซิกฟรีดคอนเนคชั่น!" หลอดเองก็ซิงโครเข้ากับซิกฟรีดรับเอาพลังและความสามารถเชิงดาบทั้งหมดของม้ามาใช้ได้เป็นของตัวเอง

ความจริงแล้วตอนที่เลือกพัฒนาทั้งสามคนแค่แกล้งอำกันเล่นเท่านั้น แต่ที่จริงแล้วexpที่ได้มาได้อัพเกรดค่าพลังในการต่อสู้ไปแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะต้องเอามาใช้เร็วกว่าที่คาดไว้...

"เหนือฟ้า ใต้หล้า ไร้เทียมทาน หมัดระเบิดพยัคฆ์สมุร100ชั้นบรรยากาศ!!!" สุดยอดพลังหมัดระดับสลายอนุภาคถูกปล่อยใส่เป้าหมายด้วยความเร็วเหนือกว่าหมัดดาวหางเปกาซัสตอนใส่เกราะคามุยเสียอีก

"ฟิลด์ออฟก๊อดคอมบิเนชั่นปลดปล่อยพลังมิเรียคุ" ทรรูนทั้งห้าธาตุผสานเป็นหนึ่งตราแห่งวัฎระเบิดพลังเทียบเท่า Unlimited Exclamation ออกมา หนำซ้ำพลังทำลายล้างเหนือล้ำยิ่งกว่าของเดิมที่ต้องใช้GMถึงสามคนเสียอีก เพราะเป็นเวทที่รวมพลังทำลายทั้งหมดไว้เป็นจุดเดียวที่เป้าหมายเท่านั้น

"ดรรชนีหนึ่งกระบี่แปรสามแจ้งสิบทิศทางโซลูชั่นไนน์!! โจมตีใส่คอนเนคชั่นของมันซะ!" หลอดเสียอาวุธคู่กายไปแล้วแต่ยังมีสำนึกกระบี่ไหลเวียนอยู่ในตัว จึงเลือกซิงโครกับซิกฟรีดเพื่อใช้เทคนิคดึงเอาพลังในร่างสร้างปราณกระบี่ออกมา ซึ่งเป็นเทคนิคการต่อสู้ที่เหมาะสมกับเขาที่สุดในตอนนี้แล้ว!!



โฟลว: หึ หึ ฮะ ฮะ ฮะ มาเถิด มาเลย ข้าจะพาพวกเจ้าดำดิ่งลงสู่ห้วงแห่งความสิ้นหวังไร้ก้นบึ้งตลอดกาล!!!




Personal tools