Confession Room
จาก SuikoFriendWiki, สารานุกรมฟรี
วิธีอ่าน
เริ่มมารู้สึกคีลจะบอกให้ตอบคำถามมาตามตรงแหละเนอะ
เข้าห้อง – คำพูดแรกที่คนที่เข้ามาจะพูด
A : ตอบคำถาม “เล่าเกี่ยวกับพรรคพวกบนเรือที่คิดว่าเป็นคนมีปัญหาสิ?”
B : ตอบคำถาม “คิดยังไงกับราสโร?”
C : ตอบคำถาม “พูดถึงเรื่องที่อยากจะขอโทษ หรือขอบคุณเพื่อนๆ หน่อยสิ”
คีน : คำพูดของคีน
OK : เวลาที่เลือกตอบยกโทษให้
NG : เวลาที่เลือกตอบลงโทษ(ปล่อยถังบ้อมใส่ ไม่ก็สาดน้ำใส่ ^^”)
อาคากิ
เข้าห้อง – ระ ระเดี๋ยวก่อนสิ....
A : ....นะ ....นั่นสินะ.... อย่างเช่นคุณลามาด้าหรือมิสึกิจัง.... สองคนนั่นไม่กลัวคุณเครบ้างเลยรึไงนะ? เล่นตัดการติดต่อไปเลยดื้อๆ แบบนี้น่ะ.... ชั้นล่ะ กังวลแล้วกังวลอีกว่าจะมีใครตามมาเล่นงานรึเปล่าน่ะ!
B : .....ไอ้ที่ว่าเจ้าตราสัญลักษณ์นั่น....อาจจะมาที่ชั้นเป็นคนต่อไปน่ะ ขอทีเหอะ แต่.... ชั้นเองก็พูดไปซะแล้วอ่ะนะว่าจะอยู่ช่วยเพื่อไม่ให้กลายเป็นแบบนั้นได้....
C: .... .... .... อาวุธที่ชั้นใช้อยู่ตอนนี้เป็นของที่คุณลามาด้าให้มาน่ะนะ ที่จริงแล้วมันต้องมีอันซ้ายขวาใช้ด้วยกัน แต่ชั้นทำหายไปซะอันนึง พอบอกว่า “ใช้อันเดียวมันเหมาะมือกว่า” คุณลามาด้าก็พูดแค่ว่า “งั้นเหรอ” น่ะ.... แต่คุณลามาด้าคงจะรู้แน่ๆ เลยว่าที่จริงแล้วชั้นทำหายไป.... ....ตอนนั้นชั้นทำแย่ๆ ไปจริงๆ นะ....
OK : .... สำเร็จ! อ๊ะ เรื่องที่ชั้นพูดที่นี่น่ะลืมๆ ไปซะเหอะนะ? ช่วยหน่อยนะ!
NG : หวา!! ทะ ทำอะไรหา!!! ชั้นอุตส่าห์พูดตามตรงแล้วนะ...!! หนอยแน่ะ~!! จำไว้เลยนาเฟ้ย!!!!
แอคเซล
เข้าห้อง – อะไรกันล่ะเนี่ย? เอ้าช่างเถอะ จะอะไรก็มาเลย!
A : พวกเอฟล์น่ะ....! เปล่า ไม่มีอะไร ชั้นว่าก็ไม่มีใครเป็นพิเศษหรอก
B : จะว่าไงดีล่ะ รู้สึกว่าจะเป็นคนพูดน้อยไปหน่อยนะ ทำอะไรให้มันตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อมมากกว่านี้ก็ได้นะ
C : ....ก่อนหน้านี้ ชั้นง่วงๆ เบลอๆ.... เผลอนึกว่าชิปปุเป็นผ้าห่มเลยเผลอกอดหมอนั่นเข้าไปซะเต็มที่เลย.... .... ไม่นึกเลยว่าจะรู้สึกสบายขนาดนั้น.... ไม่ใช่สิ ชั้นสำนึกผิดอยู่น่ะ....
OK : ก็นะ ของมันแหงอยู่แล้ว!
NG : ทะ... ทำไมเล่า!!?
แอคเนส
เข้าห้อง - .... ถ้าคิดว่าทำอะไรฉันได้ก็ลองดูสิ
A : นั่นสินะ.... อย่างเช่น เด็กที่ชื่อทาเนียนั่นมั้ง....? เด็กนั่นน่ะ พูดฟังไม่ได้เอาเลย ชอบมาถามอะไรท่านเอเลนัวร์อยู่บ่อยๆ อยู่หรอก แต่พูดจาไม่มีสัมมาคารวะแบบนั้นมันเสียมารยาทกับท่านเอเลนัวร์นะ ช่วยทำอะไรให้หน่อยจะได้มั้ย
B : ท่านราสโรเหรอ? อื---ม.... นั่นสิน้า.... ก็นะ ท่านเอเนลัวร์เชื่อใจเขา... ฉันเองก็เลยเชื่อใจเขาเหมือนกัน ประมาณนั้นล่ะมั้ง?
C : นั่นสินะ.... ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอก ก็ฉันไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่ทำให้จะต้องไปขอโทษใครเขานี่นา ........!
OK : สำเร็จ!! สำเร็จแล้ว! นั่นสินะ ก็ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดนี่นะ! ถ้างั้นก็ ขอตัวนะคะ NG : กรี๊ดดดด!!!!!! ทะ ทำไมล่ะ!? .... โหดร้า----ย!!!
แอนเดรียน
เข้าห้อง - ....อะ อื้อ....
A : อื-----ม.... คนที่ไม่ยอมตีอาวุธของตัวเองในสถานการณ์แบบนี้น่ะ น่าจะมีปัญหาอยู่นะชั้นว่า....
B : อา.... เขาใช้ดาบคู่นี่นะ เวลาที่ตีดาบน่ะ ค่อนข้างต้องระวังมากเลย เพื่อให้ความรู้สึกเวลาที่ถือ.... แบบนี้น่ะ ให้มันเหมือนกันทั้งซ้ายขวาให้ได้น่ะนะ!
C : จะให้พูดถึงทุกคนหรือไงดีล่ะ.... คือ ร้านที่มิลเดิลพอร์ทที่ชั้นเคยทำงานอยู่น่ะ.... ยังหาคนมาแทนไม่ได้ ตอนนี้ก็เลยกลายเป็นทำมาค้าขายไม่ได้ไป เพราะชั้นออกมากะทันหันน่ะนะ.... ทำเรื่องไม่ดีกับอาจารย์เข้าแล้วสิ....
OK : ....เฮ่อ-----! แหม นี่จะหมายความว่าการทำงานอย่างจริงจังของฉันเป็นที่ยอมรับได้จะได้ไหมนะ? ถ้างั้นก็ลาล่ะนะ!
NG : เจ็บ!!!.... หนอย!! ทำอย่างนี้เดี๋ยวฉันก็ไม่ตีอาวุธให้ซะหรอก? เจ็บบบบบ....!!
อาเมเรีย
เข้าห้อง – หืม.... ถ้างั้นก็ เชิญเลย....
A : อืม.... นั่นสินะ....... ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ.... แต่ฉันยังจำชื่อของคนบนเรือลำนี้ได้ไม่ครบเลยนะ.... เพราะฉะนั้นฉันคงจะตอบไม่ได้หรอก ขอโทษด้วยนะ
B : อ้อ เด็กคนนั้นน่ะเหรอ? ได้รับความนิยมกว่าที่คิดนะ.... เท่าที่เคยฟังมา ก็รู้สึกจะมีเยอะเอาเรื่องเลยแหละ แฟนๆ ของเด็กคนนั้นน่ะ
C : อืม.... ตัวของตัวเองฉันก็รับผิดชอบด้วยตัวเอง.... คงจะไม่มีเรื่องที่ต้องขอโทษอะไรล่ะมั้ง?
OK : ....หืม.... หมายความว่าฉันได้รับการให้อภัยแล้วสินะ?.... สนุกดีเหมือนกันนะ ไปล่ะ
NG : !!!!!! นี่...!!!!! อย่าทำอย่างนี้สิ!!!! เดี๋ยวเครื่องสำอางก็หลุดหมดกันพอดี!!!! โธ่-!!!!
อัลโด้
เข้าห้อง : ....เอ.... เอาเป็นว่าผมจะพยายามตอบเต็มที่แล้วกันนะครับ ฝากตัวด้วยครับ
A : ....ผมว่า....ถ้าเท็ดคุงจะ....สนิทสนมกับทุกๆ คนให้มากกว่านี้อีกซักนิด.... ก็คงจะดีน่ะนะครับ ผมไม่ได้คิดจะ.... ว่าอะไรเขาหรอกนะครับ แต่ผมเป็นห่วงน่ะครับ....
B : นั่นสินะครับ เขาเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยผมตอนที่หลงทางอยู่นี่ครับ.... ผมรู้สึกขอบคุณเขามากจริงๆ ครับ
C : เรื่องที่อยากขอโทษ....? คิดว่า....ไม่มี....นะครับ สำหรับตอนนี้
OK : ....ดีจังเลย....
NG : !!!! ทะ.... ทำไมล่ะ....!? ผมทำอะไรเอาไว้เหรอครับ?
อิโกริ
เข้าห้อง - ....ยะ.... อย่าแกล้งผมนะครับ....
A : ถ้าถามถึงเรื่องนี้ก็ต้อง พวกนั้น.... โรเซ็น! โรฟาน!! โรฮาคุ!!! เจ้า3พี่น้องนั่นมันมายึดออนเซ็นของผม ....อือ....
B : คุณราสโรน่ะเหรอ? นั่นสินะครับ.... ผมว่า ถ้าเขาหาเวลาพักผ่อนให้มากกว่านี้หน่อยก็น่าจะดีนะครับ เพราะบางครั้งก็ดูท่าทางเขาเหนื่อยๆ อยู่เหมือนกัน
C : เรื่องที่อยากจะให้ทุกคนขอโทษน่ะมีมากอยู่นะครับ.... แต่เรื่องที่ผมควรจะต้องขอโทษน่ะไม่มีหรอกครับ ผมเชื่ออย่างนั้นครับ!
OK : หือ......!! ชะ ใช้ได้เหรอครับ....? หึหึหึ...!!!!
NG : หวา----!!!!!! ทะ.... ทำไมทุกคนถึงต้องรังแกผมด้วย!!!!!
อิซัค
เข้าห้อง - ....อืม แต่เล่าตามที่ความคิดของตัวเองก็พอแล้วสินะ ย่อมได้
A : .... ถ้าจะให้เน้นมากๆ ก็คงจะเป็นแอคเซล.... เจ้านั่นน่ะใช้ดาบไม่เป็นหรอก แต่ลึกๆ ลงไปเขาก็เป็นคนดีหรอกนะ
B : เป็นคนอ่อนโยนนะ
C : .... ถ้าจะให้นับ คงมีนับไม่ถ้วน....
OK : ....อืม รู้สึกว่าวันนี้ คงจะกลายเป็นวันที่ดีนะ....
NG : !!!!!! ทำกับข้า แบบนี้.... .... ข้าไม่ลืมแน่!
เวนเดล
เข้าห้อง - อะไรกันล่ะเนี่ย?
A : นั่นน่ะ ต้องหมายถึงลูกพี่นิโก้แหงอยู่แล้วแหละ! ลูกพี่น่ะ ไม่ยอมรับชั้นเป็นลูกศิษย์เต็มตัวซักที!
B : ไม่รู้สิ? ไม่ใช่เรื่องที่ชั้นจะพูดว่าโง้นงี้ได้หรอกนะ!
C : ไม่มีหรอก เรื่องพวกนั้นน่ะ ....หือ? จบแค่นี้แล้วเรอะ?
OK : ....สำเร็จ!!! งั้นชั้นกลับล่ะนะ! ปายล่ะ!
NG : เจ็บบบบบบบ!!!! ทำอะไรฟะ!!! ฝะ.... ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!
จีล
เข้าห้อง - งั้นเหรอ.... ถ้างั้นก็ ฝากตัวด้วยนะจ๊ะ....
A : .... คนแบบนั้น คงไม่มีหรอกมั้ง?
B : .... .... ....หึ หึ หึ .... นั้นสินะ.... ท่าทางจะมีเรื่องลำบากหลายอย่างเลย อยากจะ กอดปลอบโยนเขาหน่อยจัง
C : .... ขอโทษนะ.... ฉันบอกเรื่องแบบนั้นไม่ได้หรอก.... จะยกโทษให้ฉันได้ไหมจ๊ะ?
OK : หึหึหึ.... สวัสดีจ้ะ
NG : อ๊าง!! .... แหม....
อุเงซึ
เข้าห้อง - ขะ.... ขอฝากตัวด้วยนะครับ!
A : เอ๋....!? ระ เรื่องแบบนั้น ให้พูดจากปากตัวเองคงไม่ได้หรอกครับ!!
B : เอ.... คุณราสโรเหรอครับ.... เป็นคนดีครับ.... นานๆ ครั้งก็อยากนั่งตกปลาด้วยกันมั่งนะครับ
C : ....ผมพลาดไปจริงๆ ครับที่ไปตกลูกพี่ ชิ ชิชิ ชิรามิเนะขึ้นมาซะนี่.... เพราะถูกดึงแรงๆ ผมก็เลยเผลอออกแรงดึงเต็มที่เหมือน
กัน....!! ผมทำเรื่องไม่ดีกับรุ่นพี่ซะแล้ว คืนนั้นผมนอนไม่หลับเลยล่ะครับ....!!
OK : ....เฮ่อMedius 20:08, 6 พฤษภาคม 2009 (ICT)!!! เล่นเอาผมใจเต้นไปหมดเลยล่ะครับ....! แต่ก็ ดีใจจังครับ...!
NG : อุ้บ!!!! ทะ ทำอะไรน่ะครับ~~!!! อูยMedius 20:08, 6 พฤษภาคม 2009 (ICT)!!! โหดร้ายเกิดไปแล้วนะครับMedius!!!
เอจิเอน
เข้าห้อง - .... เข้าใจแล้วครับ ผมจะถ่ายทอดออกไปเท่าที่หัวใจผมนั้นจะสามารถทำได้แล้วกันนะครับ....
A : .... คุณมิคคี่.... ถึงจะชอบพูดว่าคอยดูแลนายน้อยอยู่เสมอ แต่ก็ไม่ได้ทำงานอะไรเป็นเรื่องเป็นราว แค่คอยยืนอยู่ข้างๆ นายน้อยเท่านั้นเอง ใช้ไม่ได้นะครับ....
B : ท่านราสโร.... ควรจะให้ความสำคัญกับนายน้อยให้มากกว่านี้นะครับ
C : เวลานี้.... ผมกำลังพยายามเพื่อที่จะได้สามารถเสียงที่ทำให้รู้สึกสบายใจได้มากยิ่งกว่านี้อยู่ครับ ผมคิดว่า การบรรเลงของผมจะทำให้หัวใจของทุกท่านรู้สึกผ่อนคลายได้ครับ
OK : เป็นเรื่องที่น่ายินดีจริงๆ.... ถ้าเช่นนั้น ผมก็ขอตัวนะครับ....
NG : โอ้ย!!!.... ทะ....ทำไม....?
เอม่า
เข้าห้อง - เอ แหม.... จะว่ายังไงดีล่ะคะ?
A : .... เอ๋? ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะค่ะ....
B : ลูกชายของพวกเรา ก็เคยมีช่วงเวลาแบบนั้นเหมือนกัน.... นะคะ
C : .... ฉันต้องคอยรบกวนทุกๆ คน อยู่เป็นประจำเลย ต่อจากนี้ไปก็ต้องขอฝากตัวด้วยนะคะ
OK : แหม.... สวยจังเลย ถ้าอย่างนั้น ฉันกลับไปที่ห้องล่ะนะคะ ขอโทษที่มารบกวนค่ะ
NG : ว้าย!!!! กะ เกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย? คะคะ.... คุณคะ....!!
สโนว์
เข้าห้อง - เอ๋....? ว่ายังไงนะ....?
A : .... บอกไม่ได้หรอก
B : รู้สึกว่า เขาจะกำลังพยายามอยู่สิเนอะ ผมเองก็รู้สึกดีใจเหมือนกับเป็นเรื่องของตัวผมเองเลยล่ะ
C : ....ผม.... ตอนนี้ แค่ที่ผมยังมีชีวิตรอดมายืนอยู่ที่นี่ได้ ผมก็รู้สึกขอบคุณแล้วล่ะ.... ขอบคุณจริงๆ ....
OK : ....ระ รอด.... เหรอ....?
NG : วะ... หวา------!!!!
ออสก้า
เข้าห้อง - แหม ท่าทางจะยากจัง.... อย่างฉันจะตอบได้ไหมนะ....
A : ก็ต้อง เดโปล่าจัง! เดโปล่าจังน่ะนะ ถ้าเจออะไรที่ตัวเองสนใจเข้าล่ะก็ ก็มักแว่บหายไปคนเดียวดื้อๆ เสมอ ทิ้งฉันไว้คนเดียวอยู่เรื่อยเลย! เคยบอกว่าฉันเป็นเพื่อนแท้ๆ เลยนะ เดโปล่าจัง!
B : ....นั่นสิน้า.... ตอนแรกก็คิดว่าเป็นเจ้าหนูหน้าบูดซะอีก.... แต่ก็ยอมให้คนแบบฉันอยู่ที่นี่ได้น่ะนะ.... ฉันก็รู้สึกขอบคุณล่ะ
C : ....ก่อนหน้านี้.... ฉันเคยจะแอบเข้าไปใช้ห้องอาบน้ำฝั่งผู้หญิงเพราะไม่เห็นมีใครอยู่เลยคิดว่าคงไม่เป็นไร.... รู้น่าว่าไม่ดี.... แต่ว่า! แต่ว่ามีคนเข้าไปก่อนฉันน้า~!! อะไรของเขานะ อีตาไลบาร์ทนั้นน่ะ! เอากลีบดอกกุหลาบไปลอยในอ่างน้ำด้วยน้าMedius!!!!
A :....อะ....... อา.....!! ...ดีจังเลย...!!!!
NG : ....!!!!! ยะ.... อย่าน้า------------!!!!
โอลนัน
เข้าห้อง - .... ได้ครับ
A : .... คงเป็น.... คุณเดสมอนล่ะมั้งครับ ดูเหมือนเขาคงจะสนใจคุณหลุยส์อยู่.... แต่ท่าทางคุณหลุยส์เธอจะลำบากใจอยู่นะครับ
B : อืม.... ท่าทางเขาก็กำลังพยายามอยู่นะครับ ก็ประมาณนั้นแหละครับ ไม่ได้ชอบหรือไม่ชอบอะไรยังไง
C : .... ถ้าเขารวบรวมคนมาได้มากกว่านี้ ผมก็คงจะหาข่าวสารเกี่ยวกับผู้หญิงที่ผมกำลังตามหาอยู่ได้มั่งนะครับ อื้ม.... อยากให้เขาพยายามให้มากกว่านี้หน่อยน่ะครับ....
OK : .... ฟู่ .... ถ้างั้น ผมไปล่ะนะครับ....
NG : หวา!!! อะ.... อะไรน่ะ!?
โอเลค
เข้าห้อง - อืม.... รู้สึกน่ากลัวอยู่นิดๆ นา....
A : บนเรือลำนี้น่ะเหรอ....? ....งั้นก็ พระราชาของโอเบลนั่นล่ะมั้ง เขา ขี้งกไปหน่อยนา.... จริงๆนะ....
B : ท่าทางเขาจะเข้าใจเรื่องงานประดิษฐ์ของผมอยู่บ้างเหมือนกันน่ะนะ ได้เจอคนแบบนี้ ก็น่าดีใจเนอะ อื้ม
C : นั่นสินะ....ถ้าสงครามครั้งนี้สงบลงได้เร็วๆ ก็คงจะดีนะ
OK : .... ยกโทษ.... ให้ผมสินะ? เฮ่อ.... ถ้างั้นก็ขอตัวล่ะนะ
NG : หวา!!!!! นะ นี่มันอะไรกันเนี่ย....!
โก
เข้าห้อง - ....
A : .... อุกะ?
B : อุก้า-------!! อุก้า-------------!! ราสโร! เก่ง!!
C : อุกะ?
OK : ....อุกะ!
NG : อุก้ะ!!!? อุก้า---------------!!!!!
คาล
เข้าห้อง - ...ย่อมได้
A : ถ้าจะให้พูดก็คงจะเป็นตัวข้าเองกระมัง ไม่ได้ทำประโยชน์อะไรมากมาย แต่ก็กินอาหารเขาเปล่าๆ อยู่นี่
B : ....เป็นคนที่มีหัวใจบริสุทธิ์ ข้ามองออก
C : ข้าเอง ถ้าไม่ฝึกซ้อมอยู่เสมอก็จะรู้สึกว่าใจไม่สงบ.... เลยทำเสียงดังอยู่เป็นประจำ คงจะรบกวนคนอื่นๆ อยู่เสมอสินะ ข้ารู้สึกผิดอยู่น่ะนะ
OK : โอ.... ข้าได้.... รับการให้อภัยแล้วสินะ....
NG : หือ!!.... อะไรกัน ของแค่นี้.... ข้าไม่ยอมแพ้หรอก! ย้ากกกกกกกกก!!!!
คาตาริน่า
เข้าห้อง - ....งั้น.... เหรอคะ
B : .... ตอนที่... หัวหน้ากองอัศวินสมุทธแห่งไกเอ็น.... สิ้นไป .... ข้ามีแต่ต้อง.... โทษราสโร.... เท้านั้น...... ถึงแม้ว่าคนที่สังหารท่านจะไม่ใช่ราสโรก็เถอะค่ะ ข้าอยากจะทุ่มความเกลียดชังลงไปที่ใครก็ได้.... ใครก็ได้ซักคน.......
C : ท่านหัวหน้ากองอัศวินสมุทธแห่งไกเอ็นที่ชื่อว่าเกล็น เป็น... พ่อแท้ๆ ของข้าค่ะ..... แต่ท่านหัวหน้ากองเอง ไม่ทราบหรอกนะคะ ว่าแม่ที่เสียไปแล้วมีลูกสาวอย่างข้าอยู่ด้วย.... ข้าคิดว่า จะหาโอกาสบอกท่านหัวหน้ากองให้ได้สักวันหนึ่ง.... แต่ก็เป็นไปไม่ได้ซะแล้ว......... ......... แต่ ช่างมันเถอะค่ะ ท่านหัวหน้ากอง คงจะไม่ชอบใจรองหัวหน้ากองที่เอาแต่หันไปมองอดีตหรอกนะคะ.... .... จากนี้ต่อไป ข้าก็อยากจะเป็นกำลังให้ทุกคนให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ....
OK : พอได้พูดแล้ว....ก็รู้สึกว่าใจมันรู้สึกสบายขึ้นมาบ้าง....นิดหน่อยนะคะ....
NG : กรี๊ด!!!!! .........นี่คือ.... ผลตอบแทนที่จะต้องรับงั้นเหรอ....?
กาเลส
เข้าห้อง - ....คะ ครับ....
A : ........ ไม่นึกเลยว่า....ท่านไลบาร์ทจะเอาเข็มกลัดดอกกุหลาบไปใช้แบบนั้น.... งานประดิษฐ์ที่ละเอียดละออแบบนั้นน่ะ ต้องเอาใส่ไว้ในกล่องที่แข็งแรง แล้วประดับในที่ๆ สามารถดูชมได้เป็นครั้งคราวสิถึงจะเหมาะสม จริงๆ เลย ช่างไม่เข้าใจหัวจิตหัวใจของนักประดิษฐ์เสียบ้างเลย.... น่าเสียดายจริงๆ
B : นั่นสินะครับ.... ผมว่าภาพยามที่เขาต่อสู้นั้นควรค่าแก่การนำมาทำเป็นรูปสลักจริงๆ ครับ
C: เรือลำนี้มีผู้คนที่น่าสนใจอยู่มากมายเลยน่ะนะครับ.... สักวันหนึ่ง ถ้าสถานการณ์พอจะสงบลงบ้างแล้ว มีอยู่หลายท่านหลายล่ะครับที่ผมอยากจะขอรบกวนให้มาเป็นแบบให้ ถ้าวันที่ผมจะสามารถตั้งสมาธิอยู่กับงานเพียงอย่างเดียวได้มาถึงเร็วๆ ก็คงจะดีนะครับ
OK : ..... ..... เฮ่อ.... ผมนึกว่าจะไม่รอดแล้วซะอีกนะครับนี่.... ถ้างั้นก็ขอตัวนะครับ
NG : !!!!!!!!!! ผมแค่ .... พูดสิ่งที่อยากพูดไปตรงๆ เท่านั้นเองนะครับ....? อูย....
แครี่
เข้าห้อง – ค่ะ จะพยายามค่ะ!
A : เอ๋? คนที่ท่าทางมีปัญหา....? นั่นสินะคะ.... อย่างเช่นคุณแมคซิมน่ะค่ะ อยู่ห้องเดียวกันกับฉัน ก็อยากจะให้เธอมาช่วย....บ้างนะคะ เพราะนานๆ ครั้งก็มีเหมือนกันที่มีคนเจ็บมาทีเดียวมากๆ น่ะค่ะ....
B : ตราสัญลักษณ์นั่น.... คำสาปของตราสัญลักษณ์นั่น คงจะใช้ยารักษาไม่ได้สินะคะ....
C : ได้รับความช่วยเหลือจากทุกๆ ท่านอยู่เสมอๆ ฉันรู้สึกขอบคุณทุกท่านมากๆ เลยล่ะค่ะ
OK : ว้าย....! ฉัน ได้รับการให้อภัยสินะคะ? ดีใจจัง! ถ้างั้นก็ ขอตัวก่อนนะคะ....
NG : กรี้ดดด!!!!.... แหม!! โกรธแล้วนะคะ!!
กิวเตอร์
เข้าห้อง – อย่างนี้นี่เอง จะเป็นยังไงบ้างน้า.... เข้าใจล่ะ มาเริ่มกันเถอะ
A : นั่นสินะ.... หึหึ มันก้มีอยู่หรอกนะ.... หึหึหึ.... แต่ขอไม่พูดก็แล้วกันนะคร้าบ....
B : อืม เขาก็ทำได้ดีไม่เลวเลยนะครับ .... อะไรประมาณนั้น ผมไม่ยิ่งใหญ่พอที่จะพูดเรื่องแบบนี้ได้หรอกนะครับ
C : ผมได้หลอกเอา.... ไม่สิ ได้มีรายได้จากเศษเงินของทุกท่านอยู่เสมอ ขอบคุณมากๆ นะครับ.... ก็ประมาณนั้นล่ะมังครับ....
OK : ....ฟู่.... เอาล่ะ ถ้าทำแค่ประมาณอย่างที่ผมทำอยู่ ก้ยังไม่ถูกลงโทษสินะครับ.... เอาล่ะเอาล่ะ
NG : หวา---!!! ทะ ทำอะไรครับเนี่ย!?
เครชเชนร์
เข้าห้อง – คะ ค่ะ
A : .... เรื่องนั้น....
คีล - ไม่มีงั้นรึ?
A (ต่อ) ....คุณมิเรน่ะ.... เปิดปากพูดทีไร ก็พูดถึงแต่ท่านราสโรเสมอๆ.... ไม่ล่ะค่ะ เลิกพูดเรื่องแบบนี้ดีกว่า
B : เรื่องนั้น.... ข้ารู้สึกขอบพระคุณจริงๆ ที่ท่านยอมรับข้าให้เข้าร่วมกองทัพค่ะ
C : ตอนนี้ ข้าได้ขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้แล้ว ไม่มีอะไรน่ายินดีไปกว่านี้อีกแล้ว ข้ารู้สึกขอบคุณจริงๆ ค่ะ
OK : ....ฟู้....
NG : !!!!! หวา !!!
มิสึกิ
เข้าห้อง - .... ข้าจะไม่พูดอะไรทั้งนั้น
A : ......
B : .........
C : ............
OK : .... ถ้างั้นก็ขอตัวล่ะ
NG : อึ้ก! ..... ถ้างั้นก็ขอตัวล่ะ
เคท
เข้าห้อง – ....ตามสบายเถอะ
A : นั่นสิน้า.... อาคากิกับมิสึกิน่ะ.... คิดว่าสองคนนั้นเป็นไงบ้างล่ะ? ชั้นว่าบรรยากาศสองคนนั่นน่ะดูไม่เลวเลยล่ะนะ
B : .... อ่อนหัดไปหน่อยนะ ที่ยอมให้คนแบบชั้นขึ้นเรือง่ายๆ แบบนี้น่ะ ก็ชั้นอาจจะเป็นคนที่คูลูคส่งมาก็ได้นี่นา.... จริงมั้ย?
C : ....โทษทีนะ.... ชั้นจำไม่ได้ว่ามีใครที่ทำอะไรให้ชั้นจะต้องรู้สึกไปขอบคุณน่ะนะ....
OK : ....ก็นะ ก็ประมาณนี้ล่ะมั้ง....? งั้นก็ไปล่ะนะ....
NG : อูย!!! ของแค่นี้ยังหลบไม่ได้ ชั้นเองก็มือตกลงไปเหมือนกันนะ....
เกรี่
เข้าห้อง – ทราบแล้วครับ
A : อื้อ? เมื่อกี้ท่านพูดว่าอะไรนะ? ท่านจะบอกให้ข้าเอาคนอื่นมาขายงั้นรึ! พฤติกรรมน่าละอายแบบนั้นข้าทำไม่ได้หรอก!!
B : ท่านราสโรงั้นรึครับ! เป็นท่านที่ยอดเยี่ยมมากไม่ใช่รึไงครับ!
C : ถ้าข้าหนุ่มกว่ากว่านี้ซักหน่อยล่ะก็ คงจะร่วมต่อสู้ไปพร้อมกับทุกๆ ท่านได้แน่...! น่าเสียดายจริงๆ!!
OK : โอออ! นี่หมายความว่าข้าได้รับการให้อภัยสินะครับ!
NG : อุ๊บบ!! ทะ ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้....! ข้าไม่ยกโทษให้แน่!!
เควิน
เข้าห้อง – ขะ.... เข้าใจแล้วครับ
A : ก็... ไม่มีใครเป็นพิเศษนี่ครับ? ทุกๆ คนก็ทำหน้าที่ของตัวเองเป็นอย่างดีนะครับ
B : อายุยังน้อยแท้ๆ แต่ท่าทางจะต้องแบกรับภาระมากมายเลยนะครับ ถ้าพวกเราสามารถช่วยแบ่งเบาได้แม้จะแค่บางส่วนก็คงจะดีนะครับ....
C : จะให้พูดกับทุกคนมันก็.... กับภรรยาผม.... ผมคิดอยู่เสมอว่า ขอโทษด้วยที่ทำให้ต้องมาตกกระไดพลอยโจนไปกับผมอยู่เรื่อยๆ น่ะนะครับ....
OK : ....ฟู่....
NG : หวา--!
เคเนส
เข้าห้อง – อย่างนี้นี่เอง.... เอาล่ะ ลองตอบให้จริงจังหน่อยละกัน
A : อืม.... นั่นสินะ บางครั้งก็เห็นมีบางคนที่ไม่ได้มีอะไรทำ แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง ชั้นว่าทุกคนควรจะลองคิดถึงสิ่งที่ตัวเองควรจะทำให้มากกว่านี้น่ะนะ.... .... จะบอกว่าพูดกับตัวชั้นองด้วยก็ได้ล่ะมั้ง
B : ราสโรเหรอ.... เป็นคนเข้มแข็งนะ
C : .... ไม่มีหรอก ตอนนี้ชั้นก็คิดว่าชั้นพยายามทำทุกอย่างเท่าที่ตัวเองจะทำได้แล้ว ไม่ต้องคิดละอายใจต่อใครน่ะนะ
OK : .......เฮ่อ
NG : หวา---!!!!
คอนราร์ด
เข้าห้อง – อืม เอ้า ก็เอาเถอะ
A : จะเรียกว่ามีปัญหาหรือยังไงดีล่ะ.... คือว่าข้าเป็นห่วงคาตาริน่าอยู่นิดหน่อยน่ะนะ หลังจากที่ท่านนายกองกองอัศวินสมุทธไกเอ็นเสียชีวิตไป เธอเองก็คงมีเรื่องอะไรหลายๆ อย่างน่ะ....
B : ราสโรรึ? อืม.... เป็นคนหนุ่มที่ดีทีเดียวนะ ไปทำงานรับใช้สโนว์แบบนั้นข้าว่าน่าเสียดายจะตายไป
C : อืม.... ก็ไม่ใช่ว่าไม่มี ไม่ใช่ว่าไม่มีหรอกนะ.... แต่ข้าขอเก็บมันเอาไว้ในใจอย่างนี้อีกซักพักเถอะ ขอโทษด้วยนะ
OK : อืม.... อืม....
NG : หวา!!!! ทำอะไรน่ะ!! แฮ่ก.... แฮ่ก....!
เจเลมี่
เข้าห้อง - อื้อ เข้าใจแล้ว
A : ! เรื่องนั้น ก็ต้องเป็นยัยมิสึบะสิ! ยัยนั่นน่ะ.... ทำตัวน่าโมโหเกินไปแล้วนะ!
B : ราสโร? อื้อ.... ก็เป็นคนดีนี่นา
C : อืม~~ .... ก่อนที่จะขึ้นมาบนเรือลำนี้ ชั้นไม่เคยคิดเรื่องอะไรยากๆ มาก่อนน่ะนะ.... จะเรื่องคูลูคหรือเรื่องหมู่เกาะก็เถอะ แต่ ตอนนี้ไม่ใช่แล้วล่ะ เพราะฉะนั้น ขอให้ใช้ดาบของฉันให้มากๆ กว่านี้เถอะนะ!
OK : .... สำเร็จ!
NG : !!!! ทะ ทำอะไรหา!!!
ซีกูลท์
เข้าห้อง – คะ ครับ....
A : ปัญหา.... งั้นหรือครับ? นั่นสินะครับ.... ถ้าพูดถึงปัญหาล่ะก็ คงต้องเป็นดาริโอมังครับ.... หมอนั่นน่ะชอบทำอะไรตามอำเภอใจ ให้ท่านคิกะต้องคอยตามเช็ดก้นให้อยู่เรื่อยเลยครับ ถ้าไม่ทำอะไรบ้างล่ะก้....!
B : ท่านราสโรหรือครับ? นั่นสินะครับ.... ดูแล้ว ท่าทางท่านจะไม่มีความรู้สึกดีๆ กับโจรสลัดซักเท่าไรนะครับ.... เกี่ยวกับเรื่องนี้ บางทีผมเองก็หายใจได้ไม่ค่อยทั่วท้องเท่าไหร่เหมือนกันล่ะครับ
C : ผม... เมื่อก่อนนี้ ผมเคยอยู่สังกัดกองทัพเรือของมิเดิ้ลพอร์ทครับ ถึงจะบอกว่าเป็นกองทัพเรือ แต่เรื่องที่ทำก็ไม่ได้ต่างจากพวกโจรสลัดหรอกครับ ก็มีแต่ทำตามคำสั่งของเจ้าเมืองไปเรื่อยเท่านั้น จนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมา ตอนนั้นผมหนีจากที่นั่น แล้วก็ได้ท่านคิกะกรุณาช่วยชีวิตเอาไว้ แต่ถ้าทางนั้นเกิดรู้เรื่องว่าผมยังมีชีวิตอยู่ล่ะก็ อาจจะส่งคนมาตามล่าผมเพราะกลัวว่าความลับของกองทัพจะรั่วไหลก็เป็นได้น่ะครับ.... ผมว่าเรื่องนี้ คงจะสร้างความลำบากให้ทุกๆ คนน่ะนะครับ....
OK : .... จะดีหรือครับ....? ให้อภัย คนอย่างผมน่ะ....?
NG : หวา!!!!!! ......... ....ก็นะ นั่นสินะครับ... ผมไม่ใช่คนที่ควรจะได้รับการให้อภัยง่ายๆ นี่นะครับ....
ชาโดรี่
เข้าห้อง – คร้าบๆ รับทราบคร้าบ!
A : อื~ม.... คนที่ไม่ยอมมาซื้อของที่ร้านของผม!
B : ผมต้องรบกวนเขาอยู่เรื่อยๆ เลยครับ.... จริงๆ นะครับ แต่ว่า อยากจะให้มาที่ร้านของผมให้บ่อยกว่านี้น่ะครับ.... แหม แต่มันก็เป็นระบบที่ว่าถ้าเขาช่วยไปสอดส่องดูสินค้าตามร้านอื่นๆ ให้ ก็ทำให้ร้านผมเอาสินค้าใหม่ๆ เข้ามาขายได้ด้วยน่ะนะครับ
C : เอ.... จะว่าไปแล้ว.... เมื่อเร็วๆ นี้ ผมทอนเงินให้คุณหลุยส์ผิดไป 1 พ็อทน่ะครับ.... แล้ว พอคิดว่าแล้วเอาไปให้วันหลังก็แล้วกัน ก็กลายเป็นว่าผลัดไปผลัดมาจนป่านนี้ล่ะครับ.... มันก็ ไม่ค่อยดีนักสินะครับ
OK : ...อื้อ....? เอาล่ะ! เอาล่ะ-!! อาวววววล่ะ---!!!
NG : ...!!! อันตราย!! ... ถ้าไม่มีหมวกล่ะก็แย่แน่ๆ เลย....!!
ชาลลูมานิว
เข้าห้อง – ทราบแล้วครับ....
A : เอ บุคคลที่เป็นปัญหารึครับ? พฤติกรรมกล่าวนินทาว่าร้ายผู้อื่นลับหลัง ข้าไม่อยากทำหรอกนะครับ....
B : โอ คุณราสโร.... ช่างเป็นบุคคลที่วอเศษจริงๆ ครับ
C : ตัวข้าได้รับอนุญาตให้ขึ้นมาบนเรือลำนี้ด้วย แล้วข้าจะไม่รู้สึกซาบซึ้งได้อย่างไรกัน...!
OK : โอ... ช่างงดงามจริงๆ....!!
NG : !!!! ทะ... ทำไมจึงทำเรื่องเช่นนี้กับข้า....!?
จังโก้
เข้าห้อง – โอ้ จะอะไรก็รีบๆ จัดการซะเถอะ!
A: หา? ก็ต้องหมอนั้น.... หมอนั้นน่ะสิ เจ้าเดสมอร์นน่ะ! หมอนั่นน่ะ มองชั้นด้วยสายตาแบบหวาดๆ อยู่เรื่อย.... ชั้นเองก็รู้สึกแย่เหมือนกันน่ะเฟ้ย!
B : หา? ราสโร? น่านสินะ ก็งั้นๆ ล่ะมั้ง ก็คงจะพอเป็นโจรสลัดกับเขาได้อยู่ล่ะนะ เดี๋ยวก่อน.... นั่นสินะ.... จะมาเป็นลูกน้องชั้นก็ได้นะ!
C : หา? ขอโทษเรอะ? คิดว่าชั้นจะทำอะไรแบบนั้นงั้นเรอะ?
OK : ....โอเช!!!
NG : เฮ้ย!!!! หนอย!!! แก.... อยากไปสู่สุคติรึไงฟะ!!?
ชิปปุ
เข้าห้อง : เอ๋? อะไร? ถ้าสารภาพแล้วจะโดนลงโทษงั้นเหรอ?
A : อื~~ม...... อื~~ม.... ชั้น.... ชั้นเองล่ะมั้ง...??? จะว่าไงล่ะ~....
B : เป็นเพื่อนที่ดีเนอะ อื้อ
C : เรื่องขอโทษเหรอ? เรื่องแบบนั้นไม่มีหรอก
OK : สำเร็จ--!
NG : หวา---!!!!! ยะ.... หยุดน้า-------!!!
จูเอล
เข้าห้อง – เห? อะ อะไรน่ะเนี่ย....??? ....อ๋า~.... รู้สึกว่าจะเข้ามาในห้องแปลกๆ ซะแล้วสิ....
A : เอ๋? คนที่มีปัญหานั้นเหรอ? นั่นสิน้า.... ....ถ้างั้นก็ ราชาโอเบลละกัน! มันชวนให้รู้สึกว่าพระราชาแบบนั้นจะดีเร้อน่ะนะ... คิดว่างั้นม้า? อ๊ะ แล้วก็อย่างเช่นคุณเอเลนัวร์น่ะ....? แบบว่า จะมองกี่รอบก๋รู้สึกเหมือนเขาโกรธอะไรอยู่เสมอเลยใช่ม้า เนอะ? แล้วก็....
คีล - ....พอได้แล้ว
A (ต่อ) เอ๋? พอแล้วเหรอ?
B : ราสโรเหรอ อื้ม! เค้าเก่งมากเลย! แต่ก็ คงจะมีเรื่องลำบากหลายๆ เรื่องน่ะ....
C : อืมMedius.... เรื่องที่สำนึกผิดเหรอ? ............. ไม่มี!!
OK : ...!! แฮะๆ! สำเร็จ---!
NG : เจ็บ!!!! อะไรกันเนี่ย-----------!!!!! หนอย-------!!! คอยดูเถอะ ฉันจะเอาคืนให้ได้เลย!!!
ชิรามิเนะ
เข้าห้อง : คะ ครับ....
A : อืม.... ท่านราสโรมังครับ....? ข้าคิดว่าเขา.... ทำงานหนักจนเกินไปแล้วล่ะมังครับ
B : ก็อย่างที่บอกนั่นล่ะครับ เขาทำงานหนักไปรึเปล่าน่ะครับ.... มันก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องไม่ดีอะไรหรอกนะครับ....
C : อืม.... อุเคสึ.... เพราะมีเขาอยู่ด้วย ข้าก็เลยบอกตัวเองได้ว่าข้ายังอ่อนหัดอยู่น่ะครับ การที่ได้ขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้ด้วยกันกับเขาอย่างทุกๆ วันนี้ ข้ารู้สึกขอบคุณอยู่เสมอครับ....!
OK : ....เฮ่อ.... ทำเอาเหงื่อตกไปนิดหน่อยเหมือนกันนะครับ....
NG : หวา!!!
เซ็ทสึ
เข้าห้อง : วะ ว่ายังไงนะ?
A : คนบนเรือลำนี้รึครับ....? ถ้าอย่างนั้นก็คงจะต้องเป็นคุณโทบล่ะมั้งครับ เล่นจัดห้องของฝ่าบาทกับห้องของเจ้าหนุ่มตราสัญลักษณ์นั่นไว้ใกล้ๆ กันแบบนี้.... จริงๆ เลย คิดยังไงของเขากันแน่นะ....!
B : ข้าเองก็คิดว่า เขาเป็นคนหนุ่มที่ดีนะครับ แต่หมายถึงถึงกรณีที่.... ถ้าหากว่า.... เขาไม่มีตราสัญลักษณ์นั่นน่ะนะครับ
C : ฝ่าบาทมักจะบอกว่าข้าชอบพูดหนวกหูๆ อยู่เรื่อยๆ.... แต่ข้าก็ทำไปเพราะคำนึกถึงตัวฝ่าบาทนะครับ ต่อจากนี้ไปข้าก็คงจะทำตัวหนวกหูต่อไปเรื่อยๆ นั่นล่ะครับ!
OK : ... ใช่แล้ว มันต้องเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว ใช่แล้ว!
NG : !!! ทะ ทะ ทำแบบนี้ ข้าไม่ยกโทษให้แน่! อือ.... ต้องไปบอกฝ่าบาทซะแล้ว! ว่าอย่าเข้าใกล้ห้องแบบนี้!!! จริงๆ เลย!!!!
เซดริค
เข้าห้อง – งะ.... งั้นเหรอ....
A : ….คุณเรเจล.... เธอ.... น่ากลัวอยู่นะ....
B : เป็นคนใจดีล่ะ เจอกันทีไรก็ทักทายผมทุกทีเลย
C : .... พออยู่อยู่บนเรือลำนี้แล้วไม่ลำบากเรื่องของกินเลยล่ะ ดีจังเลย แหะแหะ ผมก็นึกออกแต่เรื่องแบบนี้แหละ
OK : ....ดีจังเลย
NG : หวา----------!!!
เซลม่า
เข้าห้อง – อืม.... ข้าไม่คิดจะบอกเล่าเรื่องราวที่อยู่ในใจออกไปง่ายๆ หรอกนะ แต่ถ้าแค่นิดหน่อยล่ะก็ได้
A : พอลล่า.... พอลล่าเธอควรจะ.... มีสำนึกและความภาคภูมิใจในฐานะเอลฟ์ให้มากกว่านี้นะ ตอนนี้หล่อนดูไม่ต่างไปจากมนุษย์เลย
B : เขาไม่มีอคติอะไรกับเอลฟ์เลย แปลกคนดีนะ.... ข้าก็นึกชมอยู่ล่ะนะ
C : ก่อนหน้านี้ข้าเคยดูถูกเรื่องแบบนี้เอาไว้... แต่ห้องอาบน้ำที่ทุกคนอาบรวมกันนี้ให้ความรู้สึกดีกว่าที่คิดนะ.... เรื่องที่เคยดูถูกไว้ข้าขออภัยจากใจจริงๆ....
OK : ....หึ
NG : !!!! หนอย...! เจ้า....มนุษย์...!!!
ทาเนีย
เข้าห้อง – อะ ค่ะ....
A : คงเป็นคุณแอ็คเนสล่ะมั้ง....? ฉันเองไม่ได้คิดอะไรหรอก แต่ดูท่าทางเธอจะไม่ชอบหน้าฉันน่ะนะ ฉันว่า.... ถ้ามีเรื่องอะไรอยากจะพูดก็พูดมาตรงๆ ก็ได้นี่นะคะ
B : เอ ท่านราสโรเหรอ? ........ ก็ไม่มีอะไร.... เป็นพิเศษนะ ถ้าเขาเอา “หนังสือโบราณ” มาให้ฉันก็ดีใจ ก็คงประมาณเท่านั้นมังคะ?
C : ....ฉันรู้สึกซาบซึ้งที่ทุกคนช่วยหาหนังสือมาให้มากมายนะคะ แต่ถ้ามีที่มากกว่านี้ ก็คงจะวางหนังสือได้มากกว่านี้อีกน่ะนะคะ....
OK : ....หึหึ.... มันต้องแบบนี้อยู่แล้ว เนอะคะ ถ้างั้นฉันขอตัวล่ะค่ะ....
NG : กรี๊ดด!!!! .... นี่มัน.... อะ อะไรกันคะเนี่ย!!!
มาโอะ
เข้าห้อง – ....อืม....
A : ....ไม่รู้.... เรื่องอย่างนั้น.... ฉันม่ายรู้หรอก~....
B : อื้มอื้ม....
C : ไม่มีอะไร.... เป็นพิเศษหรอก~.....
OK : อืม....
NG : !!! ....จำไว้เลยน้า.... อืม.... งืม.... งืม....
ไทสึเกะ
เข้าห้อง – ได้เลย จะอะไรก็มาได้เลย
A : เข้าจังโก้กับเบล็คน่ะสิ จริงๆ เลย! เจ้าพวกนั้นปกติก็ไม่ค่อยจะอาบน้ำ พอมาก็มาซะสกปรก เลอะเทอะไปหมด! เพราะอย่างนั้น พอหลังเจ้าพวกนั้นอาบเสร็จ น้ำก็เละเทะไปหมด ต้องทำความสะอาดยกใหญ่อีก! จริงๆ เลย อยากให้ใครช่วยทำอะไรให้หน่อยจริงๆ....
B : ดีนะ วิธีใช้ห้องอาบน้ำของเขาน่ะ อื้อ
C : นั่นสินะ.... ชั้นรู้สึกขอบคุณจริงๆ ที่ช่วยกันน้ำไว้ให้สำหรับห้องอาบน้ำเสมอๆ เพราะงั้นการลงแรงลงใจใช้น้ำนั่นทำห้องอาบน้ำที่สุดยอดไม่มีใครเทียบให้ได้ก็เป็นหน้าที่ของชั้นล่ะนะ!
OK : หือ? .... โอ้~.... ดีจังเลย ดีจังเลย เลิศจริงๆ งั้นชั้นก็ขอตัวล่ะนะ....
NG : หวา...!! นี่มันอะไรกันเนี่ย------!!
ดาริโอ
เข้าห้อง – หื—ม ก็เอาเหอะ เอาไงก็ได้ ทำตามใจซะ!
A : เรื่องนั้น ก็ต้องเป็นยัยหลุยส์น่ะสิ! .... แต่ก็เอาเถอะ ยังไงชั้นก็เป็นลูกผู้ชาย! ไม่มามัวหัวเสียเพราะเรื่องงี่เง่าแบบนี้อยู่เรื่อยๆ หรอกน่ะ!
B : เจ้าหนูนั่นน่ะเหรอ? รู้สึกว่า ทุกคนจะเชื่อใจเจ้าหนูนั่นกันหมดเลยน้า.... จริงๆ เลย เชื่อใจชั้นให้เหมือนกับเชื่อใจเจ้าหนูนั่นมั่งสิ! นะ?
C : .... อย่างชั้นจะมามัวคิดเรื่องแบบนั้นเรอะ!
OK : หือ....? นี่คือ.... แปลว่าโอเคใช่มั้ย! ของมันแน่อยู่แล้ว!!
NG : หยา!!!!! ไอ้บ้าเอ๊ย---!!! กะ เกิดชั้นตายไปจะทำไงฟะ!!!!!
ทัล
เข้าห้อง – .... จะว่าเข้าใจก็เข้าใจ จะว่าไม่เข้าใจก็ไม่เข้าใจ.... เอาเหอะ ต่อเลยละกัน
A : นั่นสินะ.... ก็ อย่างเช่นชิปปุมั้ง.... เจ้านั้นเล่นเอากระทั่งข้าวของของคนอื่นเค้าไปขายซะเฉยๆ เลยนี่นา~
B : ไงดีล่ะ ชั้นว่าหมอนั่นน่ะสุดยอดเลยจริงๆ เลยแหละ เรื่องที่ชั้นทำไม่ได้หมอนั่นก็ทำได้ซะหมด แต่ว่า... ไงๆ ชั้นก็ตกปลาเก่งกว่าหมอนั่นนะ! ฮะฮะฮะ!!!!!
C : อืม~ นั่นสินะ.... ชั้นเป้นกำลังให้ราสโร....ไม่ค่อยได้เลยนะ แหม ชั้นเองก็พยายามอยู่นะ แต่พักหลังนี่ ก็มีแต่พรรคพวกเก่งๆ เพิ่มขึ้นทุกทีๆ.... ถ้าชั้นไม่กลายเป็นแค่ตัวถ่วงไปก็ดีหรอก....
OK : .... ฟู่Medius 20:30, 6 พฤษภาคม 2009 (ICT)! สำเร็จแล้ว!
NG : อ็อก-----------!!! นี่มันอะไรกันหา------!!
ชานโป้
เข้าห้อง - ....?? ไม่ค่อยเข้าใจแฮะ....
A : ปัญหา...? มัน... หมายความว่าไงอ่ะ....?
B : คุณราสโรเหรอ? รู้จักสิ! เค้าเป็นลูกน้องของคุณชิปปุไง!
C : .... ผมไม่ค่อยจะเข้าใจหรอกน้า.... แต่ผมไม่ขอโทษหรอก! ก็พี่นัคเคิลเขาบอกว่าถ้ายอมขอโทษก็เท่ากับว่าเราแพ้นี่นา!
OK : ....อื้อ? ........ สำเร็จ---!! สำเร็จแล้วล่ะ พี่นัคเคิล!!!
NG : เจ็บ!!! ทะ.... ทำอะไรน่ะ~~!!
เดสมอร์น
เข้าห้อง – คะ คะ ครับ
A : เรื่องแบบนั้น....! ไม่ใช่ปัญหาที่คนแบบผมจะพูดว่ายังไงได้หรอกครับ นะครับ
B : นะ นั่นสินะครับ.... ถึงเป็นงานที่ยากลำบากแต่เขาก็ทำจนสำเร็จโดยที่ไม่เคยปริปากบ่นอะไรเลย ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมากเลยล่ะครับ
C : เอ คือเพื่อที่ทุกๆ ท่านจะสามารถดำเนินชีวิตได้อย่างสบายใจ ทุกๆ ท่านต่างก็พยายามกันอยู่เสมออยู่แล้ว.... เรื่องที่อยากขอโทษมันก็บอกไม่ถูก แต่เรื่องขอบคุณนี่ผมก็รู้สึกขอบคุณอยู่เสมอๆ น่ะครับ นั่นแหละครับ
OK : .... เฮ่อ..... ดะ... ดีจังเลย....
NG : ยะ.... หยา!
เท็ด
เข้าห้อง - ....หมายความว่าไงหา นั่นน่ะ....
A : .... เรื่องอย่างนั้น ชั้นจะไปรู้เรอะ
B : .... ก็นะ.... หมอนั่นก็ทำได้ไม่เลยไม่ใช่เรอะ....?
C : .... ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ.... ขอแค่ทุกคนไม่มายุ่งกับชั้นก็พอแล้ว....
OK : .... ถ้างั้นชั้น.... กลับล่ะ
NG : ....หนอยแน่ะ!
เดโปล่า
เข้าห้อง – แหมๆ .... ดูขึงขังจังนะจ๊ะ
A : .... คงจะเป็นราสโรจังล่ะมั้ง? เขามีชะตาที่จะต้องแบกรับสิ่งที่ยิ่งใหญ่อยู่.... อย่างฉันน่ะ อาจจะเป็นพลังให้เขาไม่ได้ก็ได้นะ....
B : นั่นสินะ.... คงจะมีการทดสอบอีกหลายอย่างรอเขาอยู่.... ถ้าเขาก้าวต่อไปได้ในทิศทางที่ดีก็คงจะดีนะ
C : ฉันคงจะต้องขอโทษเรื่องที่แอบขึ้นมาบนเรือตามใจชอบนะ.... แล้วยังมีออสก้าจังตามมาอีกเสียด้วยสิ....
OK : ....อย่างที่คิดเอาไว้นะ ถ้างั้นฉันก็ขอตัวล่ะนะ สวัสดีจ้ะ ราสโรจัง
NG : แหม!!!!!! .... ตัวของตัวเองเนี่ย มักจะมองเห็นได้อยากเนอะ.... ยังไงก็เถอะ ใจดีให้มากกว่านี้สิจ๊ะ ราสโรจัง!
นาโอะ
เข้าห้อง – หืม.... อย่างนั้นเองเหรอ....
A : ....ไม่ได้น้า~ ..... เห็ดน่ะ..... มาโอะ..... ถ้าปลูกเห็ดล่ะก้อ~....
B : .... ท่านราสโรเหรอ~....? ปลูก.... มินท์เยอะๆ น้า..... หี....หึ .... หึหึหึ...
C : .......ฮิ....ฮิฮิ.....ฮิฮิฮิฮิ....
OK : หึ.... หึ.....
NG : !!! ....ฝะ..........ฝากไว้ก่อนเถอะ~......
โทบ
เข้าห้อง - ....ครับ....
A : .... เรื่องแบบนั้นไม่ใช่เรื่องที่ควรจะนำมาพูดหรอกนะครับ....
B : .... เป็นท่านที่สามารถทำเรื่องยิ่งใหญ่ให้สำเร็จได้ครับ....
C : .... ดูเหมือนเรือลำนี้.... จะมีห้องที่ตอนวางแบบแปลนไม่ได้มีอยู่เพิ่มขึ้นมาด้วย.... ต้องขออภัยด้วยครับ....
OK : .... .... ขอบพระคุณ.... มากครับ
NG : หือ!!!!! .... เรื่องนี้.... ก็คงจะเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้เหมือนกันสินะครับ....
ทราวิส
เข้าห้อง – ....ได้ ไม่มีปัญหา
A : ทุกคน.... เสียงดังมาก ช่วยทำอะไร.... ให้หน่อยเถอะ....
B : ....เป็นคนดี
C : ....อาหารที่นี่อร่อยมาก.... .... ชั้นซาบซึ้งจริงๆ....
OK : ....ฟู่
NG : ....
ทริสตัน
เข้าห้อง – แค่ก ....ขะ เข้าใจแล้ว.... แค่ก แค่ก
A : แค่ก....พะ.... พวกเนโคบอลท์ .... เวลาหายใจแล้วไปเจอขนของพวกนั้นเข้ามันรู้สึกว่าอาการจะแย่ลง.... แค่ก....
B : น่าอิจฉา....แค่ก.... .... แค่ก แค่ก..... เพราะดูท่าทาง.... เป็นคนสุขภาพดีจริงๆ....
C : คนขี้โรคอย่างข้า.... กลับขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้ด้วย.... แค่ก ข้ารู้สึก.... ผิด.... แค่ก
OK : แค่ก.... ระ.... รอกแล้วเหรอ....?
NG : !!!!!!! แค่ก.... ทะ.... ทำกับคนป่วย.... อย่างนี้ได้.... แค่ก....!!!
นาตาลี
เข้าห้อง – ค่ะ เข้าใจแล้ว....
A : คนแบบนั้นไม่มีหรอกค่ะ
B : ค่ะ.... ตัวฉัน ทำได้แต่งานประดิษฐ์หน้าต่างเท่านั้นเองค่ะ แต่.... ท่านราสโรก็ยอมให้ฉันได้อยู่บนเรือลำนี้ด้วย เพราะฉะนั้น ฉันคิดว่าท่านเป็นคนที่อ่อนโยนมากจริงๆ ค่ะ
C : ถ้า เกาะอิลุยะกลับเป็นเหมือนสมัยก่อนได้เร็วๆ ก็คงจะดีนะคะ.... เพราะฉะนั้น ฉันก็อยากจะพยายามทำในสิ่งที่ฉันจะทำได้ไปด้วยกันกับทุกๆ ท่านค่ะ
OK : ......... ดีจังเลย.... ถ้างั้น ฉันขอตัวล่ะนะคะ
NG : ว้าย!!!! .... แหม....!!! ทำแบบนี้ เดี๋ยวก็ถูกเกลียดหรอกค่ะ!?
นาโปคอฟ
เข้าห้อง – อ๊ะ.... ครับ....
A : อืม.... ก็ไม่เชิงเรียกว่ามีปัญหาหรอกนะครับ.... แต่ว่า อยากจะให้คุณชิรามิเนะพยายามลากอวนหาสมบัติขึ้นมาให้ได้มากกว่านี้หน่อย ผมอยากจะประเมินค่าของหลายๆ อย่างมากกว่านี้น่ะครับ
B : อ้อ คุณราสโร.... ก็อยากจะให้คุณราสโรช่วยพยายามรวบรวมสมบัติมาให้ได้มากกว่านี้เหมือนกันน้า
C : .......ไม่มี.... อะไรเป็นพิเศษนะ....
OK : ....อื้อ....? โอ้ สำเร็จแล้ว! ฮะฮะฮะฮะ!!
NG : หวา!!!!! อะ อะไรกันเนี่ย....? มีอย่างนี้ด้วยเหรอ.... ไม่เห็นจะเคยได้ยินเลย....
นัคเคิล
เข้าห้อง – หา....? เอ้า ก็ได้.... ถามมาเลย!
A : ปัญหาเรอะ? เรื่องนั้น.... ก็เจ้าชานโป้น่ะสิ เจ้านั่นน่ะต้องทำงานให้มากกว่านี้น่า.... อุตส่าห์ได้ขึ้นมาบนเรือลำนี้ทั้งที!
B : ยอดไปเลยน้า.... เป็นคู่แข่งกระทบไหล่คุณชิปปุได้แบบนั้นน่ะ....
C : ....ชั้น.... จะยังไงชั้นก็ไม่ถูกโรคกับไอ้เจ้า “ห้องอาบน้ำ” เอาซะเลย....! เพราะงั้นขอทีเหอะ เลิกชวนชั้นไปห้องอาบน้ำซะที....!
OK : ....โอ้! สวยไม่เลวนี่!! เห! แค่นี้ก็เท่ากับว่าชั้นเองก็ยิ่งใหญ่ขึ้นมาได้อีกนิดแล้วใช่มั้ย!?
NG : !!!!! ทะ.... ทำอะไรฟะ!!!
นาเลโอ้
เข้าห้อง – คะ ครับ!
A : อืม.... คงจะเป็นพ่อล่ะมั้งครับ.... อ๊ะ! เรื่องนี้เป็นความลับนะครับ.... พ่อน่ะ.... ไม่นานมานี้ก็แอบไปขโมยปลาอย่างกินตอนกลางคืนอีกแล้วล่ะครับ.... เฮ่อ....
B : เป็นเป้าหมายของผมครับ! อนาคตผมเองก็อยากจะเป็นโจรสลัดที่แข็งแกร่งเหมือนคุณราสโรครับ
C : ผมอยากจะขอโทษทุกๆ คนครับ ผม.... ยังใช้ดาบไม่ค่อยเป็น เวทมนตร์ก็ใช้ได้ไม่ดีนัก.... ก็เลยร่วมต่อสู้กับทุกๆ คนไม่ได้ ผมอยากจะบอกขอโทษที่ผมยังแข็งแกร่งไม่พอครับ
OK : ....ว้าว.... สวยจังเลย....! ผม.... ทำสำเร็จแล้วสินะ....!
NG : หวา-----!!!
ฮาเวย์
เข้าห้อง – อะ.... อะไรนะ? คำขู่แบบนี้ใช้กับท่านฮาร์เวย์คนนี้ไม่ได้ผลหรอกเฟ้ย!
A : หา? .... ก็ท่านคิกะ.... ล่ะมั้ง ชั้นว่านะ ท่านเล่นออกห่างจากเรือของตัวเองแบบนี้.... ได้ไงล่ะ? .... เนอะ?
B : ราสโร? อืม~~ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษนะ! ก็ชั้นเหนือกว่าทั้งพลังทั้งฝีมือนี่นา
C : หา? ขอโทษเหรอ? ทำไมชั้นจะต้องขอโทษด้วยล่ะ?
OK : ....??? อาวล่ะ สำเร็วแล้ว!
NG : เจ็บ!!! อย่ามาล้อเล่นนาเฟ้ย!!!! ทำอะไรของแกฟะ!!!!!!!
ลิลอน
เข้าห้อง – อะไรล่ะนี่?
A : ไม่รู้สิ
B : เขาให้ฉันได้ขึ้นเรือลำนี้ ทำให้ฉันได้พบกับลิลิน
C : ??? การขอโทษคืออะไรเหรอ?
OK : อะไรกันล่ะเนี่ย? ฉันจะกลับได้รึยังล่ะ?
NG : !!! ทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะ!?
นิโก้
เข้าห้อง - คะ ครับ
A : เอ๋? อืม----.... คุณฮัลท์ล่ะมั้งครับ....? ... เพราะผมไม่เคยเห็นคุณฮัลท์เวลาทำงานเลยสักครั้งน่ะครับ....
B : ท่านราสโร? ท่านราสโรน่ะ ทำงานหนักมากๆ เลยล่ะครับ! หนักชนิดที่ ผมว่าจะบอกว่าท่านทำงานหนักเกินไปแล้วยังได้เลยครับ
C : ผมขอโทษครับ! ผมทราบดีว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ควรจะมามันเล่นอะไรอยู่ที่นี่! ขอโทษครับ!!
OK : ....เอ๋....? ผม.... รอดเหรอครับ....? เฮ่อ.... ดีจังเลย....
NG : !!!!!!! ....เจ็บ.... ผมผิดไปแล้วครับ....! ขอโทษด้วยจริงๆ ครับ!!!
นอร์
เข้าห้อง - จ้า---------!
A : อื----ม .... ให้นึกกะทันหัน มันนึกไม่ออกแฮะ.... ข้อนี้ขอผ่านได้ม้า?
B : เป็นพี่ชายที่เด็ดเดี่ยว หนักแน่นไม่เลยล่ะ
C : คือว่า คุณเดสมอร์นน่ะ.... เขาคิดว่านอร์เป็นเนโคบอลท์จริงๆ ล่ะ! ฮะฮะฮะฮะฮะ!!! มีจริงๆ ซะด้วยน้า.... คนที่เชื่อเป็นจริงเป็นจังเนี่ย....
OK : ....อื้อ? นี่ คือว่าดีแล้วใช่ป่าว? ฮะฮะฮะ! สำเร็จ------!
NG : เจ็บบบ!!! ทำไม....? ทำไมถึงรังแกสาวน้อยน่ารักแบบนี้ได้ลงคอ....? หนอย-----! โกรธแล้วนะ!!!
บาโธโลมิว
เข้าห้อง - .... จะบอกว่า ไม่ว่าจะไปที่ไหนข้าก็ยังเป็นคนบาปอยู่ดี.... งั้นรึ
A : .... ทำไม ถึงเอาเรื่องแบบนั้นมาถามข้า?
B : .... เป็นคนใจกว้างจริงๆ นะ ขนาดมาดูแลคนอย่างข้าด้วยเนี่ย.... หึ.... อาจจะเป็นแค่คนประหลาดธรรมดาๆ ก็ได้น่ะนะ
C : .... ข้ารู้สึกขอบคุณ.... ถ้าหากว่า ถึงเวลาที่มีเรื่องอะไรเกี่ยวกับตัวข้าล่ะก็.... ข้าจะไปจากที่นี่ซะก่อนก่อนที่จะเกิดเรื่องอะไรที่ข้าควรจะต้องขอโทษ
OK : ........ แบบนี้ ..... ดีแล้วรึ....?
NG : อุ้บ!! .... เท่านี้เองน่ะเหรอ.... เพียงแค่นี้เองน่ะ ดีแล้วงั้นเหรอ....?
เปรเรดิก้า
เข้าห้อง - .... วางท่าซะจริงนะ
A : .... ชั้นไม่รู้ แล้วก็ไม่คิดจะสนใจด้วย
B : อา.... นั่นสินะ.... ถ้ารู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเครมากกว่านี้ ก็อยากจะให้บอกชั้นโดยไม่ปิดบังน่ะนะ....
C : ....หึ.... เรื่องแบบนั้นน่ะ ไม่มีหรอก
OK : .... น่าเบื้อจริง ชั้นกลับล่ะนะ
NG : !!!! หนอย....! ห้องแบบนี้ ใครจะยอมมาอีก!
ลิเลน
เข้าห้อง - อื้อ ไม่เป็นไรค่ะ
A : ไม่รู้สิ ได้ยินว่าทุกๆ คนเป็นคนดี ทุกๆ คนก็คงจะต้องเป็นคนดีสินะคะ
B : ลิลินบอกวาเขาเป็นคนดี เขาก็คงจ้องเป็นคนดีแน่ๆ เลยค่ะ
C : อยากให้ทุกคนมาทำเครื่องประดับให้มากกว่านี้ค่ะ
OK : ....... จบเท่านี้เหรอคะ? ถ้าวั้นฉันกลับนะคะ
NG : !!! มะ.... เมื่อกี้ทำอะไรน่ะ? เมื่อกี้ฉันถูกทำอะไร!?
เวอร์จิล
เข้าห้อง – อ๊ะ.... อื้อ
A : นั่นสินะ.... ลัคซี่น่ะดูเหมือนจะทำงานหนักไปหน่อยนา ชั้นว่านะ การเล่นนั่นล่ะถึงจะเป็นงานของเด็กๆ เนอะ?
B : ราสโรเหรอ.... ตอนที่เค้าถูกเนรเทศออกจากราสริลน่ะ ชั้นตกใจหมดเลยล่ะ.... เรื่องมันเป็นไงมาไงรายละเอีดดชั้นก็ไม่รู้หรอก ตอนนี้มีคนบอกว่าเค้ากลายเป็นโจรสลัดไปแล้ว ชั้นก็เผลอเชื่อไปเหมือนกัน แต่ชั้นไม่ได้เชื่อ 100% นา! จริงๆ!
C : ชั้นไม่ได้กำลังเล่นอยู่นา! ชั้นพยายามทำให้ทุกคนสามารถผ่อนคลายได้อย่างจริงจัง! เพราะงั้นชั้นไม่มีเรื่องที่อยากจะขอโทษหรอก!
OK : ...เอาล่ะ! สำเร็จแล้ว-----!!!
NG : หวา-------!!!!! หนอยแน่ะ---!!! โกรธแล้วนะ!!!!!!!!!
ปาบุโร่
เข้าห้อง – คะ ครับ.... ตะ แต่อย่าใช้เวลานานนักนะครับ ผมออกห่างจากที่ทำงานนานๆ ไม่ได้หรอกครับ
A : เอ๋? อืม----ม ....นั่นสินะ.... ท่านวอร์ล็อคน่ะ.... ผมพยายามถามโน้นถามนี่ตั้งมาก แต่ท่านไม่ยอมตอบอะไรเลยซักอย่างครับ.... ทำอะไรไม่ได้บ้างเลยรึไงเนอะครับ.... เฮ่อ....
B : .......... ถ้าให้พูดตามตรง.... ผมกลัว ตราสัญลักษณ์นั่นอยู่เหมือนกันนะครับ ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ ไม่อยากจะเข้าใกล้เลยจริงๆ.......... ตัวท่านเองก็เป็นคนดีหรอกนะครับ....
C : ไม่มีอะไรน่าดีใจมากไปกว่าการได้ร่วมงานกับท่านวอร์ล็อคอีกแล้วครับ จะขอบคุณยังไงก็คงไม่พอ แล้วถ้าสามารถถามหลายๆ เรื่องจากท่านวอร์ล็อคได้ก็จะยิ่งดีขึ้นไปอีกน่ะนะครับ....
OK : โอ้....!! ฮะฮะ! นี่ก็... น่าดีใจอยู่นิดหน่อยเหมือนกันนะครับ!
NG : !!!!!!.... ครับ....!!! หะ โหดร้าย....
ฮัลท์
เข้าห้อง – อือ รบกวนด้วยนะคร้าบ
A : .... คงจะเป้นคุณทาเนียล่ะมั้ง เหมือนเธอจะบอกผมด้วยสายตาว่า “ออกไปซะ” อยู่เป็นประจำเลย.... คนที่อยู่ที่ห้องนั้นก่อนคือผมแท้ๆ เลย.... แหม ผมก็พูดกับทุกคนล่ะนะครับ
B : ผมไม่ค่อยได้เจอท่านเท่าไหร่น้า.... เราต่างคนต่างก็ยุ่งน่ะน้า เนอะ?
C : ผมเหรอครับ? แหม จะพูดเองมันก็ไงๆ อยู่ ถ้าจะให้บอกก็ ผมเองก็พยายามแล้วน้า.... พอได้มั้ยครับ~ .... ตัดสินให้ตัวเองในแง่ดีไปหน่อยรึเปล่าครับ~....?
OK : เอ๋?.........สำเร็จ-----------!! สำเร็จแล้ว----------------!!!
NG : หวา!!!!!! อูย .... ไม่ผ่านจริงๆ ด้วยเหรอครับ.....
ลิลุน
เข้าห้อง - ??? ทำไม ถึงทำเรื่องแบบนี้กันเหรอ?
A : มนุษย์! พวกมนุษย์น่ะน่ากลัว
B : ไม่น่ากลัว
C : ดีใจที่เจอกับลิลุน แต่พี่น้องของฉันยังมีอีกมาก ฉันอยากพบพวกเขาเร็วๆ จัง
OK : ....นี่มัน อะไรเนี่ย....?? กลับได้แล้วเหรอ? งั้นฉันกลับล่ะนะ
NG : !!!!!!!!! พวกมนุษย์โหดร้ายจริงๆ ด้วย! กลับแล้ว!
พัม
เข้าห้อง – ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ
A : ....คุณทราวิสน่ะ.... มาถามฉันหลายๆ อย่างเกี่ยวกับวัตถุดิบในการทำมันจูหลายอย่างเลยค่ะ ฉันก็ลำบากใจอยู่.... ก็ขนาดในตระกูลฉันเอง วิธีทำมันจูเนี่ยก็เป็นตำหรับลับยิ่งกว่าลับที่สืบทอดกันมานะคะ ฉันบอกไม่ได้หรอกค่ะ
B : รู้สึกวว่าเขาจะลำบากหลายๆ เรื่องเลยนะคะ แต่ก็อยากจะให้เขาพยายามน่ะค่ะ
C : วันก่อนนี้.... ฉันนึกอยากจะลองทำสินค้าใหม่ ก็เลยขอให้คุณชิปปุช่วยลองชิมให้หลายๆ อย่าง.... แต่รู้สึกว่าหลังจากนั้นคุณชิปปุเขาจะท้องเสียน่ะค่ะ.... ฉันทำเรื่องไม่ดีไปซะแล้วสิคะ....
OK : ฟู่20:43, 6 พฤษภาคม 2009 (ICT)~
NG : ว้าย!! แหม!!!! นี่มัน!!!???
บัน
เข้าห้อง - ....อ่า~.... ครับ ครับ
A : หือ? นั่นสินะ.... ฉันไม่ค่อยถูกโรคกับพวกเนโคบอลท์เท่าไหร่นักหรอก เวลาหายใจเจอขนของพวกนั้นแล้ว มันรู้สึกคันจมูกพิลึกพิกลน้า~....
B : อ้า~.... เป็นคนน่าสนใจดีนะ เวลาที่มาเล่นล็อตเตอรี่น่ะ เค้ายืนจ้องรอตอนที่ลูกแก้วจะออกมาตาไม่กะพริบเลยล่ะ แถมสายตาท่าทางจริงจังมากเลยด้วยน้า~....
C : ....บางครั้ง ตอนทำล๊อตเตอรี่ ฉันก็เคยใส่ลงไปแต่ลูกแก้วสีขาวลงไปเหมือนกันน่ะ.... แหม~ ความไม่แตกมันก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก เนอะ....
OK : โอ้~.... สำเร็จแล้ว~.... ถ้างั้นก็ ไปก่อนล่ะนะ....
NG : หวา!!!!!! เดี๋ยวก่อน.... ทำอะไรเนี่ย~!?
วิคกี้
เข้าห้อง – เอ.... หมายความว่ายังไงเหรอคะ....?
A : บะ บนเรือลำนี้เหรอคะ....? .... คนแบบนั้นไม่มีหรอกค่ะ
B : ท่านราสโร....? เอ ฉันอาจจะถูกเขาเรียกมาก็ได้นะคะ ... หรือว่าไม่ใข่น้า.... อาจจะไม่ใช่ก็ได้ค่ะ
C : ทุกคน เป็นคนใจดีค่ะ ฉันเองก็อยากจะให้ความร่วมมือกับทุกๆ คนค่ะ
OK : ฉะ.... ฉัน.... ไม่เป็นไรแล้วสินะคะ? เฮ่อ....
NG : !!! .... ทะ ทำไมถึงทำอย่างนี้ล่ะ....?
ลิลัน
เข้าห้อง – อื้ม
A : ปัญหา...? .... ฉันไม่ค่อย.... เข้าใจค่ะ
B : ถ้าเขามาให้ช่วยทำเครื่องประดับ ฉันก็ดีใจค่ะ!
C : ดีใจที่ได้มาเจอพวกพี่ลิลินที่เรือลำนี้ค่ะ!
OK : ...นี่ ....อะไรเนี่ย....? สวยจัง....
NG : เจ็บ!!! .... กลับแล้วด้วย!
ฟีล
เข้าห้อง – ขะ.... เข้าใจแล้ว
A : ....คุณโทบ....ล่ะมั้ง? ผมทำงานห้องเดียวกันกับเขา.... แต่ไม่ว่าจะชวนคุยยังไง เขาก็ไม่ยอมตอบอะไรเลยครับ แถมยัง! พอถึงซักวันต่อมาถึงค่อยจะมาตอบน่ะครับ.... นี่นั่งคิดคำตอบมาตลอดเลยรึเนี่ย.... ผมเองก็ลำบากใจอยู่เหมือนกันน่ะครับ
B : อืม~.... อยากให้เขามาสั่งทำเสื้อให้มากกว่านี้นะครับ แหม ผมเองก็เข้าใจหรอกครับ ว่าแค่จะรวบรวมวัตถุดิบมามันก็ลำบากอยู่แล้วน่ะ....
C : ....ก่อนหน้านี้ ผมเคยขอเกล็ดจากลิลินจังชิ้นหนึ่ง เธอโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเลย.... แถมหลังจากหลังก็ไม่ยอมพูดกับผมอีกเลยด้วยครับ แล้วผมก็เพิ่งจะมาได้ฟังพลังจากนั้นว่า พวกลิลินจังน่ะ ถูกมนุษย์ทำเรื่องโหดร้ายด้วยเสมอมา.... ผมทำเรื่องไม่ดีไปซะแล้วน่ะนะครับ ถ้าพยายามคุย ปรับความเข้าใจกับเธอได้ล่ะก็คงจะดีน่ะครับ....
OK: ....! สำเร็จ....~
NG: !!!!!! ....เจ็บบบบ....
เบล็ค
เข้าห้อง – เห งั้นเหรอ
A : ...อ้า.... จะว่าไปแล้ว ก็มีเจ้าตัวหนวกหูนั่นอยู่นะ มาโหวกเหวกโวยวายกับชั้น บอกให้ไปอาบน้ำอยู่นั่นแหละ.... จุ้นเข้าไม่เข้าเรื่องจริงๆ!!!
B : ก็นะ เห็นลูกพี่จังโก้บอกว่าก็เป็นลูกน้องที่ดีใช่มั้ยล่ะ? เพราะงั้นหมอนั่นก็ถือเป็นลูกน้องของชั้นด้วยเหมือนกันแหละ! ใช่มะ!?
C : ....หมายความว่าไงหา? แกคิดว่ากำลังพูดกับใครอยู่ฟะ หนอย
OK : ....เหอะ เหอะ เหอะ~! .... ถ้างั้นชั้นกลับล่ะนะ
NG : หวา!!!! กะ.... แก!! เสื้อตัวเก่งของชั้นเละหมดแล้วนาเฟ้ย!!!!!!!
แฟร
เข้าห้อง – อะ.... อะไรเนี่ย?
A : ฉันเพิ่งจะได้ขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้เมื่อไม่นานมานี้เอง.... เพราะฉะนั้นฉันคงพูดว่าคนอื่นอย่างโน้นอย่างนี้ไม่ได้หรอก
B : ........ น่าสงสาร....? ไม่สิ ไม่ใช่.... บอกว่าอยากจะให้เขาพยายามเข้าไว้..... คงจะใกล้เคียงกว่าล่ะมั้ง....?
C : ....ดูเหมือนเดสมอร์น เขาจะไม่ค่อยเหมาะกับสนามรบเท่าไหร่นะ ที่ผ่านมาเขาก็ขึ้นเรือลาดตระเวนไปกับฉันตลอดมา ที่จริงแล้วเขาไม่อยากไปรึเปล่านะ.... ถ้าใช่ล่ะก็ ฉันก็อยากจะขอโทษเขานะ
OK : ....... เฮ่อ.... รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกันแฮะ ถ้างั้น.... ฉันกลับล่ะนะ
NG : กรี๊ด!!! ทะ.... ทำแบบนี้.... คิดว่าเรื่องมันจบง่ายๆ งั้นเหรอ!!?? คิดจริงๆ น่ะเหรอ!!!!
ลิลิน
เข้าห้อง – เข้าใจแล้ว จะลองพดหลายๆ อย่างดูนะ
A : ไม่รู้สิ ทุกคนเป็นคนดีนะ
B : เป็นคนดีมาก
C : .... ฉันอยากเจอพวกพี่ๆ อยากจะให้ไล่พวกคนไม่ดีไปได้ไวๆ ฉันจะได้ไปตามหาพวกพี่ได้
OK : ...? จบแค่นี้เองเหรอ? ได้ยินว่าจะมีน้ำสาดลงมา ฉันเลยใจจดใจจ่อรอแท้ๆ
NG : !!! ตกใจหมดเลย!
บุงกิ
เข้าห้อง – อ๊ะ คะ ครับ .... .... รู้สึกตื่นเต้นยังไงไม่รู้แฮะ....
A : ....อา.... ก็อยากจะพูดกับคุณคอนราทซักนิดนะครับ เค้าชอบติอาหารของผมอยู่เรื่อยเลย ว่าใส่เกลือเยอะไป.... ผมว่ามันก็ไม่ได้เยอะนะครับ....
B : อ้อ ลาสโลเหรอ? อื----ม.... เค้าลำบากหลายเรื่องนะ ต้องแบกรับอะไรหลายๆ อย่างเลย.... สมัยอยู่ที่กองอัศวินก็มีแค่เค้าคนเดียวที่ไม่ได้ไปอยู่ที่หอพัก แต่มาได้ห้องในที่ประหลาดๆ.... จะบอกว่าเป็นคนดวงไม่ดีรึยังไงดีล่ะ....
C : .... เรื่องที่ฉันทำได้ก็มีแค่การทำอาหารอร่อยๆ เท่านั้น!.... ก็มีเท่านั้นแหละ มันแสดงออกมาเป็นคำพูดไม่ได้หรอก
OK : ……..? ฉัน.... ระ รอดแล้วเหรอ....?
NG : หวา----!!! ละ.... เลิกเล่นแบบนี้เถอะ ขอล่ะ....
เปโคล่า
เข้าห้อง – แหมแหม.... มาโผล่ในห้องเจ้าปัญหาซะแล้วสิ....
A : ก็ไม่มี.... เป็นพิเศษนะ? ทุกๆ คนก็จัดห้องของตัวเองอยู่นี่นา
B : นั่นสินะ.... จัดห้องแต่งห้องของตัวเองก็ดีอยู่หรอก แต่นานๆ ครั้งก็อยากให้เขามาที่ห้องของฉันบ้างนะ
C : โฮะโฮะโฮะ.... เรื่องที่ฉันจะต้องขอโทษน่ะ ไม่มีมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ....
OK : แหม แหม.... สวยจังเลย! แสงส่องสว่างลงมาจากด้านบน.... ดูดีทีเดียวนะ....
NG : ว้าย!!! .... แหมแหม.... ทำอะไรกันเนี่ย....!!
เฮลก้า
เข้าห้อง – อะ อะไร? อะไรเหรอ?
A : !!! ชั้น!? หมายถึงชั้นเหรอ!?
คีล – …. ถ้างั้น ลองบอกมาได้มั้ยว่าเจ้าคิดยังไงกับตัวเจ้าเอง?
B : ....!!! ทะ ทำไมถึงจะต้องบอกด้วยล่ะ!? เรื่องแบบนี้น่าอายจะตาย!!!!!
C : !!! เรื่องแบบนั้น! มันต้องเป็นความลับแหงอยู่แล้วสิ!!
OK : .... งั้น ชั้นกลับล่ะนะ!
NG : !!!! อะ.... อะไรเนี่ย-------!!? คิดจะทำอะไรหา---!!!? เดี๋ยวแม่ตบกระเด็นเลย!!!!!
เฮลมุท
เข้าห้อง - .... ทำตามใจเถอะ....
A : ดูท่า เจ้าจะอยากบอกว่าเป็นข้าสินะ.... รึว่าไม่ใช่?
B : ข้า ยังตัดสินไม่ได้หรอก.... ข้าคิดว่าจะลองคิดดู.... เมื่อสงครามครั้งนี้จบลง
C : ....ข้าขอบคุณที่ยอมไว้ชีวิตลูกน้องของข้า....
OK : .... หึ....
NG : อุ้บ!! .... เรื่องแค่นี้.... ข้าจะยอมทน....!
เปโร
เข้าห้อง - อะ.... อะไรนะ?
A : คนที่มีปัญหาเรอะ? ถะ ถ้ามีคนแบบนั้นอยู่ล่ะก็ช่วยบอกชั้นเร็วๆ เลยนะ! ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเรื่องจะเขียนเลย ช่วยทีล่ะ!
B : ราสโร? ลีดเดอร์ของกองทัพใช่มั้ยล่ะ เค้ามาจากกองอัศวินสมุทรไกเอ็น....... เอ๋? ไม่ได้ถามเรื่องนี้เรอะ?
C : นั่นสิน้า.... ชั้นเขียนนิยายลงหนังสือพิมพ์ แล้วทุกคนก็เลยช่วยกันวิจารณ์ให้น่ะนะ....... เล่นเอาซึมไปเลยเหมือนกันแหละ....
OK : เอาล่ะ! อืม.... เอาประสบการณ์ครั้งนี้ไปเขียนบทความดีมั้ยนะ!
NG : หวา!! ...... หนอย..... จำไว้เลย! อย่าดูถูกพลังของปากกานะ!!!
มานิว
เข้าห้อง - ..... อย่าแกล้งให้ผมตกใจมากนักแล้วกันนะครับ?
A : ....ผมเกลียดคนที่ไม่ยอมใช้ลิฟท์ครับ อยากจะให้พวกนั้นเข้าใจถึงความประเสริฐของลิฟท์ให้มากกว่านี้นะครับ จริงๆ เลย
B : ก็ต้องเป็นคนดีแน่อยู่แล้วไม่ใช่รึครับ? แค่ยอมเข้าใจในงานประดิษฐ์ของผมก็ถือเป้นเรื่องทียอดเยี่ยมที่สุดแล้วครับ
C : ........ ตอนนี้ แค่ได้มาสร้างลิฟท์บนเรือลำนี้ ผมก็พอใจแล้วครับ
Ok : ....มันก็ ประมาณนี้ล่ะมั้งครับ ถ้างั้นก็ลาล่ะครับ....
NG : หวา!!!! ทะ.... ทำอะไรครับเนี่ย!!!! จริงๆ เลย!!!!
โรเซ็น
เข้าห้อง – หา? ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร่หรอก แต่ก็มาได้เลย!
A : เห? นั่นสินะ.... พวกเราพี่น้องล่ะมั้ง? ก็นะ แหม ก็พวกเรามีกะใจจะทำงานซะเมื่อไหร่ล่ะ
B : ใจดีเกินเหตุไปหน่อยน้า ยอมให้พวกเราเข้าร่วมกองทัพด้วยเนี่ย.... เหอะเหอะเหอะ!
C : .... ไม่มีเป็นพิเศษหรอก
OK : อาววววววล่ะ! งั้นชั้นจะไปนอนกลางวัน่ะนะไปล่ะ!
NG : เจ็บบบบบบ!! ชิ.... ไม่ปราณีปราสัยกันบ้างเลย.... อูยยยย.....
พอลล่า
เข้าห้อง - ....ท่าทางยากจังนะคะ....
A : ....ถะ ถ้างั้นก็ นิดหน่อยแล้วกัน.... ถ้าพูดกันตรงๆ ก็คงเป็นคุณชิปปุ.... ล่ะมังคะ....? เวลาอยู่บนเรือก็เห็นเขาถ้าไม่นอนก็ทานอาหารเท่านั้น.... แบบนั้น.... จะดีเหรอคะ....?
B : เป็นเพื่อนของพวกเราค่ะ
C : ....นั่นสินะคะ.... ฉันคงจะต้องฝึกให้เข้มแข็งให้มากยิ่งขึ้นกว่านี้อีกค่ะ ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันคงจะกลายเป็นตัวถ่วงราสโรแน่ๆ.... ฉันกังวลเรื่องนั้นค่ะ
OK : ....... ดีจริงๆ....
NG : !!!!!! ทะ ทำไม!?
ลามาด้า
เข้าห้อง – อืม.... การลงทัณฑ์หรือครับ คงไม่เอากันถึงตายนะครับ....?
A : .... ผมคงจะพูดเรื่องแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ....
B : อืม~ .... ผมเชื่อมั่นในตัวเขานะครับ
C : ....กองเรือโจรสลัดที่ไปโจมตีราสริลเมื่อก่อนนี้ เป็นฝีมือการว่าจ้างของผมเองครับ เพื่อที่จะทดสอบพลังของตราน่ะนะครับ.... คุณราสโรเองก็คงจะรู้สึกอยู่เลาๆ แล้วเหมือนกันนั่นล่ะครับ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังยอมให้พวกเราอยู่ที่นี่ต่อไปได้.... ผมรู้สึกขอบคุณ แล้วสักวันหนึ่งก็อยากจะขอโทษเขาให้ได้ด้วย ขอเวลาอีกซักพัก.... .... ตอนนี้ ผมคงยังพูดไม่ได้หรอกครับ....
OK : ....ขอบคุณครับ ถึงจะแค่เล่นๆ กันแบบนี้ แต่ผมก็รู้สึกเหมือนกับว่าได้รับการให้อภัยบ้างแล้วนิดหน่อยน่ะนะครับ
NG : !!!!!.... อูย.....
มิคกี้
เข้าห้อง – ยะ.... หยา....
A : ทะ ทะ ท่าน.... ท่านแบบนั้น.... เอ คุณชาลูมานิว.... เขาชอบทำตัวเหมือนสนิทสนมกับนายน้อยมาก .... ผมว่า.... มันน่าจะเป็นปัญหา....นะครับ....
B : ท่านลาสโล....? เป็นท่านที่อ่อนโยนยะครับ เป็นคนดีที่ทั้งใจทำงานเพื่อนายน้อย ไม่ใช่รึครับ....?
C : อึ๋ย....! ระ เรื่องแบบนั้นผมพูดไม่ได้หรอกครับ....!! ถ้า.... พูดเรื่องแบบนั้นอีก คราวนี้ผมคงถูกไล่ออกจากที่นี่แน่ๆครับ.... อะอะอะ อภัยให้ผมเถอะครับ....!
OK : ....อะ...อา!! ผะ.... ผมรอดแล้วรึครับ? อา....!!!
NG : หยา!!!! .... ยะ.... หยุดเถอะคร้าบบบบ....
ไลท์บาร์ท
เข้าห้อง –โอ ใครกันหนอที่จะมาเข้าใจถึงความกังวลของข้าได้....? แต่ก็ขอคิดว่านี่เป็นโอกาสอันดีที่จะทำให้ข้าได้ค้นพบตนเองแล้วกันครับ เอาล่ะ เชิญเลยครับ...!
A : นั่นสินะครับ.... มิคกี้น่ะ.... ไม่ค่อยจะมารับใช้ข้าเลยครับ น่าลำบากใจจริงๆ.... ทั้งที่ให้สัญญาว่าจะรับใช้ข้าแล้วขึ้นเรือลำนี้มาด้วยกันแท้ๆ.... ช่างน่าละอายเหลือเกิน
B : เป็นบุคคลที่วิเศษจริงๆ ครับ รองจากข้าคนนี้เลยทีเดียว
C : ทุกวันนี้ ข้าได้ค้นพบตนเองแล้วก็สำนึกอยู่ทุกๆ วัน แล้วก็พยายามใช้ชีวิตโดยที่ไม่ก่อความเดือดร้อนให้ผู้ใดครับ ดังนั้น เป็นไปไม่ได้ที่ข้าคนนี้จะต้องขออภัยผู้ใด! เป็นไปไม่ได้จริงไหมครับ?
OK : ....วิเศษ.... นี่เป็นผลที่ถูกต้องอยู่แล้วสินะครับ....
NG : !! !!!! !!!!! นี่มันหมายความว่ายังไงกันครับ!!!!!!!!!! หมายความว่ายังไงกัน??!!!!!!
มิสึบะ
เข้าห้อง – ....หื-----ม
A : ไม่รู้สิ? ทุกคนก็เป็นคนดีนี่นา
B : ลาสโล - ? นั่นสิน้า~.... ครั้งที่แล้ว ชั้นประมาทไปหน่อย ก็เลยแพ้ไปซะอย่างงั้น อยากจะประลองกับเค้าอีกซักรอบจัง
C : ฮะฮะฮะฮะ! นั่นสิน้า.... คือคุณไลท์ฮอร์นน่ะ สมัยก่อนโน้น เค้าเคยชอบไปแอบอ่านอะไรซักอย่างคล้ายๆ จดหมายอยู่แถวๆ มุมตึก แล้วที่นี่ ชั้นก็บังเอิญ บังเอิญจริงๆ นะ เดินผ่านไปทางนั้นพอดี.... หลังจากนั้นก็รู้สึกว่าเค้าจะคิดไปเองว่าชั้นน่ะ “เห็น” จดหมายเค้าแล้วน่ะ~! แล้วไม่ว่าชั้นจะพูดอะไร เค้าก็เลยยอมทำตามทุกอย่างเลยล่ะ แหม~.... ฮะฮะฮะ! มันก็ไม่ค่อยดีเนอะใช่มะ~.... แต่คุณไลท์ฮอร์นเค้าก็ซื่อไปนิดน่ะน้า.... ฮะฮะฮะฮะฮะ!!!
OK : ......? โอ้----------! สำเร็จแล้ว!
NG : หวา!!!!! นะ.... นี่! หมายความว่ายังไงย้า!!?
ไลท์ฮอร์น
เข้าห้อง – โฮ่
A : อืม! ทะ ท่านมิสึบะ.... ท่านมิสึบะทราบความลับของผมเข้าแล้วครับ.... ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปผมคงถูกเธอจิหัวใช้ไปตลอดชีวิตแน่.... จะทำยังไงดี....
B : ....หือ? นั่นสินะครับ.... อยากจะให้เขามาที่โรงฝึกให้มากกว่านี้ จะได้ฝึกซ้อมด้วยกันน่ะนะครับ
C : ....ที่ผ่านมา พวกผมเคยแย่งชิงสมบัติจากคนมากมายครับ.... แต่ว่า! แต่ว่าผมทำเพราะท่านมิสึบะสั่งให้ทำอย่างนั้นนะครับ....! อือ.....!!
OK : อะ....? โอ....? ผมได้รับการให้อภัย....? หรือครับ....?
NG : หวา!!!! .... ทะ.... ทำแบบนี้.... มันเกินทนนะครับ....!
โรฮาคุ
เข้าห้อง – อ๋อเหรอ
A : น่านสิน้า.... ใช่ใช่ เจ้านั่นไง! เจ้าอิโกริ! เจ้านั่นน่ะ ทั่งที่พวกเราอุตส่าห์ช่วยดูแลบ่อน้ำแร่ที่เกาะมอนโด้แทนให้แท้ๆ แต่เจ้านั่นดันมาโกรธพวกเราซะนี่? แถมยังเจ้าคิดเจ้าแค้นมึงตอนนี้อีกค่างหากนะ.... เฮ่ออ จะทำยังไงได้บ้างไม้น้า
B : อ๋อ ท่านลีดเดอร์ของกองทัพเราใช่มั้ยล่ะ ก็ดีนี่นา! เท่ดีออกน่ะ!
C : หือ? เรื่องขอโทษ? เรื่องขอบคุณ? เป็นคำที่ห่างไกลจากชั้นจริงๆ นะ....
OK : โอะ? อะไรกันล่ะเนี่ย? แปลว่าชั้นผ่านเรอะ? ถ้างั้นชั้นกลับล่ะนะ ก็สนุกดีไม่เลวนะ!
NG : เจ็บบบ!!! ทำอะไรของแกฟะ!!!
มิเรย์
เข้าห้อง – คะ ค่ะ.... ทราบแล้วค่ะ
A : เอ๋....? .... ระ เรื่องแบบนั้นเอามาพูดจะดีเหรอคะ.... มะ ไม่ดีกว่าค่ะ
B : เอ๋!? .......... กะ ก็ไม่มี..... อะไรเป็นพิเศษ.....!
C : ....ฉัน เคยคิดว่าคุณไลท์บาร์ทจะเป็นคนที่แย่.... เป็นคนน่ารังเกียจยิ่งกว่านี้ค่ะ แต่ จริงๆ แล้วมันไม่ใช่เลย.... ถึงจะบอกว่าไม่ทราบ แต่ฉันก็ไปตั้งข้อรังเกียจเขาเขาซะก่อนแล้ว ฉันคงต้องขอโทษเขาในเรื่องนี้ค่ะ....
OK : น่ะ... นี่คือ....? ให้อภัย....ฉัน....? จะดีเหรอคะ?
NG : ว้าย!!! ........ นี่หมายความว่า.... ฉันยังสำนึกผิดไม่พอจริงๆ สินะคะ....?
ยู
เข้าห้อง - .... ลงโทษ...? เอ้า ก็เอาเถอะครับ....
A : นั่นสินะครับ.... ในบรรดคนไข้ของผมก็มีเรื่องหลายๆ อย่าง.... แต่ผมคงเอาเรื่องของคนไข้มาพูดแบบนี้ไม่ได้หรอกครับ เพราะมันเป็นจรรยาบรรณของหมอด้วย
B : รู้สึกว่าเขาจะฝืนตัวเองมากไปนิดนะครับ.... เขาควรจะให้ร่างกายได้พักผ่อนมากกว่านี้นะครับ ไม่ใช่ว่าเพราะเขามีตรานั่นอยู่นะครับ แต่หมายถึงว่าเพราะเขาทำงานหนักจนเกินไปแล้วครับ
C : ทุกๆ คนก็ช่วยกันทำได้ดีอยู่แล้วล่ะครับ ราชาโอเบลเองก็เป็นคนใจดีด้วย.... น่ะนะครับ
OK : ....ฟู่.... ถ้างั้นเดี๋ยวผมมีกำหนดต้องไปตรวจไข้ต่อแล้ว ขอตัวก่อนนะครับ....
NG : หวา!!!!! ....จะเล่นอะไรแผลงๆ ก็ให้มันพอดีๆ หน่อยเถอะครับ....! จริงๆ เลย....
ยูจีน
เข้าห้อง - ....ผะ.... ผมเตรียมใจไว้แล้วครับ....
A : เอ๋? ปะ.... ปัญหา.... งั้นเหรอครับ? ถะ ถ้างั้น.... ก็คงจะ.... เป็นผมละมั้งครับ.... เพราะผมอ่อนแอ.... ก็เลยเป็นตัวถ่วงของทุกๆ คน เหราะฉะนั้น คนมีปัญหาก็คือผมนี่ล่ะครับ....
B : เป็นคนเข้มแข็งครับ..... เข้มแข็ง จนน่าอิจฉาเลยแหละครับ....
C : .... ผม... อยากจะเข้มแข็งให้ได้มากกว่านี้ครับ....
OK : .... ผะ.... ผม..... ได้รับการให้อภัยเหรอครับ....?
NG : !!!!!!!!! .... หนอย......!
ลัคซี่
เข้าห้อง – เอ... เอ่อ.... ผมไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไหร้.... ทราบแล้วครับ
A : ....ผะ ผมเห็นล่ะครับ! คุณหลุยส์.... คุณหลุยส์น่ะ เคยไปแอบหยิบจดหมายในกล่องรับความคิดเห็นดูด้วยครับ! ผมว่าเป็นเรื่องไม่ดีจริงๆ ครับ!
B : ครับ ท่านเป็นลีดเดอร์ของเรือลำนี้ครับ!
C : คุณแม่ พูดอยู่เสมอครับว่า “จงรู้สึกขอบคุณที่เราได้ขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้นะจ๊ะ” ครับ เพราะฉะนั้นผมจึงรู้สึกขอบคุณครับ!
OK : ....สำเร็จแล้ว! ไม่โดยที่เจ็บๆ ล่ะ!!
NG : อะ....!!! ........... ซิก ............... ซิก....
รีเกีย
เข้าห้อง – ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ.... ดิฉันอยากจะตอบให้ตรงกับความรู้สึกของตัวเองให้มากที่สุดค่ะ
A : เอ๋....!? นั่นสินะคะ.... ลัคซี่ลูกชายดิฉัน.... อาจจะไปรบกวนทุกท่านอยู่เรื่อยๆ ก็ได้....
B : ....ดิฉันสวดภาวนาอยู่เสมอว่า ขออย่าให้ท่านต้องประสบโชคชะตาเดียวกับสามีของดิฉันอยู่เสมอค่ะ
C : ทุกๆ ท่าน เป็นคนดีมากค่ะ.... ดีจริงๆ ที่พวกดิฉันได้ขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้ ลัคซี่เอง เทียบกับเมื่อตอนที่อยู่ที่โบราณสถาน ก็หัวเราะมากกว่าแต่ก่อนเยอะค่ะ
OK : .... ขอบพระคุณมากค่ะ....
NG : อะ!!! ...... ................ เจ็บนะคะ.....
โรฟาน
เข้าห้อง – เอ๋? ว่าไงนะ?
A : ไม่รู้สิ? ชั้นไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้อยู่แล้วด้วย
B : อืม-------..... คงต้องอีกซัก 30 ปีนะ ถึงจะเป็นผู้ชายในสเป็คของชั้นได้น่ะ....
C : ชั้นมีชีวิตอยู่โดยไม่เคยคิดเรื่องแบบนั้นนี่นา จะให้มาคิดทำพูดที่นี่มันได้ซะเมื่อไหร่!
OK : ....ของมันแน่อยู่แล้วเนอะ? แหม ชั้นเองก็ไม่ได้คิดอะไรไม่ดีนะ....
NG : ว้าย!!! ทะ.... ทำอะไรหา! จำไม่เลยนะ !!!
ริต้า
เข้าห้อง – จ้-------------า
A : อืม----..... คุณลาสโล!!!! ฉันอยากให้เขามาเล่นกับฉันให้บ่อยๆ กว่านี้นี่นา! ฉันก็รู้อยู่หรอกว่าเขายุ่งน่ะ....
คีล – ถ้าอย่างนั้นลองพูดถึงตัวเอง.... บอกมาหน่อยได้มั้นว่าเจ้าคิดยังไงกับตัวเอง
(ต่อ) เอ๋? ฉันเหรอ? เอ ฉันก็พยายามอยู่เสมอ.... รักความสะอาด..... เอ.... แล้วก็ ชอบกินฟุกุซาชิมิมาก! .... ก็ประมาณนี้มั้ง....
C : เอ.... ก่อนหน้านี้ตอนที่เล่น “ริต้าปอง!” กับลัคซี่คุงฉันแอบชี้โกงไปนิดนึงล่ะ.... ก็ ก็ จะให้ฉันแพ้ลัคซี่คุวได้ไงล่ะ! .... แต่ฉันก็ทำเรื่องไม่ดีไปซะแล้ว.... ครั้งต่อไปฉันคิดว่าฉันจะแข่งกับเขาแบบจริงๆ จังๆ ล่ะ
OK : ว้า----ว!! สำเร็จแล้วสำเร็จแล้ว! งั้นไปล่ะนะ!
NG : !!!! .... เจ็บบบบบบบบ..... เรื่องแค่นี้น่ะ ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!!!
หลุยส์
เข้าห้อง – เห.... ก็ เอาเถอะ
A : ....ถ้าให้ฉันมองทุกๆ คนก็เหมือนกันนั่นแหละ ทุกคนก็มีปัญหากันทั้งนั้น แต่ว่านะ... ก็นั่นล่ะ ที่เป็นจุดที่น่ารักน่ะเนอะ
B : นั่นสินะ.... แววตาเขาดีจริงๆ นะ เป็นแววตาของคนที่จะทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้น่ะ หึหึ....
C : ................... ไม่นึกเลยว่าจะได้มาเจอนาเลโอ้ในที่แบบนี้.... โตขึ้นมากเลยจริงๆ นะ.... เคยนึกเหมือนกันว่าคิดผิดรึเปล่าที่เอาไปฝากให้ดาริโอ้.... แต่เขาท่าทางเขาจะโตเป็นเด็กดีทีเดียวนะ ฉันเองก็โล่งใจล่ะ
OK : หึหึหึ สนุกดีนะ ถ้างั้นก็ไม่พบกันใหม่นะ
NG : นี่....!!! ยะ หยุดนะ!!
ลูเน่
เข้าห้อง – เอ เอ่อ.... ทราบแล้วค่ะ
A : ....คุณหลุยส์.... บอกให้ฉันไปเล่นที่ซาลอนให้มากกว่านี้น่ะค่ะ.... แต่ ฉันเองก็ไม่ได้ขึ้นมาอยู่บนเรือลำนี้เพื่อจะมาเล่น.... แต่จะปฏิเสธมันก็ยังไงๆ .... ก็เลยลำบากใจน่ะค่ะ
B : คุณลาสโลเหรอคะ? ฉันอยากจะหาสมบัติกับเขาบ่อยๆ กว่านี้นะคะ!
C : เอ... ตอนนี้ไม่มีอะไรเป็นพิเศษค่ะ
OK : .... เฮ่อ..... ดีจังเลย..... ถ้างั้นก็ ขอบคุณมากนะคะ!
NG : ว้าย!!! ...... โหดร้ายนะคะ.....!
เรเชล
เข้าห้อง – มะ หมายความว่าไงหานั่นน่ะ...? ก็เอาเถอะ มาเลยละกัน เร็วๆ! เอ้าเอ้า!
A : อา.... ถ้างั้นก็ต้องเป็นเซดริคคุง.... ล่ะมั้ง? พอนึกว่าหมอนั่นจะไปกินแล้วหนีที่ไหนอีกรึเปล่า ชั้นเองก็อยู่สงบๆ ไม่ได้น่ะนะ!
B : อืม.... ท่าทางเหมือนเค้าจะแอบซ่อนอะไรไว้อยู่น้า~ .... อย่างเช่นว่า แอบไปกินของอร่อยๆ คนเดียวอะไรอย่างนั่นน่ะ?
C : เรื่องขอโทษเหรอ? ชั้นน่ะนะ? อืม~~ม.... ไม่มีล่ะมั้ง เรื่องแบบนั้น....
OK : ....สำเร็จ!
NG : !! อะไรกันเนี่ย20:43, 6 พฤษภาคม 2009 (ICT)~!!?
ริโน
เข้าห้อง – ลงทัณฑ์เหรอ..... เอ้า ลองเล่นกะเขาซักหน่อยละกัน....
A : อืม.... ก็นะ ถ้าจะให้เจาะจงล่ะก็ เจ้าโทปล่ะมั้ง....? เจ้านั่นน่ะฝีมือดีอยู่หรอก แต่หน้าบอกบุญไม่รับไปหน่อยน่ะนะ นอกนั้นก็.... เรื่องหน้อท้องของเซ็ทสึ ประมาณนั้นมั้ง....?
B : อา ก็เป็นลีดเดอร์ที่ดีใช่มั้ยล่ะ? สมกับที่ชั้นเป็นคนเลือกมาจริงๆ
C : .......... ระหว่างที่เราอยู่กันที่นี่ ชาวโอเบลทุกคนก็คงจะกำลังทุกข์ทรมานกันอยู่.... ชั้น.... รู้สึกขอโทษทุกคนจริงๆ....
OK : ....เอาล่ะ! ของมันแหงอยู่แล้ว!!
NG : !!!!!! มะ หมายความว่าไงฟะ!!!! หนอยแน่------!!!!
แหล่งอ้างอิง
- หนังสือบทสรุป Genso Suikoden IV โดย Konami แปลโดย mokuri
