กระทู้น้ำเน่า และสารพันปัญหาเกี่ยวกับวงการการ์ตูน

[Luca]

เมื่อเร็วๆ นี้มีรายการทีวีน่าสนใจแว่บขึ้นมาขณะที่กำลังนั่งคิดงานพร้อมทั้งเอนไปเอนมาบนเก้าอี้มหัศจรรย์


รายการ : การ์ตูนเดี๋ยวนี้มีแต่การต่อสู้กัน ทำลายล้างกัน เอาชีวิตกัน สอนให้เด็กเชื่อว่าการฆ่ากันคือสิ่งที่ถูกต้อง
/เปิดภาพดราก้อนบอลตอนโงกุนโตแล้วมาประกอบการบรรยาย (อืม... เป็นการต่อสู้ที่ทำลายล้างเอาชีวิตกันจริงๆ โหดเหี้ยมมาก มุกใช่มั้ยเนี่ย หรือไม่ก็เปิดผิดเรื่อง)

น้าต๋อย : การ์ตูนมันก็ต้องมีการต่อสู้กัน ถ้าไม่มีการต่อสู้กันเด็กก็ไม่ดูหรอกครับ แล้วเด็กที่ดูเขาก็มีวิจารณญาน ผมเคยถามเด็กนะว่า หนูๆ หนูตีลังกาแบบโงกุนได้มั้ย เด็กบอกว่า น้าต๋อยจะบ้าเหรอ
น้าต๋อยยังบอกอีกว่าเรื่องที่ลงทีวีไทยจัดว่าเหมาะสมดี
(มีน้าต๋อยมาตอบด้วย ชัวร์เลย ดราก้อนบอลแสดนั่นเป็นตัวอย่างการ์ตูนรุนแรงที่รายการนี้นำมาเสนอ)

นักวิชาการ : เด็กๆ จะจำสิ่งที่ไม่ดีมา สมมติว่าทั้งเรื่องมีอะไรดีหมด มีไม่ดีอย่างเดียว เด็กก็จะจำไอ้นั่นแหละ
(ถูก แต่นายจะไม่อธิบายเหตุผลหน่อยเรอะว่าเพราะอะไร)

รายการ : เอาภาพเด็กต่างจังหวัดนั่งดูทอมแอนด์เจอรี่มาประกอบพร้อมทั้งบอกว่า เราต้องมีการควบคุม
(ไม่ไปขุดมิ๊กกี้เม้ามาเลยล่ะครับ...)


comment
การ์ตูนไม่ต่อสู้กันก็เรียกเด็กมาดูได้ แต่การ์ตูนที่มันต่อสู้กันไม่จำเป็นต้องโหดร้ายป่าเถื่อน ดราก้อนบอลไม่มีฉากฆ่าข่มขืนแบบละครไทยนะครับ แถมลูฟี่ยังไม่เคยฆ่าศัตรูให้ตายด้วยนะเออ
พยายามอย่าให้พวกชอบสร้างตำนานดราม่าเขาจ้องจับผิดเรา ทอมแอนด์เจอรี่เป็นการ์ตูนต่อสู้ไล่ฆ่ากันของสองฝ่ายนะ ไม่ควรเอามาเป็นตัวอย่าง ควรเอาพวกฮิคารุเซียนโกะมาใช้แทน

ไม่ได้สนับสนุนให้มีการ์ตูนรุนแรงฉายทางทีวีบ้านเรา
แต่อย่างน้อยถ้าจะสะกดจิตเหล่าผู้ปกครองให้คล้อยตามด้วยหัวข้อ "ต่อสู้กัน ทำลายล้างกัน เอาชีวิตกัน สอนให้เด็กเชื่อว่าการฆ่ากันคือสิ่งที่ถูกต้อง" ก็ควรจะเอาโดคุโระจังที่ทางอามิโกะวางขายมาเป็นตัวอย่างประกอบนะครับพี่ การ์ตูน dvd แผ่นละไม่กี่บาท เด็กซื้อ-เช่าได้ รู้จักหาข้อมูลเชิงลึกมั่งดิ

นี่แหละโดคุโระจัง รับรองว่าถ้าผู้ปกครองเห็นภาพพวกนี้แค่ผ่านๆ นะ เขาจะคล้อยตามเลยว่ามันเป็นการ์ตูนที่มีแต่การฆ่าฟันกันอย่างสนุกสนาน แถมยังลามกอนาจารด้วย (มันเข้าไทยมาได้ไงฟะ)

http://that.animeblogger.net/wp-content ... okuro1.jpg
http://that.animeblogger.net/wp-content ... okuro1.jpg
http://www.animekon.com/uploads/2007/06/dokuro6.png
http://images.absoluteanime.com/beat_to ... 5B2%5D.jpg


แต่จริงๆ มันผิดตั้งแต่เหตุผลหรือข้ออ้างที่ใช้แล้วเฟ่ย การ์ตูนที่ไม่ต่อสู้กันมันมีกี่เรื่องฟะ

[Shiryu]

โดคุโระจัง (ในอวาทาร์พี่วี) นั่นใช่ไอ้การ์ตูนที่นางเอกเอากระบองเหล็กฟาดพระเอกตายทุกตอนใช่ไหม?

เดี๋ยวนี้เวลาคัดสรรรายการทีวีไทยจะห่วงเรื่องเรทกันมากกว่าใจความของรายการและพัฒนาการของผู้ชมซะอีก

การ์ตูนทุกเรื่องมีเรทจริง ดราก้อนบอลเรทของมันคือ 13+ ประเทศอื่นเขาจัดฉายตามช่วงเวลา เป็นหน้าที่พ่อแม่จะต้องควบคุมดูแลไม่ให้ลูกๆตื่นขึ้นมา 5 ทุ่มเพื่อเปิด Amaenaideyo ดู
ส่วนบ้านเราจัดเรตด้วยการแบนทุกอย่างที่อยู่เหนือคำว่า "เหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัย" คนที่พูดต่อต้านความรุนแรงจะได้รับคำชมเชยว่าเป็นห่วงเป็นใยสังคม คนที่อยู่อีกฝั่งก็ถูกมองอีกแบบ ก็เลยเห็นแต่รายการคุณธรรมท่วมทุ่งพาสังคมจัญไรเช่นนี้แล เรื่องที่น่าเล่นอย่าง GT200 หรือเหรียญควอนตัมไม่ยักกะมีคนเล่นเนอะ

จัดช่องรายการจิบลิมาเลยไหมครับ ผมอยากดู


...เก้าอี้มหัศจรรย์ = =?

[Mysh]

โดคุโระจัง เป็นการ์ตูนเรื่องที่มีเนื้อหาอย่างที่ลุงว่าแหละครับ ผมก็เคยดูอยู่ ดังจนออกภาค2ด้วยนะเออ

เนื้อหารายการนี้ออกแนว ผู้ใหญ่คิดเองโดยไม่ถามความเห็นเด็กนะครับ (คนไทยเรามักจะมองว่าเด็กคือเด็ก ไม่ควรออกความเห็น ไม่ต้องไปถามความเห็น ความชอบของมันหรอก มันเป็นแค่เด็ก แต่ต่างประเทศเขาจะมองเด็กเป็นผู้ใหญ่ตัวเล็ก ยินยอมให้มีการออกความเห็นนะครับ)

คำว่านักวิชาการ หรือนักวิจารณ์ ดูจะน่าเชื่อถือก็จริง แต่ทำไมชอบเป็นพวกที่คิดเองเออเองไปได้หนอ ทำตัวไม่น่าเชื่อถือตามชื่อเลย
ตัวน้าต๋อยเองยังมีการถามความเห็นเด็ก แต่รายการดันไม่ไปถามเด็ก แค่นี้ก็แย่ละครับ
ทีละครทีวียังจัดเรตกันปาวๆ ได้ ทำไมไม่จัดเรตการ์ตูนให้ชัดเจนตามไปด้วย ไหนๆ ก็ไหนๆ ทำให้ชัดเจนไปเลยน่าจะดีกว่า
ไม่รู้ว่า พวกผู้ใหญ่เขามองการ์ตูนแบบเหมารวมหรือเปล่านะ ว่าการ์ตูนก็คือการ์ตูน เด็กดูได้ทุกคน ทุกเรื่อง หรือเปล่า แล้วก็เลยเหมารวมว่าเดี๋ยวนี้การ์ตูนทุกเรื่องต้องรุนแรง ไม่ได้มองลึกไปถึงเหตุผลที่เกิดความรุนแรงนั้น ฉากหลังจากนั้น หรือสิ่งที่เรื่องต้องการสื่อจากเหตุการณ์ในเรื่องนั้นก่อนเลย มองกันแค่ภาพอย่างเดียวรึเปล่าก็ไม่รู้...

[sasarai de ViVa]

อ่านจบแล้วสรุปออกมาได้ 2 ประโยค ดังนี้

ขัดแย้งกันเป็นที่สุด ลักลั่นย้อนแย้งชัดๆ

ได้เท่านี้ก็เพียงพอ บ่นไป อธิบายไปก็เท่านั้นจริงๆ

[FLOW]

เด็กเค้ายังรู้เลยว่าเพ้อเจ้อเลียนแบบไม่ได้ แต่พวกจูเรนเจอร์ขบวน(นักวิชา)การไดโนเสาร์ นี่สงสัยเรียนมามากไปจนรู้ว่าทุกอย่างทำจริงได้ เลยต้องแบนให้หมด ไม่งั้นเดี๋ยวพวกตูไม่ได้ออกทีวีว่าเป็นผู้พิทักษ์คุณธรรมของเด็กไทย


เฮ้ออ่านเมื่อไหร่เซ็งแทนเด็กเมื่อนั้น .....ไปดูบิริบิริต่อดีก่า

[Luca]

dohjin + guro = โดคุโระจัง
เดิมทีเป็นโดจินเขียนสนุกๆ มีเลือดสาดหัวแบะ ฯลฯ นางเอกจึงชื่อโดคุโระ...




ข้างบนนั่นล้อเล่นครับ ถึงเดิมทีผมจะเข้าใจอย่างนั้นก็เถอะ
เนื้อหาของโดคุโระจังมีฉากวับๆ แวมๆ เลือดสาดทุกตอน ตายสยองตลอด ไม่มีฉากไส้ไหล แต่มีสมองไหล
ถึงพื้นฐานจะอยู่ที่การขายมุกแต่ถือว่าโหดร้ายจริงๆ และยังอนาจารยิ่งกว่าชิซูกะอาบน้ำหลายร้อยเท่า

ถ้าผมเป็นผู้จัดทำรายการและต้องการสื่อให้ผู้ปกครองมองการ์ตูนในแง่ร้ายๆ ผมก็จะเอาเรื่องนี้แหละมาประกอบ ได้ผลกว่ามาก
ใน mthai มั้ง? ยังมีซับไทยให้ดูสดๆ เล้ย

ในภาพอาวาตารผมเป็นโดคุโระจังภาค 2 ครับ

เรื่องนี้ขายมุกจริงๆ นะเออ นี่เป็นโฆษณาของไส้กรอกบิงคังซาลารีแมนอันแสนอร่อยในเมะนี้ มีเพลงแบบ full ด้วย ผมชอบมาก
http://www.youtube.com/watch?v=iaSixN8o ... re=related

ปล. เก้าอี้มหัศจรรย์จะอยู่หน้าคอมผมครับ มันหมุนได้ 360 องศา เอนหลังได้ และนุ่มนิ่ม แม้จะบินไปจนถึงสวรรค์ไม่ได้ก็ตาม (ใช้ทฤษฎีการตั้งชื่อเดียวกันกับ สแตมป์มหัศจรรย์)

[Baran]

จริงๆก็ไม่ใช่ผู้ใหญ่ทั้งหมดหรอกนะที่คิดแบบนั้น

สมัยผมเรียนมหาลัย อาจารย์ก็เคยยกการ์ตูนญี่ปุ่นมาพูดเวลาสอนเหมือนกัน แต่ไม่ได้ยกในจุดเรื่องความรุนแรงมาพูด แต่เอาจุดที่พระเอกการ์ตูนญี่ปุ่นมักจะเป็นคือ "พยายาม" อย่างเช่น มีความฝัน พยายามฟันฝ่าความลำบากเพื่อไปให้ถึงฝัน (เหมือนเพลงอย่า อยู่ อย่าง อยาก นั้นล่ะ)

คนรักความรุนแรงจะมองแต่ความรุนแรง คนรักความพยายามจะมองที่ความพยายาม คนรักแต่เรื่องกามาจะมองแต่เรื่องเพศ (คราวนี้คงรู้แล้วนะ นักการเมืองหรือข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ที่ชอบออกมาแอนตี้เรื่องเพศจริงๆแล้วในใจมีแต่เรื่องอะไร?)

ผู้ใหญ่ที่ EQ+IQ สูงก็เข้าใจและรู้จักนำเรื่องพวกนี้มาสอนเด็กนะ...

...บังเอิญประเทศเรามีคนอย่างที่ว่านี่น้อยถึงน้อยมากเท่านั้นล่ะ

[SuikoAsLife]

เรื่องนี้ผมเห็นต่างออกไปแฮะ

ผมว่าพวกการ์ตูน เกมที่รุงแรงมันก้มีส่วนสร้างความก้าวร้าวให้กับผู้เสพนะครับ ถึงไม่มากแต่ก็ซึมเข้าไปทีละเล็กละน้อย ถามว่าดูจบตอนนี้แล้วจะลุกขึ้นเอาค้อนไปพาดหัวเพื่อนเลยมั้ย ไม่ใช่ แต่มันจะค่อยๆกลายเป็นความเคยชิน จนบางทีก็เกิดพฤติกรรมก้าวร้าวขึ้นมาเองโดยไม่รู้ตัว ...

ผมสังเกตุคร่าวจาดการเลี้ยงลูกของพ่อแม่แถวๆบ้านผม

กลุ่มแรก กลุ่มเด็กผู้ชายที่เติบโตมาด้วยเกม การ์ตูนแบบที่พวกเราเสพกันๆ เช่น ดราก้อนบอล นารุโตะ บลีช จีทีเอทีมันปล้นรถฆ่าคน ...พวกนี้จะค่อนข้างก้าวร้าวกว่า เฮ้วฮา เวลาคุยหรือด่ากันตบเล่นหัว และ มีเรื่องชกต่อย ท้าตีกันประจำ

กลุ่มหลัง กลุ่มเด็กผู้ชายที่โตมาด้วยดนตรี ศิลปะ เช่น พ่อแม่ที่มีเงิน ส่งไปเรียนเปียโน วาดรูป เรียนภาษา ... กลุ่มนี้จะสุภาพเรียบร้อย มีการแสดงออกที่ค่อนข้างนุ่มนวลกว่า พูดจาไพเราะ มีวิธีการแก้ปัญหาที่ค่อนข้างประนีประนอม ออมชอม

อันนี้ผมแต่สังเกตคร่าวๆนะครับ ความจริงแล้วมันก้มีปัจจัยอื่นที่เกี่ยวข้องอีกมากมาย

แต่ถึงอย่างงั้นพวกการ์ตูน เกมมันก็มีข้อดีอื่นๆอีกหลายอย่างครับ ไม่ใช่ว่าจะมีข้อเสียจนต้องไปห้ามไปปรามมันทั้งหมด เพียงแต่ถ้าเรารู้จักควบคุมมันให้เหมาะสม มันก็จะไม่เกิดผลเสียใดใดตามมาจากการเสพสื่อการ์ตูนหรือเกมที่มีความรุนแรงครับ


ป.ล.ถ้าเลือกได้ ผมก็อยากให้ลูกเสพการ์ตูนที่ปลูกฝังค่านิยมดีๆอย่างของจิบลิมากกว่านะครับ
ป.ล.2 ตอบตรงคำถามไหมเนี่ย

[tsukasa]

แอดมิน จิบลิแอบหายากค่ะ ถ้าจะซื้อน่ะนะ... ;w;...

โดยส่วนตัว เวลามีอะไรพวกนี้ออกทีวี ปิดทันที ไม่งั้นเดี๋ยวอาจจะมีทะเลาะกับแม่ต่อ =w="

ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงพยายามยัดเหยียดให้เป็นความผิดของการ์ตูนบ้าง เกมบ้าง กันนักหนากันนะ ระเบิดหลุมดำมันส่งผลลูกโซ่ต่อเนื่องมาเรื่อยๆด้วยสินะ แล้วสมมติฐานเนี่ย ตั้งขึ้นมาได้แบบว่า... ไม่รู้จะพูดยังไง แล้วพวกการทดลองกับเก็บข้อมูลไปไหนหมด รึว่าเก็บแค่ส่วนที่ต้องการ ส่วนที่ไม่ต้องการก็ทำไม่รู้ไม่เห็นซะ

ไม่เถียงว่าทอมแอนด์เจอร์รี่รุนแรง แต่เราตอนเด็กๆก็ชอบดู XD

การ์ตูนดีๆก็มีเยอะแยะนะ แต่หลายเรื่องก็โดนกระแสไปเยอะเหมือนกันรุนแรงบ้าง ไม่ดีบ้าง บลาๆๆๆ ที่จริงมันก็มีจุดประสงค์ของตัวมันอยู่แล้วนะในแต่ละเรื่องว่าอยากสื่ออะไร และคนดูได้รับไปแค่ไหน

จัดเรทการ์ตูน ก็เห็นนะว่าหลังปกมันมีเขียนว่าแนวไหนเหมาะกับใคร... แต่.. ไม่เห็นคนขายมันจะสนว่าใครจะซื้อเลยสักกะนิด = =a

สุดท้าย

ได้คะแนนวิชาอารยธรรมตะวันตกสูงสุดของระดับเพราะเฮตาเลียนะคะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (ไม่เกี่ยวแล้ว)
แค่จะบอกว่าการ์ตูนมันก็มีอะไรดีๆเยอะกว่าที่พวกผู้ใหญ่และคนบางคนคิดๆกันไปเอง :3 เฮตาเลียเป็นการ์ตูนเสียดสีล้อเลียนประวัติศาสตร์และประเทศ แต่แล้วไงล่ะ? สุดท้ายอ่านแล้วก็จำเหตุการณ์และความสัมพันธ์ของประเทศต่างๆในประวัติศาสตร์ได้น่ะสิ ไปๆมาๆเลยจับได้ว่าอ.พิมพ์ข้อมูลในชีทเอกสารประกอบการเรียนผิดด้วย

[Baran]

เข้าใจสิ่งที่แอดมินพูดนะ ยอมรับเหมือนกันเรื่องการ์ตูนก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เด็กติดความรุนแรงมา แต่ปัญหาจริงๆของบ้านเมืองนี้มันอยู่ที่การโบ้ยปัญหาทั้งหมดมากกว่า เหมือนที่แอดมินบอกนั้นล่ะมันจะเริ่มสะสมทีละเล็กละน้อย แต่ทีละเล็กละน้อยที่ว่านี่ไม่ได้มาจากตัวแปรเดียวจริงๆมันมาจากหลายๆเรื่องมากกว่า
- อ่านการ์ตูน เล่นเกมที่มีเนื้อหารุนแรง
- ดูละครที่มีเนื้อหาตบตี แย่งชิงผู้ชาย ฉุดผู้หญิง
- อ่านข่าวที่มีการฆ่ากัน
- ดูการอภิปรายไม่ไว้วางใจที่รัฐสภา เห็นนักการเมืองลุกขึ้นมาต่อยหน้ากัน หรือด่ากันออกสื่อ
- พ่อ แม่ ดื่มเหล้า ตบ ตี กันทุกวัน
- ข้างบ้านขายยา มีคนเสพยาให้เห็นทุกวัน
- ฯลฯ
จะเห็นว่าจริงๆการ์ตูน-เกมเป็นสาเหตุไม่ถึง 10 เปอร์เซนต์จากทั้งหมด แต่พอเวลาปัญหาเกิดทีไร สื่อมักจะออกว่าเพราะเกมนี้ ,การ์ตูนเรื่องนี้ ทำให้เด็กมีพฤติกรรมแบบนี้ ไม่ปฏิเสธว่าใช่ แต่ทำไมถึงข้ามการพูดถึงตัวแปรอื่นไปล่ะ? จริงๆเคยมีคนตั้งกระทู้ในพันทิปประมาณว่า "ปัญหาความรุนแรงไม่ได้เกิดจากการ์ตูน-เกม" สรุปโดนแย้งและด่ากระจาย ผมเองยังเป็นคนนึงที่เข้าไปแย้งเลย ปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าการ์ตูนก็เป็นส่วนหนึ่ง แต่ไม่มีใครหรอกครับที่อ่านการ์ตูนโป๊เสร็จก็เดินไปฉุดผู้หญิงเลย มันต้องมีตัวแปรเช่น เจอผู้หญิงแต่งตัวยั่วยวนพอดี สถานการณ์ที่ไม่มีคนพอดี หรือคนคิดจะตั้งแกงค์อันธพาลพออ่านการ์ตูนเสร็จตั้งแกงค์ได้โดยการชงน้ำร้อนใส่ซอง รอสามนาทีได้แล้วแกงค์อันธพาล 1 ea จริงๆต้องดูด้วยว่าสิ่งแวดล้อมแถวนั้นมันเป็นยังไง อยู่ดีๆเอาเบ็ดตกคนมาร่วมแกงค์ได้งั้นเหรอ? คนที่จะมาเป็นอันธพาลได้ส่วนใหญ่ต้องมีปัญหาส่วนตัว เช่น ครอบครัว โรงเรียน เป็นต้น

ประมาณนี้ล่ะ ปัญหาที่ผมมองจริงๆคือ การโยนปัญหาไปให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมากกว่า.

[sasarai de ViVa]

คมแฝกนี่เห็นผลเยอะกว่ามากมาย เห็นเด็กแถวร้านยังควงไม้เล่นท่าฟาดเล่นๆ กันอยู่เป็นประจำ
แต่เดี๋ยวนี้ไม่เคยเห็นเด็กเล่นเลียนแบบการ์ตูนกันแล้วนะ

หรือจะเถียงว่าละครเรื่องนี้มันไม่รุนแรง ?? เล่นระนาดสู้กันแบบโหมโรง ??

อะไรที่ใกล้ตัวน่ะ มันเลียนแบบง่ายกว่าเยอะ
เด็กมันลองปล่อยพลังดูสัก 2 ที ทำไม่ได้มันก็เลิกบ้าแล้ว (ไม่เหมือนเด็กสมัยก่อน)

แต่ไอ้ละครไทย ภาพยนต์ทั้งหลาย ของมันเห็นกันอยู่ จับต้องง่าย เลียนแบบง่ายกว่าแยะ

(สุดท้ายตูก็ต้องกลับมาโพสท์เยอะจนได้)

[Luca]

สำหรับมุมมองของคนที่มอง "การ์ตูน = หนัง" กับมุมมองของคนที่มอง "หนัง ต่างกับ การ์ตูน" จะมีแนวคิดที่ต่างกัน

ผมมองว่าการ์ตูนก็คือหนัง ถ้าเราจะมองว่าการ์ตูนมันโหดร้าย มันก็มีอิทธิพลมาจากหนังที่โหดร้ายไม่แพ้กัน หรืออาจจะยิ่งกว่า
นินจาแอซแซสซินเลือดท่วมจอเลย ขนาดที่ไม่น่าเปิดมาดูตอนกินข้าวด้วย หรือละครหลังข่าวนี่ก็ตายสยองนะ คมแฝกตอนที่องอาจตายทั้งสองรอบก็โหด
เทียบกันแล้วก็ใช่ว่าการ์ตูนโหดจะไม่มี แต่ปริมาณมันมีสัดส่วนน้อยกว่ามาก

สำหรับคนที่มองว่าหนังต่างกับการ์ตูนมักจะเหมาเอาการ์ตูนเป็นสินค้าของเด็ก และหนังคือสินค้าของผู้ใหญ่ สินค้าของเด็กต้องเหมาะกับเด็ก (ใช้เรทเดียวกันทั้งหมดในการคัดกรอง) สินค้าของผู้ใหญ่ไม่มีปัญหา เพราะผู้ใหญ่โตแล้ว (แต่เด็กก็นั่งดูละครหลังข่าวพร้อมกับผู้ใหญ่นั่นแหละ)


ในกรณีมองแยกเฉพาะการ์ตูน ผมก็ยังไม่เห็นว่าจะมีปัญหาอะไรกับเรื่องที่ฉายทางบ้านเราที่กรองแล้วกรองอีกจนเด็กบางคนเลิกดูก็มี

การ์ตูนช่อง 9 เท่าที่จำได้
กันดั้ม x - สงครามอันแสนโหดร้าย แต่หาฉากคนตายคาค็อกพิทยากมาก ทั้งที่เป็นการ์ตูนสงคราม (น่าจะไม่มี) สนับสนุนให้เด็กชื่นชอบการทำสงครามในมุมมองหนึ่ง แต่ content ของเรื่องมันสะท้อนสิ่งแย่ๆ ที่มาจากสงครามต่างหาก
กันดั้ม w - เหมือน x
กันดั้ม seed - เหมือน w
ซอยด์ - ขี่หุ่นตีกัน ดูไม่รู้เรื่อง
การ์ดแคปเตอร์ซากุระ - การต่อสู้ด้วยเวทมนตร์แนวแฮรี่พอตเตอร์ ไม่มีเลือดสาด
เล็ทซแอนด์โก เบย์เบลด ดิจิมอน เซเลอร์มูน โดราเอมอน ฮาโตริ ซิตี้ฮันเตอร์ เคนชิโร่
* เรื่องหลังเข้าข่ายโหดร้ายถ้าเทียบกับเรื่องอื่นๆ ควรฉายตี 1

ถ้ามันมีช่องที่เอาเอลเฟ่นลีดมาฉายแล้วถูกยกมาเป็นประเด็นนี่ค่อยสมเหตุสมผล

[SuikoAsLife]

สำหรับภาพยนตร์ ละครและการ์ตูน ผมมองเท่ากันหมด = สื่อ

ความแต่งต่าง คือ กลุ่มเป้าหมายที่เสพเท่านั้นเอง

หนังและละครหลายเรื่องนี้ตัวปลูกฝังความรุนแรงตัวดีเลยครับ ที่เห็นชัดเลยคือละครหลังข่าว ตบตี แย่งผัวแย่งเมีย อิจฉาริษยากันเข้าไป บางเรื่องนำเสนอการฆ่าที่วิตถารเลือดเย็นแสดงความโหดร้ายของตัวละครกันมาอย่างเต็มที่ ...ซึ่งดูจบแล้วมองไม่เห็นอะไรไปมากกว่าความสะใจหรือการตอบสนองสัญชาติญาณดิบเถื่อนของมุนษย์

แต่ที่หนังและละครไม่ถูกโจมตีมากเท่ากับการ์ตูน เพราะกลุ่มเป้าหมายของหนัง เช่น ผู้ใหญ่หรือเด็กในวัยที่โตขึ้นมาหน่อยแล้ว ค่อนข้างมีวิจารณญาณและเกราะป้องกันมากขึ้นกว่ากลุ่มเป้าหมายของการ์ตูน เช่น เด็กๆ ...แต่ในความเป็นจริงแล้วสื่อหนังและละครพวกนี้มีเยอะกว่าการ์ตูนหลายเท่า ถ้าจะควบคุมกันจริงๆก็ควรทำให้เป้นมาตรฐานเดียวกันซะนะครับ


เฮ้อ พูดไปก็ยาว เอาเป็นว่าใครไม่ลูกมีหลานก็ดูแลกันให้ดีๆแล้วกันนะครับ
รักในหลวง ห่วงลูกหลาน ร่วมกันต้านสื่อรุนแรง (ใช้เรอะ)

[Luca]

แต่กระนั้นก็ตามที ถ้าเอาเอลเฟ่นลีดมาประกอบรายการ ก็จะมีคนโจมตีอีกว่ามันรุนแรงตรงไหน มันเป็นการ์ตูนที่ดี แฝงแนวคิด ดูฉากเปลือยแล้วมันก็ไม่ได้เกิดอารมณ์ซะหน่อย ฯลฯ
(ไปแอบอ่านมาจากบล็อคมหัศจรรย์ที่ไหนไม่รู้นานมาแล้วในหัวข้อที่ว่า เอลเฟ่นลีดไม่มีทางได้ลิขสิทธิ์)

อืมม....



มีทฤษฎีเกี่ยวกับคน 2 อัน x y ที่ขัดแย้งกัน
อันนึง เชื่อว่า คนขี้เกียจ ขี้โกง และเห็นแก่ตัว เพราะงั้นไว้ใจไม่ได้ ต้องสร้างกรอบแน่น เพื่อจะได้ไม่ออกนอกลู่นอกทาง
อีกอันนึง เชื่อว่า คนเป็นคนดี ขยัน มีความฝัน เพราะงั้นควรปล่อยให้เขาโลดแล่น มีกรอบมากไปจะทำให้เขาปลดปล่อยพลังไม่เต็มที่

มีคนถามว่า ควรเชื่ออันไหนกันแน่
คำตอบคือ มันเป็นจริงทั้ง 2 อัน
แต่ให้เชื่อโดยบวกเรื่องความแตกต่างของแต่ละคน รวมทั้ง eq

แต่ละคนจะไม่เหมือนกัน ไม่สามารถใช้กฎเดียวกันได้
รวมทั้งแม้แต่คนคนเดียว แต่ถ้าทำสิ่งที่ต่างกัน เขาก็จะคิดไม่เหมือนกัน
แต่ละคน ก็มีส่วนผสมทุกอย่างนั่นแหละ แต่ในสัดส่วนที่ไม่เท่ากัน

ถ้าใช้กรอบเดียวกันหมด ถ้าแคบไป ก็จะสูญเสียประสิทธิภาพไปอย่างน่าเสียดาย ถ้ามากไปก็จะสร้างปัญหา
ต้องใช้ความเข้าใจ และใส่ใจ ตามแต่ละกรณี

[Poppuri]

ประเทศไทยชอบโทษสื่อ โทษสิ่งแวดล้อมอื่นนอกเหนือจากครอบครัว

ลูกยิงคนตายเพราะเลียนแบบการ์ตูน ก็โทษการ์ตูน แต่ไม่โทษครอบครัวที่ดูจะเป็นสาเหตุที่ถูกต้องที่สุด

คนอื่นก็ดูการ์ตูนเรื่องเดียวกันเป็นแสนเป็นล้าน ไม่เห็นมันจะอยากไปยิงคนตาย พอมีคนเลียนแบบมาสักคนนึงปรากฎว่าการ์ตูนผิด???

ฟังดูเหมือนจะเขวี้ยงขี้ใส่ใครก็ได้ที่ไม่ใช่ตัวเองมากกว่า

ที่โหดกว่าโดคุโระก็เคยดูมาแล้ว เลือดสาดด้วย โป๊เปลือยด้วย ก็ไม่เห็นรู้สึกอยากจะไปแก้ผ้าไล่ฟันชาวบ้านตรงไหน คนอื่นที่ดูๆ กันเป็นแสนเป็นล้านก็ไม่เห็นมีใครทำแบบนั้น

ไม่เกี่ยวกับการ์ตูนแล้วมั้ง =3=

ละครทีวีหลังข่าวน่ากลัวกว่าอีก เพราะมันเป็นการทำชั่วแบบไม่รุนแรง ประมาณตบตี ชกต่อย ไม่ถึงขั้นฆ่าฟัน แบบนั้นจะยิ่งทำให้เลียนแบบได้อย่างไม่รู้สึกผิดมากมายนัก แล้วยิ่งเจอแบบนี้มากๆ เข้า มันก็จะค่อยๆ เดินเข้าไปยังการกระทำที่มันรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

จุ่ๆ คนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ มาดูการ์ตูนฆ่ากัน แล้วเกิดอยากฆ่าคนตามขึ้นมาทันทีน่ะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก