ครั้งที่ 1 D –
พี่คิกะ.... ร่างกายพี่เป็นปกติดีรึเปล่าครับ? K –
ก็.... ไม่ต่างจากปกตินี่ D – งั้นเหรอครับ.... K
– ทำไม? มีอะไรรึไง? D – ....ผมรู้สึกเหมือนว่า....
มันขาดอะไรไปซักอย่างก็ไม่รู้สิ.... K -
....กินอะไรผิดสำแดงมารึไง? D – ของกินเหรอครับ....?
ไม่น่าจะเป็นไป.....!! ใช่แล้ว!! K - ? D –
ผมยังไม่ได้กินเลยครับ!! ข้าวกลางวันของวันนี้!!!! K –
....งั้นเรอะ....
ครั้งที่ 2 D – พี่คิกะ....
K – มีอะไรรึ? ดาริโอ D –
เรื่องเมื่อตอนที่ปืนใหญ่เวทมนตร์ถูกขโมยไปน่ะครับ....
เจ้านาเลโอมันช่วยอะไรไม่ได้เลย ผมไม่รู้จะพูดยังไงดี....
จริงๆ.... K – อ้อ เรื่องนั้นรึ.... อย่าไปใส่ใจเลย
นาเลโอเองก็ทำได้ดีแล้วล่ะ D – อือ.... ขอโทษด้วยจริงๆ
ครับ....
ครั้งที่ 3 D – พี่คิกะ.... K –
อะไรเรอะ? D – ปืนใหญ่เวทมนตร์.... จะหมดไปเลยจริงๆ
น่ะเหรอครับ K – นั่นสินะ....
ถ้าสร้างของใหม่ขึ้นมาไม่ได้ ก็คงมีแต่จะต้องค่อยๆ
หมดลงไปเท่านั้นนั่นล่ะ.... D - ......
ครั้งที่ 4 K – จริงสิ ดาริโอ D – ครับ!
อะไรเหรอครับ พี่คิกะ K – ข้าได้ยินมาน่ะนะ....
ดูเหมือนเจ้าจะไปแย่งอาหารของคนอื่นกินสินะ.... D –
คะ.... ใครมาโกหกอะไรแบบนั้นครับ!? K - ....
จะบอกว่าเป็นเรื่องโกหกงั้นรึ? D - .....เอ .....
เอ่อ..... อาจจะน่ะครับ.... K –
ถ้าเป็นเรื่องจริงขึ้นมาล่ะก็ ไม่จบง่ายๆ หรอกนะ D -
............................... ผม.....
จะไม่ทำแล้วครับ.... K - .....เรื่องจริงสินะ....
เจ้านี่จริงๆ เลย.....
ครั้งที่ 5 K – ดาริโอ
D – ครับ! มีอะไรเหรอครับ พี่คิกะ? K - ....
ขอโทษนะ ที่ต้องให้เจ้าอยู่โยงดูแลให้พักหนึ่ง D – อ้อ
เรื่องนั้นเหรอครับ คือ
ผมเองก็อยากจะตามพี่ไปด้วยทันทีเลยเหมือนกันแหละครับ.....
แต่ก็ช่างมันเถอะครับ K - ....ถ้างั้นก็ดีหรอก
ลูกน้องท่านคิกะ
คุยกับท่านคิกะพูดสุภาพทุกคนแฮะ^^
ผลจับสลากวันนี้~
คอลเซเรีย & แฟร - สององค์หญิง ^^
คอลเซเรีย – C, แฟร – F
Spoiler:
ครั้งที่ 1 C –
คุณแฟรคะ.... F – อะไรเหรอ? C –
คุณแฟรเป็นเจ้าหญิงแห่งโอเบลสินะคะ? F – จ้ะ C –
แล้วออกมาข้างนอก มาสู้แบบนี้....
จะไม่โดนดุเอาทีหลังเหรอค่ะ? F – หึหึ....
ทุกคนเป็นห่วงเรื่องนี้กันหมดเลยเนอะ
แต่ฉันไม่เป็นไรหรอกจ้ะ C – อย่างนั้นเหรอคะ....
ครั้งที่ 2 F – นี่ คอลเซเรียจัง.... C –
อะไรเหรอคะ? F – คูลูคเนี่ย....
กำลังลำบากกันทุกที่เลยเหรอ? C – เอ๋....? F –
ฉันมองเห็นแบบนั้นน่ะนะจ๊ะ.... C – ....
ครั้งที่ 3 C – คุณแฟรคะ F – อะไรเหรอจ๊ะ?
C – จำได้ไหมคะ? เรื่องที่คุณแฟรเคยพูดถึงก่อนนี้....
ที่ว่าคูลูคกำลังลำบากน่ะค่ะ F – จำได้สิ
แต่มันก็เป็นแค่ความรู้สึกน่ะนะจ๊ะ....
ฉันไม่คิดจะตัดสินอะไรยังไงหรอก เพียงแต่
พวกชาวเมืองเอง.... ก็ดูมีสีหน้าหมองๆ ด้วยน่ะ
ไม่คิดอย่างอย่างนั้นเหรอจ๊ะ? C – พักหลังนี้
เราเก็บเกี่ยวผลผลิตการเกษตรได้ไม่ค่อยดี....
เรียกว่าอยู่ในช่วงข้าวยากหมากแพงน่ะค่ะ F –
เหรอจ๊ะ..... จริงๆ ด้วยสินะ....
ครั้งที่ 4 F
– คอลเซเรียจัง.... C – ค่ะ F –
ความขัดแย้งของมนุษย์กับมนุษย์เนี่ย....
เป็นเรื่องไม่น่าดูเลยนะ C – ค่ะ.... F –
ถ้าเป็นไปได้.... ก็ไม่อยากจะต้องมาต่อสู้กันเลยนะ C -
....ฉันก็คิดแบบนั้นค่ะ
ครั้งที่ 5 F –
คอลเซเรียจัง C – ค่ะ F – ต่อจากนี้ไป
คูลูคจะมีความสัมพันธ์ยังไงกับประเทศหมู่เกาะนะ C -
.... ฉันก็ไม่ทราบค่ะ.... แต่
ถ้าทุกคนสามารถเลือกหาทางที่ดีที่สุดทั้งสำหรับคูลูค
และประเทศรอบข้างได้ก็คงจะดีนะคะ F – นั่นสินะ
ฉันเอง.... ก็หวังอยากให้เป็นอย่างนั้นจริงๆ
คู่นี้เครียด
99% เลือกศัพท์ยากชะมัด TwT
ไว้มาต่อค่า~^o^
แก้ไขล่าสุดโดย mokuri เมื่อ Sat Jun 30,
2007 12:22 am, ทั้งหมด 2
ครั้ง
ครั้งที่ 1 K – นาเลโอ
N – ครับ อะไรเหรอครับ? K – เจ้าเก่งขึ้นมากนะ
N – จะ จริงเหรอครับ! K – อา N – เอาล่ะ....
งั้นผมจะพยายามให้เก่งยิ่งๆ ขึ้นไปอีกครับ! K – อืม
พยายามเข้าล่ะ แต่ก็อย่าฝืนจนเกินไปนะ N – ครับ!!!!
ครั้งที่ 2 N – ท่านคิกะฮะ K – มีอะไรรึ?
N – รู้สึกว่าพ่อ....
จะไปแย่งอาหารของทุกคนมากินคนเดียวล่ะครับ K – อา....
ก็รู้สึกว่าจะเป็นอย่างนั้นนะ N –
ท่านคิกะก็ทราบเหรอครับ.... ยังไง....
ก็ต้องหาทางห้ามให้ได้เลย.... K –
เจ้าเองก็ลำบากนะ....
ครั้งที่ 3 N –
ท่านคิกะครับ! K – อะไรรึ? N – ผม.....
ผมปกป้องปืนใหญ่เวทมนตร์ของพวกเราไว้ไม่ได้.... ขอโทษจริงๆ
ครับ! K – นั่นมันช่วยไม่ได้น่ะ
ไม่ต้องขอโทษกับเรื่องแบบนี้หรอก N – แต่ว่า.... K
– ฟังนะ อย่าพูดเหมือนกับว่าเจ้าผิดอยู่คนเดียว
เรื่องนั้นน่ะ
ไม่ใช่ความรับผิดชอบของเจ้าเพียงคนเดียวหรอกนะ N -
..... ครับ เข้าใจแล้วครับ
ครั้งที่ 4 N –
ท่านคิกะครับ.... K – มีอะไรรึ? N –
ก่อนหน้านี้ผมได้ประลองกับพ่อล่ะครับ K – โฮ่....
แล้วไง ใครเป็นฝ่ายชนะล่ะ? N – ผมครับ.... แต่ทั้งๆ
ที่ผมเอาจริงแท้ๆ แต่พ่อกลับออมมือให้ผมน่ะครับ K –
อย่าพูดอย่างนั้นน่ะ....
ถ้าเจ้าแข็งแกร่งยิ่งขึ้นไปเรื่อยๆ
ดาริโอก็คงจะยอมเป็นคู่มือให้เจ้าจริงๆ จังๆ เองนั่นล่ะ
N – งั้นเหรอ.... นั่นสินะครับ
งั้นผมจะพยายามให้มากขึ้นอีกครับ K – อย่างนั้นล่ะ
ครั้งที่ 5 N – ท่านคิกะฮะ.... K –
อะไรรึ? N – เรื่องพ่อน่ะครับ.... K – ทำไมรึ
N – ดูเหมือนยังไงๆ พ่อก็ไปแย่งอาหารของทุกๆ
คนกินอยู่ดีล่ะครับ.... K - .... N –
ท่านคิกะ..... อย่าทิ้งพ่อนะครับ K – ไม่ทิ้งหรอกน่ะ
แต่ก็อาจจะ..... จำเป็นต้องพูดเตือนหนักๆ ซะบ้างนะ N –
ครับ.... K – เจ้านั่นก็จริงๆ เลย....
อย่างน้อยก็น่าจะรู้สึกตัวบ้างนะว่า
ลูกชายกำลังเป็นห่วงอยู่ N – ถ้าแค่ไม่มีนิสัยแบบนั้น
ท่านก็เป็นพ่อที่ดีน่ะนะครับ....
นาเลโอน่ารักมั่ก
ริต้า & ลูเน่
ผลจับสลากรอบนี้~
ริต้า – R, ลูเน่ –
L
Spoiler:
ครั้งที่ 1 R –
ลูเน่จัง สบายดีรึเปล่า? L – อ๊ะ.... ค่ะ สบายดีค่ะ
R – ฉันคิดเกมใหม่ได้แล้วล่ะ
เพราะงั้นไว้คราวหน้ามาเล่นกันนะ! L – ค่ะ เอาสิคะ
R – สัญญานะ! L – ค่ะ
ครั้งที่ 2 R –
นี่นี่นี่ L – ค่ะ อะไรเหรอคะ? R –
ไว้คราวหน้าไปหาสมบัติกับฉันนะ! L – ไปกัน 2 คนเหรอคะ?
R – อื้อ! L – นั่นสินะคะ.... น่าสนุกดี
ไว้ไปกันนะคะ R – สัญญาน้า! L – ค่ะ
ครั้งที่ 3 L – เอ.... คุณริต้าคะ R –
อะไรเหรอ? L – ค้อนนั่น.... ไม่หนักเลยเหรอคะ? R –
สบายๆ จ้า! นี่ไง!! L - ....ยอดไปเลยค่ะ อย่างฉันน่ะ
ไม่มีเรี่ยวแรงอะไรกับเขาเลย.... น่าอิจฉาจัง
ครั้งที่ 4 R – นี่นี่นี่ L – ค่ะ
อะไรเหรอคะ? R – ไอ้ที่ลูเน่จังถือน่ะ.... เจ้าไม้งอๆ
นั่น คืออะไรเหรอ? L – อ๊ะ....
นี่เรียกว่าดาร์วซิ่งร็อทค่ะ....
ฉันใช้มันค้นหาตำแหน่งของสมบัติน่ะค่ะ R – เห~~~~
ยอดไปเลยเนอะ! L – แต่การจะหาให้เจอ
ก็จำเป็นต้องอาศัยฝีมือด้วยน่ะค่ะ....
ฉันเองก็เรียกว่ายังอยู่ระดับต่ำๆ อยู่ค่ะ R –
ไม่หรอกน่า เราก็ได้เจอสมบัติกองพะเนินอยู่ทุกๆ ครั้งนี่นา
L – งั้นเหรอคะ? ถ้าฉันเป็นประโยชน์ให้กับทุกๆ คนได้
ก็คงจะดีหรอกค่ะ....
ครั้งที่ 5 R – นี่นี่นี่
ลูเน่จัง เอียงหูมานี่ทีสิ! L – ค่ะ.... R –
(ซุบซิบๆ .....) L – คะ ค่ะ.... R – แล้วก็นะ
แล้วก็นะ! (ซุบซิบๆ....) L – เอ๋! R – ชี่-!
เสียงดังไปแล้ว! L – อ๊ะ.... ขอโทษค่ะ R –
แต่ก็เป็นเรื่องเยี่ยมเลยใช่ม้า! L – หึหึหึ.... ค่ะ