ครั้งที่1 K –
ฮาร์เวย์ H – อ๊ะ ท่านคิกะ.... สวัสดีครับ! K –
ยังร่าเริงไม่เปลี่ยนเลยนะเจ้าน่ะ H – แหม
ก็มันเป็นยี่ห้อของผมด้วยล่ะนะครับ!
ครั้งที่ 2
H – ท่านคิกะ K – อะไรรึ? H –
ดูเหมือนเจ้าดาริโอ
จะไปจิ้กข้าวชาวบ้านกินอีกแล้วล่ะครับ.... K -
....อีกแล้วเรอะ.... H –
ให้ผมซัดมันซักเปรี้ยงไหมครับ? K – ไม่ต้องหรอก
ไว้ข้าจะพูดกับมันเอง.... H – อะ เอางั้นเหรอครับ.....
เข้าใจแล้วครับ (ลงเจอแบบนี้ล่ะก็
สยองยิ่งกว่าเจอซัดซะอีก....!)
ครั้งที่ 3 H –
ท่านคิกะครับ
พักหลังนี่ผมกับซีกูลท์ช่วยกันฝึกซ้อมให้นาเลโอล่ะครับ
K – อะไรนะ....? เจ้าสองคน รุมกันแกล้งนาเลโอ
มันไม่น่าดูนะ H – เปล่าเลยครับ เพราะว่า....
เจ้านั่นเก่งขึ้นต่างหากล่ะครับ แถมยังช่างตื้อ
ทุ่ซี้ไม่มีหยุด
ตรงกันข้ามพวกผมรู้สึกเหมือนเป็นฝ่ายถูกรังแกด้วยซ้ำไปครับ
K – อะไรกัน อย่างนั้นหรอกเรอะ....
ท่าทางจะพึ่งพาได้จริงๆ นะ
ครั้งที่ 4 K –
ฮาร์เวย์ H – อะไรเหรอครับ? K –
ตั้งแต่ที่เจ้ามาอยู่กับข้าก็นานพอสมควรแล้วเหมือนกันนะ
H – นั่นสินะครับ.... จริงสิ
ตั้งแต่สมัยที่ได้เจอพวกคิริลครั้งแรกสินะ....
ตอนนั้นคิริลยังเด็กๆ อยู่เลยนะครับ K – อืม....
ครั้งที่ 5 K – ฮาร์เวย์ H –
อะไรเหรอครับ? K – ซักวันนึง
เจ้าไม่คิดจะแยกออกไปตั้งตัวเองบ้างรึ? H – อ๋อ....
ไม่หรอกครับ K - .... อย่างนั้นเหรอ? H –
เพราะฉะนั้น จากนี้ต่อไปก็ขอฝากตัวด้วยนะครับ ท่านคิกะ!
K - ....เข้าใจด้วย จากนี้ไปก็ฝากด้วยล่ะ
ชอบท่านคิกะกับเหล่าลูกน้องจริงๆ
นะ ^^
ต่อด้วยผลจับสลากวันนี้~ ตรงรีเครส saru จังพอดี
^o^
คิริล & อัลดาร์ค - 18ขวบกับ28ขวบ ^^"
คิริล – K อัลดาร์ค – A
Spoiler:
ครั้งที่ 1 A –
ท่านคิริลครับ ท่านมีเรื่องอะไรไม่สะดวกใจบ้างไหมครับ?
K - อื้อ.... ไม่มีหรอก A –
ถ้ามีเรื่องอะไรล่ะก็บอกผมนะครับ
ผมจะคอยช่วยท่านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ K –
เข้าใจแล้ว ขอบคุณนะ อัลดาร์คเองก็อย่าฝืนนักล่ะ A –
มะ ไม่ได้หรอกครับ....
ผมจะคอยช่วยท่านอย่างเต็มกำลังครับ!!
ครั้งที่ 2
K – นี่ อัลดาร์ค A – ครับ! K –
ยอห์นเนี่ย.... อยู่กับพวกเรามาตั้งแต่เมื่อไหร่เหรอ?
อัลดาร์คพอจะรู้มั้ย? A – ตะ....
ต้องขออภัยด้วยครับ.... ผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกัน
ยอห์นเขาอยู่มาตั้งแต่ที่ตอนที่ผมได้เข้ามาทำงานกับท่านวอร์เตอร์แล้วครับ
K – อย่างนั้นเหรอ....
ถ้างั้นยอห์นก็อยู่กับพวกเราตั้งแต่สมัยก่อนแล้วสินะ A
– นั่นสินะครับ....
ตั้งแต่ที่ผมกับเซเนก้าได้มาทำงานกับท่านวอร์เตอร์ก็ผ่านมากนานมาแล้วด้วย
ครั้งที่ 3 K – นี่อัลดาร์ค.... A –
อะไรเหรอครับ? K –
เรื่องที่ฉันกำลังทำอยู่นี่มันถูกต้องรึเปล่านะ....?
ฉันกำลังทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับพ่ออยู่รึเปล่านะ....?
A – ผมเห็นว่าท่านกำลังทำเช่นนั้นอยู่แล้วครับ
ท่านคิริล K – อื้ม.... เข้าใจแล้ว ขอบคุณนะ
ครั้งที่ 4 K – นี่อัลดาร์ค.... นานๆ
ทีก็พักผ่อนให้เต็มที่บ้างนะ A – แต่ว่า....
พอผมนึกถึงเรื่องที่ผมทำไว้กับท่านวอร์เตอร์แล้ว
ก็รู้สึกว่าผมทำงานแค่นี้มันยังไม่พอ..... K –
อัลดาร์ค.... พอเถอะนะ เรื่องนั้นน่ะ A - ....ครับ....
ครั้งที่ 5 A – ท่านคิริล....
ถ้าท่านเห็นว่าผมทำงานได้ไม่พอล่ะก็
ขอให้ท่านว่ากล่าวผมได้ทุกเมื่อเลยนะครับ K –
พูดอะไรอย่างนั้น อัลดาร์คทำงานได้ดีจะตายไป A –
แต่ถ้า ผมไม่ทำเรื่องแบบนั้นลงไปล่ะก็.... K –
แต่ฉันก็รอดชีวิตมาได้เพราะอัลดาร์คนะ A –
ท่านคิริล.... K – อัลดาร์คทำได้ดีแล้วล่ะ.... A -
....จากนี้ต่อไป ผมก็จะทำงานอย่างเต็มกำลังครับ....! K
– อื้ม แต่นานๆ ครั้งก็ทำตัวสบายๆ บ้างนะ A – คะ....
ครับ! ผมจะทำตัวสบายๆ อย่างเต็มกำลังครับ! K – เปล่า
ไม่ใช่.... อย่างนั้น....
ครั้งที่ 1 S –
ท่านคิกะ ท่านบาดเจ็บบ้างรึเปล่าครับ K –
ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก S – ทราบแล้วครับ
ถ้าอย่างนั้นผมไปช่วยทางท่านคิริลนะครับ K – อา
ฝากด้วยล่ะ
ครั้งที่ 2 K – ซีกูลท์.... S
– ครับ มีอะไรหรือครับ K – พอได้เจอกับพวกคิริล....
ข้าก็นึกถึงตอนที่พวกเจ้ามาที่เกาะโจรสลัดน่ะนะ S -
.... K –
ข้าไม่คิดจะพูดถึงเรื่องในอดีตว่าอะไรยังไงหรอก
คิริลเติบโตขึ้นมาก
พวกเจ้าเองก็เปลี่ยนไปเมื่อเทียบกับสมัยก่อน....
เรื่องมันก็เท่านั้น S - นั่นสินะครับ....
ตั้งแต่ที่ท่านคิกะกรุณาเก็บพวกเรามา
พวกเราก็เปลี่ยนแปลงไปจริงๆ....
ครั้งที่ 3 K
– จริงสิ ซีกูลท์.... S – ครับ มีอะไรหรือครับ? K
– เจ้าเมืองมิเดิ้ลพอร์ทจ้องจะเอาชีวิตเจ้าอยู่ใช่มั้ย....
S – .... ครับ
เพราะมันกลายเป็นว่าผมหนีมาจากเจ้านายตามใจชอบน่ะครับ....
K – แล้วยังมีใครมาตามล่าเจ้าอีกรึเปล่า? S –
ไม่ครับ พักหลังนี่ไม่มีแล้วล่ะครับ K – งั้นรึ
ถ้าอย่างงั้นก็ดี.... S – ขออภัยที่ทำให้เป็นห่วงครับ
ครั้งที่ 4 K – ซีกูลท์.... S –
มีอะไรหรือครับ K –
เจ้าเข้ากับพวกฮาร์เวย์ได้ดีรึเปล่า? S – ครับ
ไม่มีปัญหาอะไรครับ K – งั้นรึ แล้วกับพวกดาริโอล่ะ
เป็นไงบ้าง? S - ....เอ มันก็
ไปได้ไม่เลวล่ะมังครับ.... K – ฮะฮะฮะ..... งั้นรึ
เข้าใจแล้ว
ครั้งที่ 5 K – ซีกูลท์ S –
ครับ K –
ข้าทำให้พวกเจ้าต้องมาวุ่นวายไปกับข้าอยู่เรื่อยๆ....
ขอโทษด้วยนะ S – พูดอะไรอย่างนั้นครับ....
ทั้งผมทั้งฮาร์เวย์....
ยินดีจะรับใช้ท่านคิกะไปชั่วชีวิตอยู่แล้วครับ K -
....ขอโทษนะ