Nash’s Diary : When the love begins
ขอเริ่มต้นเรื่องราวกลางนครซากิเลิฟเมืองหลวงของอาณาจักรซุยโคเฟรนด์ ได้มีการแข่งขันหาสุดยอดราชินีโมเอะแห่งชาติ โดยผู้เข้าแข่งจะลงแบบแท็กทีมหญิง-ชายแล้วขึ้นมาสู้กันจนอีกฝ่ายลุกไม่ขึ้น (แล้วมันเกี่ยวอะไรกับโมเอะฟะ??)

เซียร่า : ทนเข้าซะเจ้ามนุษย์ เราจะฝึกให้เจ้าเก่งแบบที่ฮาวลิ่งวอยซ์ไม่สามารถฝึกได้เลย
แนช : แล้วให้ล้างจาน, ถูบ้าน, ปลูกขนุน, พรวนดิน, ส่งนม, ฯลฯ นี่มันเกี่ยวกับการฝึกยังไงเนี้ย??
เซียร่า : หุบปาก ถ้าไม่เข้าใจพื้นฐานฝึกยังไงมันก็ไม่เก่งขึ้นมาหรอก ซุนโงคูสมัยเด็กๆยังต้องฝึกส่งนมกับผู้เฒ่าเต่าเลย
แนช : การ์ตูนเมื่อสี่ร้อยปีที่แล้วแบบนั้นข้าเกิดไม่ทันได้อ่านหรอก ว่าแต่การแบกเจ้าไป-กลับมูลนิธิจันทราครามทุกวันนี่ก็หนึ่งในการฝึกสินะ
เซียร่า : ถ้าเข้าใจก็หยุดบ่นแล้วเดินต่อไปซะ


แล้วผมก็ทนการฝึกของยายแก่มายาวนาน ไม่ว่าจะฝึกฟันดาบ


ฝึกยิงปืน


ฝึกวิ่ง


ฝึกทนพิษ


จนในที่สุดก็สำเร็จ วันนี้ผมแปลงเป็นซูเปอร์ไซย่าขั้นสองได้ตั้งห้านาทีแล้วนะ


แนช : พรุ่งนี้จะเป็นวันแข่งขันแล้วสินะ
เซียร่า : หึ คอยดูเถอะ เจ้าจะขอบใจเราที่ทำให้เจ้าเก่งขึ้นขนาดนี้


แนช : ไหนล่ะ คู่ต่อสู้ของข้า?


(อ่านจากขวาไปซ้ายแบบญี่ปุ่น)




แนช : ม....โมเอะ!


เซียร่า : ทำอะไรอยู่เล่า เจ้าขี้ข้า! รีบไปจัดการมันเร็วเข้าสิ!


แนช : หุบปากน่า ยัยค้างคาวผี! ชัวะ ชั่วะ ฉับๆๆๆ พลัวะ!


..............จบเทิร์น............





จบการประลองคู่สุดท้ายด้วยชัยชนะอย่างท้วมท้นของเซซิล ส่วนคนที่อ่วมที่สุด....คือชีริวที่โดนเซียร่าแฟนคลับกระทืบเอาเพราะ การ์ตูนทุนต่ำชุดเมื่อครู่นั่นเอง