อ่านหัวข้อก่อนหน้า
:: อ่านหัวข้อถัดไป
|
ผู้ตั้ง |
ข้อความ |
Shiryu Crystal Valley Harmonian Bishop
L: H: R:
LV.84 Exp 981 879861
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Sat
Aug 25, 2007 5:32 am
เรื่อง: |
|
|
โรคเก่งแต่ตอนซ้อมเนี่ยสโนว์แท้จริง - -"
โชว์สีหน้าออกมาทุกรูปแบบ หมดรูปโดยสิ้นเชิง TwT
ตอนบู๊บรันด์ชอบให้รุมแบบนี้ครับ
จริงๆในเกมส์น่าจะให้เรารุมบรันด์แบบ 4-2 ไปเลย อะไร
ลาซโล+อัศวินอีกคน ชนะโจรสลัดชื่อกระฉ่อนเฉยเลย เก่งเกินๆ
....พอชนะเสร็จอัศวินเป็นสิบ(จากไหนไม่รู้)เข้ามาล้อมอีกตะหาก
ชอบ "ไอ้ขี้ขลาดที่ไหนไม่รู้มันหนีไปแล้วครับท่าน" จริงๆ
แต่ถ้าไม่หนีสงสัยสโนว์ได้เป็นเถ้าตั้งแต่ต้นเกมส์
^^" _________________ Suikoden Series : 1995 - present | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
iamyanotai Antei City Guard
L: H: R:
LV.58 Exp 780 32937
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Sat
Aug 25, 2007 10:58 am
เรื่อง: |
|
|
ก็นะ น่าหมั่นไส้เจงๆ
รออ่านอย่างใจจดใจจ่อนะก๊าบบบบบ
เจ๊ M K
I _________________ ป.ปอ.เป็ด | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
SuikoAsLife Arlus President of Toran Republic
L:- H:-
R:-
LV.75 Exp 925 1064453 Potch เข้าร่วม: 11
Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Sat
Aug 25, 2007 9:34 pm
เรื่อง: |
|
|
อ่านจบแล้วครับ (ดองอ่านแปล
เหมือนดองอ่านหนังสือเลยแฮะ 55+)
จะว่าไปจะเข้าใจสโนว์มากขึ้นดีไหมเนี่ย
สภาพการเลี้ยงดูที่โอบอุ้มมาแบบนั้น
เลี้ยงยังไงก็คงออกมาเป็นเจ้าสโนว์อยู่วันยันค่ำ...
คนแบบนี้พอถึงคราวคับคันจริงๆก็ย่อมแสดงธาตุแท้ออกมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
... (หรือว่าจะเริ่มสงสารมันแล้วนะ)
พึ่งจะรู้ว่าเกล็นก็ไม่ชอบขี้หน้าสโนว์เหมือนกัน
ทหารในกองก็พอกัน สงสัยตระกูลนี้ทำเรื่องไม่ดีไว้เยอะ
เลยโดนเกลียดกันถ้วนหน้า
ชิๆ สมๆๆ
======================
แปลสนุกดีครับ
ได้อารมณ์คราบถ้วนดี ...แต่อ่านแล้วลายตาไปนิด
น่าจะมีรูปคั่นประกอบเหตุการณ์ เพื่อพักเบรกหน่อยนึงนะครับ
อ้อ ที่ชอบมากอีกอย่างก็คือรูปประกอบรับ วาดสวยมากๆเลย
ชอบๆๆ
Edit v v v
อาจเป็นเพราะคาดหวังว่าจะได้เห็นมิตรภาพแบบ ริโอว-โจอี้ /
เกรมิโอ้-ทีล ...จากสองคนนี้ด้วยละมั้งครับ
แต่พออ่านนิยายแล้วเริ่มเข้าใจ(ปลง)มากขึ้นนะครับ _________________
แก้ไขล่าสุดโดย
SuikoAsLife เมื่อ Sun Aug 26, 2007 12:38 am, ทั้งหมด 1
ครั้ง | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
Siegfried Graska Kooluk Emperor
L: H: R:
LV.83 Exp 148 7210 Potch เข้าร่วม:
11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Sun
Aug 26, 2007 12:32 am
เรื่อง: |
|
|
อ้ายสโนว์ - -* ช่าง ขี้ขลาด
งี่เง่า สําออย สติไม่ดี จริงแท้
เข้าใจแล้วว่าทําไมท่านแอดมินเกลียด _________________ เกมPS2
มันทำได้ต่างจากเมะขนาดนี้เชียว | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
นานๆpostที Razril Razril Knight Commander
L: H:- R:
LV.48 Exp 683 64330
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Sun
Aug 26, 2007 12:35 am
เรื่อง: |
|
|
ผมขอมาอ่านหลังสอบเสร็จละกัน _________________
| |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
mokuri Na-Nal Nanal Elf Warrior
L:- H: R:-
LV.23 Exp 874 25002
Potch เข้าร่วม: 27 Apr 2007
|
ตอบเมื่อ: Mon
Aug 27, 2007 10:08 pm
เรื่อง: |
|
|
อ้างอิงจาก: |
แต่อ่านแล้วลายตาไปนิด
น่าจะมีรูปคั่นประกอบเหตุการณ์ เพื่อพักเบรกหน่อยนึงนะครับ
| ง่ะ ^^"
อันนี้ภาพในหนังสือมันมีน้อยน่ะค่ะ
ถ้าเป็นไปได้จะพยายามหามาลงละกันค่ะ ^^" ไม่งั้นก็เราวาดเองอ่ะ
หวังว่าพอรับกันได้ =w="
ps. ถ้ามีใครสนใจมาร่วมวงวาด
ยินดีต้อนรับเลยงับ ^^
ส่วนเรื่องมิตรภาพของสโนว์กับลาสโลซัง มันเป็นแบบแปลกๆ
มาแต่แรกน่ะค่ะ ^^"
ไม่ใช่เพื่อนรักที่เท่าเทียมกันอย่างทีลซังกับเท็ดคุง
หรือริโอกะโจอี้ แต่เป็นความสัมพันธ์ของเจ้านายกับคนรับใช้
ถึงบอกว่าเป้นเพื่อน
แต่ลาสโลซังเองก็มีลักษณะเหมือนจะหลีกทางให้สโนว์โดยไม่รู้ตัว
(ประมาณว่าติดเป็นนิสัย)
ฝ่ายสโนว์ก็ปฏิบัติกับลาสโลซังแบบคนที่ฐานะสูงกว่าโดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน
มันก็เลยออกมาแปลกๆ แบบนี้เอง =w="
อันนี้ก็ความเห้นเราเบื้องต้นอ่ะค่ะ ยังเจาะได้อีกเยอะนะคะเราว่า
ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ ^^"
ไปดูท่ารวม มิตรภาพโจมตี
ver. แรก
คงจะบอกเล่าความสัมพันธ์ของคู่นี้ในช่วงแรกได้ชัดแจ๋วค่ะ
ต่อกันเถอะค่า~ หายไปซะนาน =w=" โดนหลายอย่างจู่โจม
ตอนที่ 2-3 (p51 -59) คนที่ปรากฏตัว -----------
“หัวหน้ากองครับ ดูนั่น”
เมื่อได้รับรายงานจากทหาร เกล็นจึงกวาดสายตาไปบนผืนทะเล
จึงมองเห็นเงาคนที่กำลังยืนโบกแขนทั้งสองข้างอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่บนเรือบทลำน้อยซึ่งลอยอยู่กลางคลื่น
“นั่นมัน.... สโนว์เหรอ?”
เกล็นจ้องมองเรือนั้นด้วยความรู้สึกอึ้งจนพูดไม่ออก
การที่สโนว์ซึ่งได้รับมอบหมายหน้าที่ให้เป็นกัปตันเรือ
จะมาอยู่บนเรือลำเล็กเพียงคนเดียวแบบนี้นั้น
ไม่ควรจะเป็นไปได้เลย หรือว่าเรือของพวกเขาจะจมไปแล้วจริงๆ
ลาสโลรวมทั้งลูกเรือคนอื่นๆ
ทั้งหมดจมลงไปอยู่ก้นทะเลซะแล้วงั้นเหรอ
เกล็นกัดฟันแน่นด้วยความรู้สึกหวั่นไหว
และเศร้าสร้อยที่เข้าคุกคาม
สโนว์ถูกดึงขึ้นมาบนเรือด่วนในเวลาไม่นานนัก
เด็กหนุ่มหยุดยืนตรงหน้าเกล็นด้วยสีหน้าโล่งอกอย่างเห็นได้ชัด
"หัวหน้ากองกรุณาตามมาช่วยสินะครับ.... ดีจริงๆ!
เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ เจ้าโจรสลัดเรือ 6 เสา มันโจมตีเรือเรา
รีบไปเถอะครับ ตอนนี้ก็ยังสู้กันอยู่เลยครับ!"
เกล็นก้มลงมองหน้าสโนว์ และเอ่ยถามเสียงเครียด
“ทำไมแกถึงได้ออกห่างจากเรือ?” “........เอ๋?”
สโนว์นิ่งงันลงคล้ายตกตะลึง
และเอามือกดแขนข้างที่เมื่อครู่นี้ยังคงแกว่งไปมาอย่างแข็งแรง
“ผมบาดเจ็บครับ แขนผม.... เจ็บจนขยับไม่ได้เลยครับ”
แล้วเกล็นก็ระเบิดความโกรธใส่สโนว์ซึ่งยืนกุมแขนดั่งต้องการแสดงให้เห็นเต็มที่ว่าตนเองบาดเจ็บ
“แกทิ้งเรือของตัวเองที่กำลังต่อสู้อยู่แล้วหนีมางั้นเรอะ!?
แกละทิ้งหน้าที่ความรับผิดชอบของกัปตันเรือมางั้นเรอะ!?”
“เรื่องนั้น.... มันช่วยไม่ได้นี่ครับ แขน....
แขนผมมันขยับไม่ได้....” “เจ้าบ้า!”
เกล็นเผลอเงื้อมมือขึ้นโดยไม่รู้ตัว
แล้วชกไปที่แก้มของสโนว์เต็มแรง
ร่างของสโนว์กลิ้งไปบนดาดฟ้าเรือตามแรงนั้น
“กัปตันเรือทอดทิ้งผู้ใต้บังคับบัญชากับเรือแล้วหนีมางั้นเรอะ!
แก รู้จักละอายซะบ้างสิ!
กัปตันเรือจะต้องร่วมชะตากรรมไปพร้อมกับเรือของตน
จะทิ้งเรือไม่ได้จนกว่าจะถึงวินาทีสุดท้าย!” “ตะ แต่ว่า!”
สโนว์เริ่มทำหน้าเหมือนกับจะร้องไห้
ภาพของนักเรียนดีเด่นซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจในตัวเองนั้น
ไม่เหลือแม้แต่เศษเสี้ยว
ร่างที่หมอบคลานอยู่แทบเท้าของเกล็นนั้นดูราวกับเด็กตัวน้อยๆ
ที่น่าเวทนา
“แขนผมขยับไม่ได้ครับ ขยับไม่ได้จริงๆ
นะครับ! นี่ไง....”
สโนว์กุมแขนซ้ายของตน
แล้วทำหน้าตาบิดเบี้ยวเจ็บปวด เกล็นถอนหายใจแรงๆ
ไม่คิดจะต่อว่าอะไรสโนว์อีกต่อไป
การที่เห็นแก่หน้าของท่านเค้าท์แล้วมอบหมายเรือให้เด็กแบบนี้เป็นผู้ดูแลนั้นเป็นสิ่งที่เขาต้องรับผิดชอบ
เมื่อใบหน้าที่ว่านอนสอนง่ายของลาสโลลอยผุดขึ้นในหัว
หัวใจก็รู้สึกเจ็บแปลบขึ้น เกล็นมีความรักอันลึกซึ้งให้กับ
เด็กหนุ่มผู้มักจะซ่อนตัวอยู่ในเงาของสโนว์
และอุตสาหะบากบั่นเรื่อยมาไม่มีว่างเว้นคนนั้น
เขารู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่าง
คล้ายความผูกพันของผู้ที่ใช้ชีวิตอยู่กับท้องทะเลเช่นเดียวกันกับลาสโล
โดยไม่เกี่ยวพันถึงจุดยืนที่แตกต่างของหัวหน้ากองอัศวินกับสมาชิกกองอัศวินคนหนึ่ง
หรืออายุที่ห่างกัน แน่นอน ต่อหน้าอัศวินฝึกหัดคนอื่นๆ
เขาไม่ได้มีทีท่าเอาใส่ใจลาสโลเป็นพิเศษแต่อย่างใด
แต่ลึกลงไปภายในใจเขาเคยรู้สึกเหมือนกับว่าลาสโลเป็นลูกชายแท้ๆ
ของเขาเองเสียด้วยซ้ำ
อย่าตายนะ เกล็นพึมพำเบาๆ
ในขณะที่จ้องมองไปบนผืนทะเลสีคราม
เสียงครวญครางดังลอดเข้ามาในหู
ลาสโลลืมตาขึ้น
โจรสลัดบรันด์ซึ่งนั่งหมอบอยู่ส่งเสียงครวญครางในขณะที่ร่างกายก็สั่นเทิ้มราวกับถูกความหนาวเย็นมหาศาลเข้าจู่โจม
แสงสว่างเมื่อครู่หายไปจากมือซ้ายที่น่าสะพรึงกลัวนั้นแล้ว
ลาสโลลองขยับมือขวาและมือซ้ายตามลำดับ
ร่างกายส่วนที่ถูกกระแทกรู้สึกเจ็บอยู่บ้าง
แต่ดูเหมือนกระดูกจะไม่ได้หัก ลาสโลหันมองไปรอบๆ
บนดาดฟ้าเรือ ไม่มีใครอยู่เลยนอกจากตัวเขาเองกับบรันด์
ทั้งทหารหลายสิบคน ทั้งผู้ใช้อาวุธลับต่างก็หายตัวไปหมดสิ้น
ถ้าอย่างนั้น นั่นก็ไม่ใช่ฝันร้าย
ภาพที่พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นขี้เถ้าในชั่วพริบตานั่น
นอกจากความเจ็บปวดจากแรงกระแทกแล้ว
ก็ไม่ได้มีบาดแผลมากมายอะไร ทำไมตัวเขาถึงได้ปลอดภัยดี
ทำไมตัวเขาถึงได้ยังอยู่ที่นี่?
ลาสโลหยิบดาบที่ตกอยู่เบื้องหน้าตน แล้วลุกขึ้นยืน
ที่ขาก็ไม่ได้รับบาดเจ็บมากนัก บรันด์เงยหน้าขึ้น
เมื่อได้เห็นลาสโลที่กำลังลุกขึ้นยืน สีหน้าของเขาก็บิดเบี้ยว
“อะไรกัน....? แก ยัง..... ไม่ตาย.......?”
บรันด์เหลือบมองไปที่มือซ้ายของตน
แล้วหันกลับมาจ้องมองลาสโล
“แกคือ.... คนต่อไป....
งั้นรึ....?”
เสียงของบรันด์แตกพร่า ฟังไม่ค่อยได้ยินนัก
แต่เมื่อรู้สึกได้ว่าแววตาของบรันด์ยังไม่สิ้นซึ่งพลังใจที่จะต่อสู้
ลาสโลก็กำดาบในมือแน่น แม้จะซวนเซไปมา
แต่บรันด์ก็ลุกยืนขึ้นบ้าง
“เข้าใจแล้ว....
ข้าจะทำให้แกได้เห็นนรก”
ลาสโลตั้งดาบขึ้น
เขาอยากจะถามเหลือเกินว่าแสงนั่นคืออะไร
ผู้ใช้อาวุธลับกับเหล่าทหารสลายกลายเป็นขี้เถ้าไปแล้วจริงๆ
งั้นหรือ.... แต่นี่ไม่ใช่เวลาจะมาตั้งคำถามแล้ว
รังสีการฆ่าฟันเอ่อท้นขึ้นจากทั่วร่างของบรันด์
“เตรียมใจไว้ซะ”
บรันด์พุ่งเข้าฟาดฟันอย่างหนักหน่วง
แต่ลาสโลก็หลบฉากอย่างรวดเร็ว และวาดดาบลงบนแผ่นหลังของโจรสลัด
เลือดสาดกระจายขึ้น
จิตใจของลาสโลสงบเยือกเย็น
เขาตั้งสติมองการโจมตีอันบ้าคลั่ง
กระโดดถอยหลบและโต้ตอบได้ทันถ่วงที
ในการฝึกซ้อมภาคสนามเพื่อจบการศึกษา
เขารู้สึกหวาดหวั่นกับความหนักหน่วงของดาบจริง แต่ในเวลานี้
สัมผัสของดาบที่อยู่ในมือกลับพึ่งพาได้เสียนี่กระไร
สิ่งที่จะปกป้องตัวเขาได้ มีเพียงดาบเล่มนี้เท่านั้น
“ไอ้หนู.....!”
ลาสโลใช้ดาบรับการโจมตีอย่างต่อเนื่องของบรันด์ได้อย่างหวุดหวิด
สมกับเป็นโจรสลัดผู้มีชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วทั้งประเทศหมู่เกาะ
แม้จะกำลังอ่อนแรง แต่การโจมตีนั้นก็แทบไม่มีช่องว่าง
ความเร็วของดาบใหญ่ที่ฟาดฟันลงมาอย่างต่อเนื่องทำให้ลาสโลรู้สึกทึ่ง
ถ้าโดนเข้าไปเต็มๆ สักครั้งล่ะก็คงบอกลาไปโลกหน้าได้เลย
ใช่ว่าลาสโลจะสามารถหลบการโจมตีได้ทั้งหมด
ความเจ็บปวดวิ่งแล่นขึ้นที่แขนและสีข้าง
ขาเกือบจะพันกันก็หลายครั้ง แผลที่ได้รับแม้จะแค่ตื้นๆ
แต่ก็ทำให้พลังกายลดลงเรื่อยๆ ถ้าหยุดเท้าเมื่อใด
ผลแพ้ชนะคงจะถูกตัดสินเมื่อนั้นนั่นเอง
ทว่าทางบรันด์เองก็ไม่ได้แตกต่างมากนัก
ดาบของลาสโลคอยเล็งหาช่องว่างอยู่ตลอดเวลา
เมื่อเริ่มอารมณ์เสียกับการเคลื่อนไหวที่ว่องไวของลาสโลและเงื้อตวัดดาบขึ้น
ดาบของลาสโลก็พุ่งเข้าหาบริเวณสีข้างซึ่งเปิดช่องว่างเอาไว้ทันที
การสู้ตายตามความหมายของคำนั้นดำเนินไปเรื่อยๆ
ทั้งสองฝ่ายต่างยืนหยัดกวัดแกว่งดาบจนข้ามขอบเขตของกำลังกายที่มีไปแล้ว
ฝ่ายที่สิ้นกำลังใจก่อน คงจะเป็นฝ่ายล้มลงก่อนกระมัง
ลาสโลเริ่มมีลางสังหรณ์ถึงความตาย
เขาไม่มีกำลังเหลือแม้แต่จะปาดเหงื่อที่ไหลเข้าตา
ภาพที่มองเห็นก็เริ่มพร่าเลือน
เขาควรจะถูกแสงสว่างเมื่อครู่เผาผลาญกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว
เวลาตายของเขาแค่ถูกยืดออกมาอีกนิดหน่อย
ซึ่งเวลาที่ยืดมานั้นก็คงจะจบสิ้นลงแล้ว อีกไม่นานนักหรอก
เขาก็คงจะสิ้นเรี่ยวแรงและล้มลง
ขณะที่ลาสโลเตรียมตัวเตรียมใจได้นั่นเอง
เขาก็ได้ยินเสียงใครบางคนเรียกชื่อของเขา
หัวหน้ากองเกล็นกระโดดข้ามกราบเรือ และวิ่งตรงเข้ามาหาเขา
ทำไมหัวหน้ากองถึงได้มาอยู่ที่นี่....
ชั่วเวลาที่นึกขึ้นเช่นนั้น
พลังใจที่ยืนหยัดมาจนถึงที่สุดแล้วก็หมดลง
แขนของเกล็นเข้าประคองร่างของลาสโลที่ล้มคว่ำลงในทันทีทันใดนั้น
“ทำใจดีๆ เอาไว้! เจ้าทำได้ดีมากลาสโล!
ที่เหลือให้ข้าจัดการเอง!”
เกล็นประคองร่างของลาสโลให้นั่งลงกับพื้น แล้วจึงชักดาบ
หันประจันหน้ากับบรันด์ ทว่าบรันด์เอง
ก็ล้มลงคุกเข่ากับพื้นแทบจะพร้อมๆ กับที่ลาสโลล้มลง
พลังใจของเขาก็มาถึงขีดกำจัดแล้วเช่นกัน
“ฮึ่ม.....
มาได้..... ถึงแค่นี้ เหรอ”
บรันด์พึมพำอย่างสิ้นเรี่ยวแรง ร่างกายท่อนบนค่อยๆ
โน้มเอนลง จนในที่สุดร่างนั้นก็ล้มคว่ำลงกับดาดฟ้าเรือ
จบแล้วเหรอ พริบตาที่ลาสโลคิดอย่างโล่งใจนั้นเอง
แสงสว่างเมื่อครู่ก็เริ่มเปล่งออกมาจากมือซ้ายของบรันด์อีกครั้ง
ลาสโลเบิกตากว้าง รู้สึกขนลุกไปทั่วทั้งร่าง
“หือ....?
แสงนี่มัน?”
เกล็นพึมพำอย่างพิศวง
และออกก้าวเข้าไปใกล้บรันด์
“หัวหน้ากอง.....!”
ในขณะที่ลาสโลพยายามจะร้องเตือนนั่นเอง
เรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
บางสิ่งบางอย่างที่เปล่งแสงสว่างออกมาลอยห่างขึ้น
ออกจากหลังมือของบรันด์ มันคือ
ตราสัญลักษณ์ซึ่งมีลวดลายสลับซับซ้อนดูคล้ายคลึงกับก้นหอย
มันเปล่งแสงสีแดงก่ำ ลอยอยู่กลางอากาศ
ทั้งเกล็นและลาสโลต่างก็กลั้นหายใจและจ้องมองมัน
ตราสัญลักษณ์นั้น
แผ่แสงเจิดจ้าและพุ่งเป็นเส้นตรงไปยังมือซ้ายของเกล็น
“อะไร.....!?”
“เกล็นรีบพยายามจะหันหลบ
ทว่าตราสัญลักษณ์นั้นเร็วกว่า
ลาสโลมองเห็นตราสัญลักษณ์เข้าสถิตที่มือซ้ายของเกล็น
มันย้ายตัวเองมาหาผู้ถือครองคนใหม่
เช่นเดียวกับที่เคยสถิตอยู่ที่มือของบรันด์
ทันใดนั้น
เสียงหัวเราะอย่างบ้าคลั่งก็ดังลอดผ่านลำคอของบรันด์
เขาตบพื้นดาดฟ้าเรือด้วยมือซ้ายซึ่งสิ้นแสงสว่างไปแล้ว
ทว่าร่างนั้นก็ดูเหมือนจะไม่มีกำลังใดๆ หลงเหลืออยู่อีกแล้ว
“สำเร็จ.... ชั้น..... เป็นอิสระแล้ว......เท่านี้.....
ชั้นก็จะได้สบาย........”
บรันด์เงยหน้าขึ้น
ดวงตาที่เบิกกว้างนั้น เปล่งประกายแห่งความคุ้มคลั่งออกมา
“อิสระ..... ชั้นเป็นอิสระแล้ว..... เอ็ท.......
คิ......... กะ........”
ในขณะที่พวกลาสโลงงงวยกับข้อความที่บรันด์พึมพำ
คอของบรันด์ก็พับตกลง
และทันใดนั้นเองร่างกายนั้นก็แปรเปลี่ยนเป็นขี้เถ้าสลายหายไป
ทว่าพวกเขาไม่มีเวลาพอที่จะประหลาดใจกับเรื่องนี้
เกล็นร้องขึ้นอย่างทรมาน
เขากดมือขวาเข้ากับมือซ้ายซึ่งมีแสงสว่างเปล่งออกมาในขณะที่ทรมานกับความเจ็บปวดแสนสาหัสที่วิ่งแล่นขึ้น
“อะไร.... นี่มันอะไรกัน....!”
ลาสโลเพิ่งจะเคยได้ยินเสียงร้องอย่างทรมานเช่นนี้ของหัวหน้ากองซึ่งเป็นที่รู้กันดีว่ากล้าหาญเฉียบขาดและสงบเยือกเย็น
เป็นครั้งแรก
“หัวหน้ากอง!”
ลาสโลข่มความเจ็บปวดที่แล่นไปทั่วร่างของตนแล้วลุกขึ้นยืน
เหล่าทหารที่ข้ามจากเรือเร็วขึ้นมา ก็ต่างวิ่งเข้ามาหาพวกเขา
ทุกคนร้องตะโกนต่างๆ นาๆ ในขณะที่พยายามจะเข้าไปช่วยประคองเกล็น
แล้วเกล็นจึงพึมพำคำพูดหนึ่งออกมา
“ใครกันน่ะ?
พวกเจ้าเป็นใคร......?”
ลาสโลคิดว่าเกล็นกำลังถามพวกตน
หัวหน้ากองซึ่งกำลังสับสน
อาจจะจำใบหน้าของพวกตนซึ่งเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาไม่ได้ขึ้นมาก็เป็นได้
แต่ทว่าไม่ใช่เช่นนั้น เมื่อได้เห็นดวงตาที่เหม่อลอย
ไร้จุดรวมศูนย์ของเกล็น ลาสโลก็รู้ได้ เกล็นกำลังมองเห็นภาพลวงตา
ในสายตาของเกล็นคงมองเห็นภาพใครบางคน
ที่ไม่ใช่พวกลาสโลอยู่เป็นแน่
“หัวหน้ากอง....”
แม้จะส่งเสียงเรียกก็ไร้ผล เกล็นทรุดตัวลงกับพื้น
เหล่าทหารต่างส่งเสียงโหวดเหวกและมองดูลาสโล
“ทำไม?
เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
พวกเขาซึ่งไม่ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้
คงจะรู้สึกงงงวยอย่างที่สุดเป็นแน่
เพราะพวกเขาไม่พบใครเลยบนเรือลำนี้เว้นแต่ลาสโล ทั้งลูกเรือ
ทั้งศัตรู แม้กระทั่งซากศพ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นั้น
แม้แต่ลาสโลเองก็อธิบายไม่ได้ ตัวเขาเองด้วยซ้ำ
ที่อยากจะรู้ที่สุด
เกิดอะไรขึ้นบนเรือลำนี้กันแน่?
-------
หวังว่าจะได้ต่อเร็วๆ นี้ค่ะ
^^" _________________ โคมะและหนุ่มที่กำลังกรี๊ด~
อย่าลืมโหวดโคมะซังกันน้าค้า~=w=
แก้ไขล่าสุดโดย mokuri เมื่อ Tue Aug 28,
2007 10:20 am, ทั้งหมด 1
ครั้ง | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
saru High
Sea High Sea Pirate Captain
L: H: R:
LV.54 Exp 240 58781
Potch เข้าร่วม: 13 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Mon
Aug 27, 2007 10:25 pm
เรื่อง: |
|
|
เฮ อัพแล้ว
แต่เป็นที่น่าอับอายนัก ว่าของเก่าหนูก็ยังไม่ได้อ่านค่า
ขอโต้ดดดดดดดดดTwT _________________
| |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
redmagicians Crystal Valley Harmonian Bishop
L: H: R:
LV.70 Exp 991 573055
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Mon
Aug 27, 2007 10:26 pm
เรื่อง: |
|
|
โอ๊ะ
ฉากดวลดูสมจริงขึ้นเยอะเลย
ในเกมรู้สึกว่าลาสโลชนะโจรสลัดระดับตำนานคนหนึ่งง่ายดายมันแปลกๆไปนิด
ถ้าตามนิยายนี่กำลังเหมาัะสมเลยล่ะ ^^b
แล้วเกล็นก็เข้ามารับช่วงต่อรับรูนพอดีเป๊ะๆเลย
ที่ผิด
คิดว่าไม่น่าจะมีนะครับ อ่านแล้วไม่มีสะดุด /me รอตอนต่อไป
อิอิ _________________ 天機星 : Tenki Star : Star of Wisdom
Crest of“Z’s”
僕の過去! 僕の罪! 僕の宿命! そして,
僕の絶望を!! | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
Hikakichi Queendom of Falena Mage Warrior
L: H:- R:
LV.44 Exp 773 242398
Potch เข้าร่วม: 27 Jun 2007
|
ตอบเมื่อ: Mon
Aug 27, 2007 10:27 pm
เรื่อง: |
|
|
สนุกมากครับ
ให้บรรยากาศการสู้กันดี
รู้สึกถึงอารมณ์ดีใจของบรันด์กับความทรมานของเกล็นเลย
อีกเดี๋ยวลาสโลก็จะเผชิญชะตากรรมอาภัพแล้วซินะ | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
biggreat2000 Arlus Scarlet Moon Emperor
L: H:- R:
LV.66 Exp 841 20824
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Mon
Aug 27, 2007 10:34 pm
เรื่อง: |
|
|
เยี่ยม แปลสำนวนสุดยอดครับ
เดี๋ยวซักวันเราต้องตั้งสำนักพิมพ์เองเพื่อพิมพ์ซุยให้ได้ _________________ คนที่มาเจอกันไม่ใช่เพราะความบังเอิญ
แต่เป็นเพราะการชักนำของดวงดาว....ทั้งทุกข์และสุข.. | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
saris Fort
El-Eal Kooluk 1st Unit Commander
L: H:- R:
LV.50 Exp 545 167408
Potch เข้าร่วม: 24 Aug 2007
|
ตอบเมื่อ: Mon
Aug 27, 2007 10:35 pm
เรื่อง: |
|
|
มาอ่านต่อค่า ^_^
ฉากสู้สมจริงมากเลยค่ะ รู้สึกลาซโลฮึดดีจัง
อ่านแล้วค่อยรู้หน่อยว่ามันสู้กันยังไง
แต่ตอนที่ดวลเองในเกมส์ก็ชอบนะสะใจดี เกลนน่าสงสารแหะ
แบบว่าความจริงไงๆรูนก็ต้องไปตกกับพระเอกของเราอยู่แล้ว
จริงๆน่าจะไปที่ลาซโลเลยก็ดี
ลาซโลจะได้ไม่ต้องโดนเข้าใจผิดแล้วโดนเนรเทศด้วย หุหุ
ชอบบบบบบบลาซโลมากมากค่ะ ยิ่งอ่านยิ่งชอบ XD | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
Medius Budehuc Castle Flame Champion
L: H: R:-
LV.82 Exp 701 1061707
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Mon
Aug 27, 2007 11:41 pm
เรื่อง: |
|
|
โอ้ว ตอนใหม่มาแล้ว
เท่าที่อ่านดู ก็ไม่เห็นเจอคำผิดเลยน่อ ^^b
แปลได้อรรถรสดีแท้ ฉากสู้และฉากที่เกล็นเข้ามา
ลงตัวมากเลยทีเดียวล่ะ
ขอบคุณที่เอามาให้อ่านกันนะ
โมะกุริคุง ^^
แต่มันก็แปลกนะ
ที่เกล็นขึ้นมาบนเรือคนเดียว แทนที่พวกทหารจะรีบตามหา
ดันปล่อยให้รอตั้งนาน จนทุกอย่างจบไปแล้ว ถึงจะโผล่หัวกันมา
แต่ก็นะ มันต้องเป็นแบบนี้ล่ะ
เนื้อเรื่องมันถึงจะเดินต่อไปได้ | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
Tuta L'Renouille Queen of Highland
L: H: R:
LV.78 Exp 511 464626
Potch เข้าร่วม: 12 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Tue
Aug 28, 2007 12:13 am
เรื่อง: |
|
|
อ่านได้ลื่นเลยครับไม่สะดุด
น่าติดตามมาก
อ่านไปก็นึกถึงฉากในเกมไป _________________
| |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
Shiryu Crystal Valley Harmonian Bishop
L: H: R:
LV.84 Exp 981 879861
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Tue
Aug 28, 2007 5:44 am
เรื่อง: |
|
|
โฮ่ ตอนต่อมาแล้ว ^^
สงสัยจังทำไมเวลาผู้ใช้ RoP ตายจะต้องบอกว่า
"พ้นความทุกข์ทรมานแล้ว" หว่า? ยังไงก็หลุดเข้าไปในรูน
แล้วก็ต้องให้คนถือรูนคนต่อไปฆ่า ...แล้วก็จะพูดว่า
"ขอบใจที่ช่วยให้พ้นทรมาน" อีก
...แล้วก็จะไปโผล่ในรูนให้คนถือคนต่อๆไปฆ่าอีกอยู่ดี
(ถ้าฆ่าแล้วพ้นทรมานจริงลาซโลก็ควรจะเจอแค่วิญญาณเกล็นคนเดียว)
.....แล้วมันพ้นทรมานตรงไหน ^^"
ที่ผิดเหรอ มีสิครับ
อ้างอิงจาก: |
หัวหน้ากองกรุณาตามมาช่วยสินะครับ....
ดีจริงๆ! เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ เจ้าโจรสลัดเรือ 6 เสา
มันโจมตีเรือเรา รีบไปเถอะครับ
ตอนนี้ก็ยังสู้กันอยู่เลยครับ! | ประโยคนี้ลืมใส่เครื่องหมายคำพูดครับ
ผูกพัน ไม่มี ธุ์ ครับ
/me โดนไล่ออกนอกกระทู้
ข้อหาหาเรื่อง _________________ Suikoden Series : 1995 - present | |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
arksouls Sol-Falena Queen Knight Captain
L: H: R:
LV.64 Exp 482 92220
Potch เข้าร่วม: 11 Mar 2007
|
ตอบเมื่อ: Tue
Aug 28, 2007 7:31 am
เรื่อง: |
|
|
อ่านจบแล้วครับ
เข้าสโนว์ตอนนี้ดูแล้วควรไปใส่กระโปงจริงๆ โดนด่าอยู่ยังอ้างโน่น
อ้างนี้ ตอนเล่นเกมยังคิดอยู่เลย
เอ็งเจ็บแขนแล้วพายเรือจํ้าอ้าวเชียวนะเอ็ง
เป็นธาตุแท้ที่น่ารังเกียจจริงๆ
จะรออ่านต่อไปนะครับ _________________
| |
ขึ้นไปข้างบน |
|
|
|